Ξανθίππη, η Γυναίκα του Σωκράτη του Γιώργου Α.Χριστοδούλου
Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου
Ο φιλόσοφος Σωκράτης είχε πει: «Aν βρεις μια καλή σύζυγος θα είσαι ευτυχισμένος. Αν όχι, θα γίνεις φιλόσοφος». Οι σύγχρονοί του ορμώμενοι από τις σκέψεις του αυτές, είχαν βγάλει το συμπέρασμα ότι το είχε πει από προσωπική του πείρα, εννοώντας ότι η Ξανθίππη, η σύζυγός του ήταν δύστροπη, γκρινιάρα, αυταρχική.
Γενικά οι εντυπώσεις που έχουμε για την Ξανθίππη ανά τους αιώνες δεν είναι και οι καλύτερες.
Οι φίλοι του είχαν πάντα την απορία, γιατί να επιλέξει μία τόσο περίεργη και αυταρχική γυναίκα, αυτός ο συνετός και ήσυχος άνθρωπος.
Μάλιστα ένας από αυτούς, ο Αντισθένης, τον ρώτησε ευθέως:
«Πώς ζεις με αυτή τη γυναίκα που χειρότερή της ούτε υπήρξε, ούτε υπάρχει ούτε θα υπάρξει;».
Και ο Σωκράτης του απάντησε:
«Επειδή έχω επιλέξει ως έργο της ζωής μου να συναναστρέφομαι τους ανθρώπους, έχω την Ξανθίππη γνωρίζοντας πως, αν αυτήν μπορώ να υποφέρω, σίγουρα θα υποφέρω όλους τους άλλους ανθρώπους.»
Αυτά «άκουγε» η Ξανθίππη και μετά από 2.500 χρόνια αποφασίζει να επιστρέφει στην Αθήνα μέσα από την πένα του Γιώργου Α.Χριστοδούλου και να μας εκθέσει και την δική της άποψη.
To γνωστό θεατρικό αριστούργημα του Γιώργου Α.Χριστοδούλου «Ξανθίππη η γυναίκα του Σωκράτη» γράφτηκε το 2006 και έχει παρουσιαστεί άλλες τρεις φορές με διαφορετικούς ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Αυτή την φορά παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Εύας Μπενέτα στη θεατρική σκηνή του Κόμη (Νεοκλασικό) με την Όλγα Πρωτονοταρίου στον ρόλο της Ξανθίππης.
Το κείμενο του Γιώργου Α.Χριστοδούλου είναι έντονα σατυρικό, κωμικό και συγχρόνως δραματικό. Η Ξανθίππη επιστρέφει στην Αθήνα μετά από 2.500 χρόνια, θέλοντας να υπερασπιστεί την τιμή της και να διαψεύσει τις σε βάρος της κατηγορίες. Μέσα από την αφήγησή της μαθαίνουμε γεγονότα και πρόσωπα της εποχής. Την ζωή και τις συνήθειες του Σωκράτη, παρακολουθούμε την δίκη και την καταδίκη του σε θάνατο. O Αλκιβιάδης, ο Περικλής, η Ασπασία, και άλλες προσωπικότητες της εποχής περνούν από μπροστά μας.
Στην μικρή σκηνή του θεάτρου δεσπόζει μια φωτογραφία της Ακρόπολης και φωτίζεται μαγικά με τους πολύχρωμους φωτισμούς του Σωκράτη Λαζαράκη. Εξαιρετική και η μουσική της Νίκης Κουντούμη. Πανέμορφο το μακρύ σε πορφυρούν χρώμα φόρεμα-μανδύας της Ξανθίππης, μας μεταφέρει στην Αθήνα του 5ου π.Χ. αιώνα. Δημιουργία της Βάνιας Αλεξάνδρονβα. Η σκηνοθεσία της Εύας Μπενέτα είναι απλή και εστιάζει στην ψυχική κατάσταση της ηρωίδας.
Η Ξανθίππη της Όλγας Πρωτονοταρίου είναι δυναμική και πειστική. Ακροβατεί μεταξύ κωμωδίας και τραγωδίας με απίστευτη ευκολία. Αλλάζει ρόλους και φωνές. Δυνατή ερμηνεία!
«Ξέρεις τι είναι να κάνεις παιδιά με φιλόσοφο και μάλιστα άνεργο;» μονολογεί.
Το παράπονό της είναι που δεν άκουσε ποτέ τον σύζυγό του στις ομιλίες του στην αρχαία αγορά. Στην Αθήνα του 5ου π.Χ. αιώνα απαγορευόταν στις γυναίκες να λαμβάνουν μέρος σε συγκεντρώσεις και να παρακολουθούν φιλοσοφικές συζητήσεις. Η Ξανθίππη παρ΄όλα αυτά είχε πολιτική θέση και τελειώνοντας την παράσταση φωνάζει δυνατά «Οι εξουσίες δεν συνετίζονται, ανατρέπονται».
Μια Ξανθίππη που ήρθε και ζητά την ιστορική της δικαίωση! Καλή σας θέαση
Ταυτότητα Παράστασης
Κείμενο Γιώργος Α.Χριστοδούλου
Ερμηνεία Όλγα Πρωτονοταρίου
Σκηνοθεσία Εύα Μπενέτα
Σκηνικά Θέμης φίλης
Μουσική Νίκη Κουντούμη
Ενδυματολόγος Βάνια Αλεξάνδρονβα
Φωτισμοί-ήχο Σωκράτης Λαζαράκης
Φωτογραφία Μάνος Βλαστός και Αλέξανδρος Τζιαακάκης