Ο Τσάρος με τη μακριά γενειάδα της Κάρμεν Ρουγγέρη
Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου
Η πολυσχιδής , πολυτάλαντη Κάρμεν Ρουγγέρη έχει σκύψει με αγάπη και σεβασμό στο παιδικό θέατρο και στα μικρά παιδιά και μας έχει χαρίσει μοναδικές παραστάσεις, απίστευτης ομορφιάς, τελειότητας και ποιότητας. Προσπαθεί μέσα από τα έργα να περάσει σοβαρότατα μηνύματα που θα μείνουν ανεξίτηλα γραμμένα στην ψυχή και στην καρδιά των μικρών της φίλων
Ο Τσάρος με την μακριά γενειάδα, είναι ένα παραμύθι, που αυτή την φορά έρχεται από την μακρινή Ρωσία. Τότε που ο κόσμος του Θεού ήταν γεμάτος με μάγους και ξωτικά, ζώα με ανθρώπινη λαλιά αλλά και ποτάμια μέσα στα οποία ήταν χτισμένα παλάτια ολόκληρα με βασιλιάδες και βασίλισσες.
H παράσταση που παρακολούθησα στο Θέατρο Κιβωτός τα είχε όλα. Βασιλιάδες, τσάρους και τσαρίνες, παλάτια, πρίγκιπες και πριγκίπισσες, μέδουσες, αστερίες, τσούχτρες, βασιλιάδες και βασίλισσες, ντυμένους με πολύχρωμα, καλαίσθητα, παραμυθένια κοστούμια, προσεγμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Εντυπωσιακά, ολόχρυσα στέμματα.
Ο Τσάρος με την μακριά γενειάδα είναι ένα παραμύθι με πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των μικρών και μεγάλων θεατών.
Το παραμύθι μας μεταφέρει σε δύο ξεχωριστούς τόπους. Στο βασίλειο της γης και στο βασίλειο των νερών. Μία παράσταση διανθισμένη με υπέροχες μελωδίες και χορούς της Ρωσίας.
Η Κάρμεν Ρουγγέρη καταφέρνει και επιτυγχάνει να περάσει σημαντικά μηνύματα, μέσα από το κείμενο της στα μικρά παιδιά. Μηνύματα, όπως ο σεβασμός στο περιβάλλον, η εσωτερική ομορφιά της ψυχής είναι ανώτερη της εξωτερικής ομορφιάς, η υπερπροστασία των παιδιών δημιουργεί ανώριμα και ανεύθυνα παιδιά. Η εργασία προσφέρει ζωή και χαρά στον άνθρωπο. Όταν προσφέρουμε την βοήθειά μας σε κάποιον που την έχει ανάγκη, δεν πρέπει να καυχόμαστε για αυτό. Να μαθαίνουμε να αναλαμβάνουμε τις υποχρεώσεις μας και πόσα ακόμη. Και τα παιδιά μέσα από το ονειρεμένο αυτό παραμύθι μαθαίνουν τρόπους καλής συμπεριφοράς.
Σήμερα έζησα δυο περιστατικά στο θέατρο Κιβωτός, που θα μπω στον πειρασμό να σας τα διηγηθώ. Στην πίσω από μένα σειρά καθόταν ένα κοριτσάκι με την μητέρα του. Κάποια στιγμή η μαμά άνοιξε το κινητό. Η παρατήρηση της μικρής με αποστόμωσε – ελπίζω και την μητέρα –«άσε το κινητό σου. Βλέπουμε θέατρο». Ο όμορφος 6χρονος πιτσιρικάς που ήταν μαζί μου, παρακολουθούσε με μεγάλη προσοχή, ακίνητος την παράσταση. Και στο τέλος της παράστασης, πηγαίνοντας να φωτογραφηθούμε σιγοψιθύρισε στον πρίγκιπα. «Να μάθεις όταν κάνεις ένα καλό, να μην περηφανεύεσαι γι αυτό». Γιατί πράγματι το ποιοτικό παιδικό θέατρο, διαμορφώνει χαρακτήρες και υπεύθυνους ενήλικες.
Πριν αρχίσει η παράσταση η Κυρία Κάρμεν Ρουγγέρη, μίλησε στα παιδιά (και στους μεγάλους) για τον σεβασμό που πρέπει να έχουμε όταν παρακολουθούμε θέατρο και παρακάλεσε τους μικρούς της φίλους να μην τρώνε κατά την διάρκειά της παράστασης. Τα παιδιά δειλά-δειλά έβαλαν στην άκρη τα ποπ κορν τους και παρακολούθησαν με θρησκευτική ευλάβεια την παράσταση, γεγονός που μου έκανε μεγάλη εντύπωση.
Τα κοστούμια πολύχρωμα, πλούσια, προσεγμένα, είναι δημιουργίες της Χριστίνας Κουλουμπή. Mια πανδαισία χρωμάτων. Στην κυριολεξία παραμυθένια. Τραβάνε την προσοχή σου για την τελειότητά τους .
Μπαίνοντας στο θέατρο το σκηνικό εντυπωσιάζει. Δημιουργία και αυτό της πολυτάλαντης Χριστίνας Κουλουμπή. Και στην διάρκεια της παράστασης τα σκηνικά αλλάζoυν. Γίνονται ολόχρυσα – σε παλάτι πλούσιο βρισκόμαστε άλλωστε – και μετά καταγάλανα όταν μεταφερόμαστε στο βασίλειο του νερού.
Οι εξαιρετικοί ηθοποιοί, έχουν πολλαπλούς ρόλους. Αλλάζουν κοστούμια σε χρόνο – αστραπή. Όλοι με καταπληκτικές ερμηνείες, φωνές και ωραία κίνηση. Μια ομάδα ταλαντούχων ηθοποιών, δεμένη αρμονικά μεταξύ της.
Ξεχώρισα την Έλενα Μιχαλάκη στους πολλαπλούς ρόλους της – μοναδική τσαρίνα, υπέροχη, αυστηρή βασίλισσα της θάλασσας – για την ερμηνευτική της βαρύτητα και τα αστείρευτα εκφραστικά της μέσα, την ιδιαίτερη κίνηση και φωνή της. Τον Γιάννη Νικολάου, για την υποκριτική και σκηνική του άνεση. Γεμάτη συγκίνηση η σκηνή με την εξαιρετική Iουστίνα Ματσιασε στο ρόλο της μητέρας του νεαρού ψαρά, στον ύμνο για την αγάπη της μάνας και τον Ορφέα Τσαρέκα με την υπέροχη φωνή. Την στιγμή αυτή «έπιασα» τον νεαρό εξάχρονο συνοδό μου να σκουπίζει τα ματάκια του και να σφίγγει το χέρι της μητέρας του. «Αερικό» επί σκηνής, με μπρίο και χάρη η Κωνσταντίνα Λιναρδάτου. Συγκλονιστική στο ρόλο της τυφλής. Πειστικότατος σαν κακομαθημένος και ωραιομανής γιος του Τσάρου ο Πολύκαρπος Φιλιππίδης
Ένα «μπουκέτο» εξαίρετων ηθοποιών, που έδωσαν μοναδικές ερμηνείες και μας εντυπωσίασαν.
Οι χορογραφίες και η κίνηση και οι πολύ όμορφοι φωτισμοί είναι του Πέτρου Γάλλια. Η μουσική επεξεργασία και το video art είναι του Αντώνη Δελαπόρτα και οι στίχοι των τραγουδιών ανήκουν στον Ανδρέα Κουλουμπή.
Ένα όμορφο παραμύθι, μέσα από το οποίο, γνωρίζουμε τέσσερις Ρώσους συνθέτες. Τους Α.Μποροντίν, Μ.Μουσόργκσκι, Π Τσαϊκόφσκι, Ν.Ρίμσκι-Κόρσακοφ.
Ομολογώ ότι η παράσταση με κράτησε σε εγρήγορση μέχρι το τελευταίο λεπτό της.
Παρατεταμένο το χειροκρότημα των μικρών και μεγαλύτερων παιδιών.
Μια εξαιρετική παράσταση φτιαγμένη με πολλή αγάπη και σεβασμό. Ένα υπέροχο γιορτινό δώρο για όλη την οικογένεια. Μην την χάσετε. Καλή σας θέαση.
Ταυτότητα Παράστασης
Κείμενο – Σκηνοθεσία : Κάρμεν Ρουγγέρη
Σκηνικά – Κοστούμια : Χριστίνα Κουλουμπή
Κίνηση – Χορογραφίες – Φωτισμοί : Πέτρος Γάλλιας
Μουσική επεξεργασία : Αντώνης Δελαπόρτας
Στίχοι : Ανδρέας Κουλουμπής
Διδασκαλία τραγουδιών : Λαρίσα Ερεμέγιεβα
Γραμματειακή υποστήριξη : Ελένη Καρτάση
Βοηθός ενδυματολόγου : Έρρικα Αλαμάνου
Υπεύθυνη γραφείου παραγωγής : Κατερίνα Μπανασάκη
Φωτογραφίες: Νίκος Αθανασίου
ΘΕΑΤΡΟ ΚΙΒΩΤΟΣ
Παίζουν και τραγουδούν οι ηθοποιοί:
Χάρης Αγγέλου, Κωνσταντίνα Λιναρδάτου, Ιουστίνα Μάτσιασεκ, Έλενα Μιχαλάκη, Γιάννης Νικολάου, Ορφέας Τσαρέκας, Πολύκαρπος Φιλιππίδης, Ειρήνη Χρηστίδη.
