Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου
Στην αίθουσα χορού του εγκαταλελειμμένου ξενοδοχείου Μπάγκειον στην Ομόνοια παρακολούθησα μια εντυπωσιακή και άκρως ενδιαφέρουσα παράσταση, βασισμένη στο έργο του Δημήτρη Δημητριάδη, «Ο Ευαγγελισμός της Κασσάνδρας».
Μία εκδοχή της μυθολογίας για την Κασσάνδρα θέλει τον θεό Απόλλωνα ερωτευμένο μαζί της, να αγωνίζεται για να την κατακτήσει – σαν παλαιστής, τυλίγοντάς την με τον αέρα της γοητείας του και να ζητά να του δοθεί, με αντάλλαγμα την τέχνη της μαντικής. Η Κασσάνδρα δέχθηκε, αλλά πάτησε τη συμφωνία με τον θεό. Ενώ, δηλαδή, εκείνος της έδωσε το χάρισμα, εκείνη αρνήθηκε να ενωθεί μαζί του. Και ο Απόλλωνας έφτυσε στο στόμα της – ένα τελευταίο φιλί – για να μη δίνει κανένας πίστη στις προφητείες της. Το χάρισμα της μαντικής παρέμεινε, όχι όμως της πειθούς.
Στην κατά Δημήτρη Δημητριάδη παράσταση «Ο Ευαγγελισμός της Κασσάνδρας» ο μύθος αντιστρέφεται. Η Κασσάνδρα αντιλαμβάνεται ότι είναι λάθος να αρνείται ο άνθρωπος τον έρωτα και το πάθος του. Ο συγγραφέας την δείχνει να δέχεται τον έρωτα του Απόλλωνα και να δένεται μαζί του. Τώρα είναι ένα πρόσωπο που πια δεν ευαγγελίζεται καταστροφές. Αντιθέτως. Ευαγγελίζεται την επικράτηση του έρωτα και την επερχόμενη αυτοκρατορία του πόθου. Η Κασσάνδρα αρνιέται όλα όσα είχε μνημονεύσει στο παρελθόν και προβλέπει την επικράτηση του πόθου, της σεξουαλικής ικανοποίησης στην ζωή του ανθρώπου. Πιστεύει ότι το μέλλον είναι να ζεις το παρόν.
«Ποτέ να μην αρνείστε σ’ εκείνον που ποθεί, εκείνο που ποθεί»
Ο Θάνο Σαμαράς στην πρώτη του θεατρική σκηνοθεσία εντυπωσιάζει. Έχοντας την ευθύνη όλης της παράστασης, (σκηνοθεσία, κίνηση, σκηνικό, κοστούμια, φωτισμό και ηχητικό σχεδιασμό) μας παραδίδει μία άρτια εικαστική σύνθεση που γοητεύει.
Μία επιβλητική πολυπρισματική κατασκευή που κατάλληλα στην αρχή μας δίνει την αίσθηση πολλών καθρεφτών δεσπόζει στον χώρο, όπου βλέπουμε πολλαπλά είδωλα της πρωταγωνίστριας Έλλης Τρίγγου, με το είδωλο που δημιουργείται στην οροφή να κεντρίζει την προσοχή μας.
«Κρυστάλλινα ρόδα πορφυρά από αίμα παρθένας»
Η νεαρή και ταλαντούχα Έλλη Τρίγγου ξεδιπλώνει το υποκριτικό της ταλέντο και μας συγκινεί, μαγνητίζει το βλέμμα μας, γοητεύει, εκπλήσσει, προβληματίζει. Ένα αστέρι ανατέλλει. Εκπληκτική και στην πολύ δύσκολη κινησιολογία που απαιτεί η σκηνοθεσία.
«Είμαστε το τίποτα για να γίνουμε κάτι»
Στην αρχή της παράστασης εμφανίζεται με μία εντυπωσιακή μακριά κάπα και ένα χρυσό σκάφανδρο. Το έντονο χρώμα καθρεφτίζει το είδωλό της στο πρίσμα των καθρεφτών, δίνοντάς μας πολλαπλά πολύχρωμα είδωλα και δημιουργώντας ένα εικαστικό ποίημα.
Σταδιακά απαλλάσσεται από τα βαριά ρούχα της, σαν να θέλει να ξεγυμνώσει την ψυχή της και το σώμα της από τις μέχρι τώρα ψεύτικες πεποιθήσεις που ευαγγελιζόταν και μάντευε για την ζωή και της βάραιναν την ψυχή.
Μια καθηλωτική εικαστική παράσταση που μου άρεσε πάρα πολύ.
Έως 11 Ιουνίου στο Μπάγκειον.
Ταυτότητα Παράστασης
Ο Ευαγγελισμός της Κασσάνδρας” του Δημήτρη Δημητριάδη
Με την Έλλη Τρίγγου
Σκηνοθεσία, κίνηση, σκηνικό, κοστούμια, φωτισμοί, σχεδιασμός ήχου: Θάνος Σαμαράς
Βοηθός σκηνοθέτη Κυβέλη Δραγούμη
Δραματουργία: Έρι Κύργια.
Συνεργάτης στη διδασκαλία κίνησης: Ζωή Χατζηαντωνίου
Προβολή-Επικοινωνία: Μαρία Αδαμοπούλου
Εκτέλεση Παραγωγής: Λία Κίκερη / ΕΩΣ – ΑΜΚΕ
Παραγωγή: Θοδωρής Παναγιωτόπουλος
photo Bonelli Arte
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 21.15, έως 11 Ιουνίου στο Μπάγκειον.