«Killer Joe» του Tracy Letts
Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου
Ο Tracy Letts, ηθοποιός και βραβευμένος συγγραφέας, γεννημένος στην Οκλαχόμα των Ηνωμένων Πολιτειών, γράφει το 1991 το έργο του Killer Joe. Η κατάρρευση του αμερικανικού ονείρου και η τραγωδία της καπιταλιστικής ουτοπίας τον οδηγούν στην συγγραφή του έργου του. Το έργο χαρακτηρίστηκε υπερβολικά βίαιο και κανένας παραγωγός δεν δεχόταν να το ανεβάσει. O Letts θα το ανεβάσει σε δική παραγωγή δύο χρόνια αργότερα. Παρά τις αντικρουόμενες κριτικές, γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και θα ανέβει στην Νέα Υόρκη και το Λονδίνο.
Στην σκηνή του Θεάτρου ΕΜΠΟΡΙΚΟΝ, όπου παίζεται το Killer Joe, σε σκηνοθεσία Γιάννη Στάνκογλου, το σκηνικό μας μεταφέρει σε ένα τροχόσπιτο στον αμερικανικό νότο. Εδώ που το αμερικανικό όνειρο έχει σβήσει για τους περισσότερους. Μια κουζίνα με τα απολύτως απαραίτητα, μία τραπεζαρία. Όλα επιμελώς και λεπτομερώς τοποθετημένα. Από τα δύο παράθυρα του τροχόσπιτου βλέπουμε την βροχή που χτυπάει τα τζάμια. Αστραπές φωτίζουν την σκηνή, βροντές ακούγονται και ένα μακρινό γάβγισμα σκύλου, μας βάζουν στο κλίμα της παράστασης. (Σκηνικό με την υπογραφή της Αλεξίας Θεοδωράκη).
Σε αυτό το parking τροχόσπιτων, συναντάμε την μη προνομιούχα τάξη, τον λαό των τροχόσπιτων που έχει το υποτιμητικό παρατσούκλι trailer trash (σκουπίδια των τροχόσπιτων)
Όταν ο Chriς, ένας μικρο-dealer ναρκωτικών (Κώστας Νικούλι), ανακαλύπτει ότι η μητέρα του έχει κλέψει μια παρτίδα ναρκωτικών που έπρεπε να πουλήσει για λογαριασμό μιας συμμορίας, αντιλαμβάνεται ότι η ζωή του κινδυνεύει αν δεν βρει τα 6.000 δολλάρια. Ζητά τα χρήματα αυτά από τον πατέρα του Ansel (Kωνσταντίνος Σειραδάκης), ο οποίος δεν έχει να του δώσει και έτσι καταστρώνει ένα σχέδιο εξόντωσης της μητέρας του, ζητώντας από έναν ντετέκτιβ της αστυνομίας του Τέξας, τον Killer Joe (Γιάννης Στάνκογλου), που συμπληρώνει το εισόδημά του ως επαγγελματίας εκτελεστής, να σκοτώσει τη μητέρα του ώστε να εισπράξει ο ίδιος, η μικρότερη αδερφή του Dotti (Ναταλία Σουίφτ), ο πατέρας του και η μητριά του Sharla (Δήμητρα Λημνιού) την ασφάλεια ζωής της. Καθώς ο Chris δεν έχει να δώσει προκαταβολή για τον φόνο, ο ντετέκτιβ του ζητά ως εγγύηση τη μικρή του αδερφή και εκείνος, με τη σύμφωνη γνώμη του πατέρα του, την δίνει. Και μέχρι να δοθεί η προκαταβολή η Dotti δεν επιστρέφεται.
Το κείμενο του Τracy Letts, είναι σκληρό, βίαιο, με ρεαλισμό που κόβει αναπνοές, στηλιτεύει με την γραφή του τον αμερικανικό τρόπο ζωής του Νότου των ακραίων κοινωνικών θέσεων και μέσα από μία δυσλειτουργική οικογένεια μιλά για την πτώση όλων των ηθικών αξιών και φραγμών, την ενδοοικογενειακή βία, την διαφθορά των οργάνων εξουσίας. Περιγράφει το ρέκβιεμ του αμερικανικού ονείρου και μας οδηγεί σε ένα δυστοπικό περιβάλλον.
Ο καταξιωμένος ηθοποιός Γιάννης Στάνκογλου, κάνει την πρώτη του απόπειρα στην σκηνοθεσία. Σκηνοθετεί με νεύρο, γρήγορο ρυθμό, κινηματογραφικό στυλ ένα δύσκολο έργο. Με σκληρό ρεαλισμό μας κόβει την ανάσα για την επόμενη σκηνή. Αναπνοή μας αφήνει να πάρουμε μόνο στους μονολόγους της Dotti, με την αθωότητά της και τον χαμηλό φωτισμό που τις συνοδεύει.
Καλαίσθητοι οι φωτισμοί του Γιώργου Καρβέλα. Άλλοτε φωτεινοί, άλλοτε σκοτεινοί ή κοκκινίζουν την σκηνή σαν αίμα, συντελούν στην αρτιότητα της παράστασης.
Μοναδική η μουσική επιλογή του Φώτη Σιώτα. What a wonderful world ! What a wonderful music.
Tα κοστούμια υπογράφει η Αλεξία Θεοδωράκη. Και είναι απόλυτα ταιριαστά για τους ήρωες του έργου.
Ο Γιάννης Στάκογλου έχει το εκτόπισμα και την σκληράδα που απαιτεί ο ρόλος του Killer Joe. Ένας σύγχρονος καουμπόι του αμερικανικού Νότου. Αδυσώπητος, ανελέητος. Ένας διττός χαρακτήρας. Άνθρωπος του νόμου και συγχρόνως στυγνός εκτελεστής. Ρεσιτάλ ερμηνείας από τον Γιάννη Στάκογλου. Ειλικρινά δεν θα μπορούσα να φανταστώ άλλον ηθοποιό να ενσαρκώνει τον Killer Joe.
Ο Chris του Κώστα Νικούλι είναι απελπισμένος, χειμαρρώδης, αδίστακτος, παθιασμένος. Η απόκτηση χρημάτων με κάθε τρόπο είναι ο σκοπός του. Έκπληξη η ξαφνική τρυφερότητα κα το νοιάξιμο που δείχνει στο τέλος για την μικρή του αδελφή. Ο Κώστας Νικούλι συνεχίζει να με εκπλήσσει θετικότατα με την δυναμική ερμηνεία του.
Αθώα, ονειροπόλα, φυσική, αέρινη η Dotti της Ναταλίας Σουίφτ. Ένα φρέσκο πρόσωπο στο χώρο του θεάτρου, με σκηνική άνεση.
Η Δήμητρα Λημνιού ενσαρκώνει άψογα με μια καλοδουλεμένη και καλοζυγισμένη ερμηνεία, με υποκριτική αξιοσύνη, την μητριά του Chriς, μία χωρίς ηθικούς φραγμούς δευτεροκλασάτη bitch.
Ταιριαστός και πειστικός στον ρόλο του ο Κωνσταντίνος Σειραδάκης, ο πατέρας της οικογένειας, που μοιάζει να έχει απογοητευθεί από την ζωή και αφήνεται να παρακολουθεί την εξέλιξη της ιστορίας σαν απλός παρατηρητής. Mια οικογένεια με σοκαριστική αμορφωσιά.
Άνθρωποι του περιθωρίου που σέρνονται στην λάσπη μιας κοινωνίας που τους έχει διαγράψει.
Στο Θέατρο ΕΜΠΟΡΙΚΟΝ, παρακολούθησα την παράσταση Killer Joe του Tracy Letts σε ιδιαίτερη σκηνοθεσία Γιάννη Στάκογλου. Μια παράσταση για γερά νεύρα, σκληρή, με στοιχεία γκροτέσκο και μαύρης κωμωδίας που «μιλά» για τα προβλήματα της κοινωνίας μας, την έλλειψη ηθικών αξιών, την ενδοοικογενειακή βία και την πατριαρχία, που θα λατρέψετε για τις υπέροχες ερμηνείες όλων των ηθοποιών, το πανέμορφο σκηνικό, την ιδιαίτερη μουσική και τους εντυπωσιακούς φωτισμούς. Φυσικά πρέπει να γνωρίζετε από πριν ότι περιέχει σκηνές ωμής βίας, γι’ αυτό είναι κατάλληλη για άνω των 16 ετών.
Καλή σας θέαση!
Ταυτότητα Παράστασης
Μετάφραση: Γιάννης Σακαρίδης, Ντενίς Νικολάκου
Σκηνοθεσία: Γιάννης Στάνκογλου
Δραματουργική επεξεργασία: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Σκηνικά & Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη
Μουσική: Φώτης Σιώτας
Χορογραφία: Έντι Λάμε
Φωτισμοί : Γιώργος Καρβέλας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Πανάγος Ιωακείμ
Φωτογραφίες & Βίντεο: Πάτροκλος Σκαφίδας
Γραφιστική επιμέλεια : Μάριος Γαμπιεράκης
Παίζουν:
Γιάννης Στάνκογλου, Κώστας Νικούλι, Κωνσταντίνος Σειραδάκης, Δήμητρα Λημνιού, Ναταλία Σουίφτ