H σκηνή του Θεάτρου Αγγέλων Βήμα έχει μετατραπεί σε ένα άκρως θεατρικό, εικαστικό, υφασμάτινο γλυπτό και πάνω του κινούνται οι τρεις ήρωες μας. Η Ιουλία, μια μοναχική μοδίστρα (Δάφνη Μαρκάκη), ο γείτονάς της, ένας ερωτικά υπερδραστήριος μεσήλικας (Δημήτρης Ντάσκας) και ο νεαρός Πολωνός μετανάστης (Γιώργος Λιάκος).
Samotnosc της Άννελης Ξηρογιάννη, σε σκηνοθεσία Παντελή Μάκκα, παρουσιάζεται στο Θέατρο Αγγέλων Βήμα. Η Άννελη Ξηρογιάννη έχει ήδη παρουσιάσει στο θεατρικό κοινό τέσσερα έργα της σε συνεργασία µε το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το θέατρο Αγγέλων Βήµα και το θέατρο Επί Κολωνώ. Οκτώ έργα της έχουν βραβευτεί από: το Υπουργείο Πολιτισµού (Πρωτοεµφανιζόµενου θεατρικού συγγραφέα), την UNESCO (A Βραβείο) τον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσό (Α Βραβείο) και την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών.
Το Samotnosc έχει βραβευτεί από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (Β Βραβείο) και ανεβαίνει στη θεατρική σκηνή για πρώτη φορά.
Samotnosc μια άγνωστη για μας λέξη. Το έργο θίγει καίρια ζητήματα που απασχολούν την σημερινή μας πραγματικότητα. Φιλία, έρωτας, διαφορετικότητα, ανθρώπινη μοναξιά, φόβος για το «τι θα πει ο κόσμος. Kακές σχέσεις γονέων-παιδιών.
Το κείμενο της Άννελης Ξηρογιάννη είναι δυνατό, συγκινητικό, διαχρονικό. Μας γεμίζει έντονα συναισθήματα. Kοφτερό σε ορισμένα σημεία του.
Ευρηματική και πρωτοποριακή η σκηνοθεσία του Παντελή Μάκκα, καταξιωμένου εικαστικού μας με εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Το έργο έχει 6 ήρωες και ο σκηνοθέτης τοποθετεί τους τρεις επί σκηνής και oι άλλοι τρεις μας συστήνονται κινηματογραφικά. Δημιουργεί ένα πρίσμα, όπου βίντεο, θέατρο και εικαστική έκφραση συνυπάρχουν. Έχοντας στα χέρια του ένα κείμενο-καταπέλτη για τα προβλήματα της κοινωνίας μας, το ακολουθεί και του δίνει μία φρέσκια πνοή.
Στα βίντεο εμφανίζονται η Εβελίνα Αραπίδη ως μάνα, η Χριστίνα Χειλά Φαμέλη ως αδελφή και ο Αντώνης Πριμηκύρης ως γιατρός. Μαγικό πάντρεμα θεάτρου και κινηματογράφου.
Ο Παντελής Μάκκας έχει βάλει την εικαστική πινελιά του έχοντας δημιουργήσει και τα σκηνικά της ιδιαίτερης αυτής παράστασης, που όπως ανέφερα πρόκειται για ένα ευφάνταστο υφασμάτινο γλυπτό – φόρεμα. Την υπογραφή του φέρουν και οι δημιουργίες των κοστουμιών.
Η στιγμή που η μοναχική μοδίστρα κάνει την πρόβα και ο νεαρός μετανάστης απομακρύνεται με αργό βήμα και συμπαρασύρει μαζί του και ολόκληρο το σκηνικό – γλυπτό- φόρεμα, είναι εκπληκτικής ομορφιάς. Η σκηνή μένει άδεια, όπως άδειες είναι οι ζωές μας, κενές, χωρίς ουσιαστική επικοινωνία μεταξύ μας. Αποδοµείται η ζωή μας και στην επιφάνεια βγαίνουν πολλά και ανομολόγητα μυστικά, που όλοι κρύβουμε, πολλές φορές μέσα μας για μια ολόκληρη ζωή. Ξεγύμνωμα σκηνής και ψυχής.
Oι σιωπές των ηθοποιών «ηχούν» στα αυτιά μου δυνατές. Ένα έργο για την μοναξιά της ζωής μας. Για την μοναξιά που νιώθουμε στις μεγαλουπόλεις, ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους, που περνούν δίπλα μας. Γιατί η μοναξιά έχει πολλά πλοκάμια. Μπορεί να περιτριγυριζόμαστε από πλήθος ανθρώπων, αλλά εμείς να νιώθουμε μόνοι. Μπορεί να ζούμε σε μια οικογένεια, αλλά να είμαστε μόνοι. Γιατί απλά μένουμε μαζί, δεν ζούμε, δεν λέμε τα προβλήματά μας, δεν ανοίγουμε τα εσώψυχά μας. Πάει πια η εποχή που γύρω από ένα καλοστρωμένο τραπέζι οι άνθρωποι συζητούσαν τα καθημερινά τους προβλήματα και όλοι μαζί έβρισκαν λύσεις. Σήμερα ηθελημένα απομονωθήκαμε και στεκόμαστε αμήχανοι πίσω από ένα υπολογιστή.
Συναντάς καθημερινά ανθρώπους μόνους. Νέους ανθρώπους που φοβούνται να δοκιμάσουν την συντροφικότητα, την συμβίωση, τον μοιρασμό των σκέψεών τους, των προβλημάτων τους.
Samotnosc. Mια παράσταση για την μοναξιά, χωρίς μια στιγμή να ακουστεί η λέξη «μοναξιά».
Η σκηνή του θεάτρου Αγγέλων Βήμα παρουσιάζεται στον θεατή σαν ένα ενιαίο θεατρικό γλυπτό φτιαγµένο από εικόνες.
Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι μοναδικές. Η Δάφνη Μαρκάκη είναι η «γεροντοκόρη», που ζει μόνη της για πολλά χρόνια. Φοβάται την ανθρώπινη συντροφική παρουσία δίπλα της. Φοβάται να γυρίσει στην πατρίδα της, στο χωριό της. Φοβάται τι θα πει ο κόσμος για αυτή. Έχει και μία απέραντη ερωτική μοναξιά. Φοβάται, φοβάται…. Μια εξαιρετική ερμηνεία με πολύ όμορφη σωματική κίνηση.
«Θέλεις να έρχομαι. Για να έχεις κάτι να λυπάσαι»
Ο Δημήτρης Ντάσκας είναι ο ηλικιωμένος gay γείτονας και υπερδραστήριος σεξουαλικά. Προσπαθεί να βγάλει από την Ιουλία τις καλά κρυμμένες ψυχικές ανάγκες της. Ερμηνευτικά άψογος.
Ο νεαρός Πολωνός μετανάστης, ο Γιώργος Λιάκος. Ο μόνος που γνωρίζει τι σημαίνει η λέξη Samotnosc. Βρίσκεται τυχαία στον δρόμο τους. Θα μπορέσει να τους βγάλει από τα αδιέξοδά τουs ; Επιβλητική παρουσία με υπέροχη κίνηση.
Οι εικόνες είναι η νέα γλώσσα.
Η κίνηση την οποία έχει επιμεληθεί η Ρόζα Προδρόμου παίζει σημαντικό ρόλο στην αρτιότητα της παράστασης
Την μουσική για την παράσταση έχει γράψει ο Τηλέμαχος Μούσας. Εκπληκτική η μουσική διασκευή του «Firestarter» που ακούγεται με την φωνή του Γιώργου Λιάκου.
Τους φωτισμούς σχεδίασε η Ολυμπία Μυτιληναίου και δίνουν εικόνες απίστευτης ομορφιάς.
Μία παράσταση που παντρεύει μαγικά το θέατρο με τον κινηματογράφο. Μια ευφάνταστη, δυνατή, ιδιαίτερη παράσταση, που σε προβληματίζει.
Της Βίβιαν Μητσάκου
Ταυτότητα Παράστασης
Κείμενο: Άννελη Ξηρογιάννη
Σκηνοθεσία – εικαστικό περιβάλλον – κοστούμια: Παντελής Μάκκας
Παίζουν:
Δάφνη Μαρκάκη
Δημήτρης Ντάσκας
Γιώργος Λιάκος
Εμφανίζονται:
Εβελίνα Αραπίδη
Χριστίνα Χειλά – Φαμέλη
Αντώνης Πριμηκύρης
Κατασκευή σκηνικού ρούχου: Δάφνη Μαρκάκη
Μουσική: Τηλέμαχος Μούσας
Επιμέλεια κίνησης: Ρόζα Προδρόμου
Φωτισμοί: Ολυμπία Μυτιληναίου
Makeup – Hair styling: Έφη Κορμά
Βοηθός σκηνοθέτη: Χρήστος Καραγεώργος
Φωτογραφίες: Alex Kat
Θέατρο Αγγέλων Βήμα
Τετάρτη και Παρασκευή στις 21.15μμ