Σπασμένο Γυαλί του Arthur Miller
Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου
H νύχτα των κρυστάλλων περιγράφει τον μαζικό πανεθνικό πογκρόμ στην Γερμανία και στην Αυστρία την νύχτα της ενάτης προς δεκάτη Νοεμβρίου 1938. Ο στόχος ήταν οι Εβραίοι πολίτες και αποτέλεσε την αρχή του ολοκαυτώματος. Κατά τη νύχτα των κρυστάλλων, καταστράφηκαν 1.574 συναγωγές, πάνω από 7.000 εβραϊκά καταστήματα και 29 πολυκαταστήματα, ενώ 30.000 Εβραίοι συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
To βραβευμένο με Olivier Award ψυχολογικό έργο του Άρθουρ Μίλερ «Σπασμένο Γυαλί» ανεβαίνει στο Θέατρο ΠΟΛΗ σε σκηνοθεσία Άσπας Καλλιάνη. Το έργο αυτό, γραμμένο το 1994 είναι μία από τις πιο σημαντικές δουλειές του Άρθουρ Μίλερ.
Ο Άρθουρ Άσερ Μίλερ (Arthur Asher Miller, (17 Oκτωβρίου 1915-10 Φεβρουαρίου 2005) ήταν ένας από τους κορυφαίους Αμερικανούς θεατρικούς συγγραφείς. Τα έργα του ασκούσαν κριτική στις Ηνωμένες Πολιτείες, την κυβέρνηση και τον τρόπο ζωής των κατοίκων της, ενώ εξέθεταν και τα ψεγάδια του λεγόμενου «Αμερικανικού ονείρου»[, κάτι για το οποίο είχε δεχτεί κριτική στις ΗΠΑ. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο βιογράφος του, Μάρτιν Γκότφριντ, “σπάνια ένας καλλιτέχνης έχει δεχτεί τόσες πολλές επιθέσεις και συκοφαντίες στην πατρίδα του και ταυτόχρονα έχαιρε βαθιάς εκτίμησης σε όλον τον κόσμο”.
1938. Στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού στην Νέα Υόρκη η Σύλβια (Παναγιώτα Βλαντή) διαβάζει από τις εφημερίδες τα φρικτά νέα, για την «Νύχτα των Κρυστάλλων». Αναστατώνεται και προβληματίζεται. Ήχοι γυαλιών ακούγονται και βλέπει με την φαντασία της τους εξαθλιωμένους Εβραίους να καθαρίζουν με την οδοντόβουρτσά τα πεζοδρόμια της Γερμανία. Τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη την αναστατώνουν όλο και περισσότερο.
Ο Φιλιπ (Ν.Γεωργακης) και η Σύλβια Γκέλμπεργκ ένα φαινομενικά αγαπημένο ζευγάρι ετοιμάζεται για μια βραδινή έξοδο. Ξαφνικά ενώ η Σύλβια κατεβαίνει τις σκάλες του σπιτιού παραλύει από την μέση και κάτω. Τι είναι αυτό που καθηλώνει την Σύλβια, μία υγιέστατη γυναίκα στο αναπηρικό καροτσάκι; Μπορεί ένα θλιβερό γεγονός που συμβαίνει χιλιόμετρα μακριά, όσο αποτρόπαιο και να είναι, να επηρεάσει την υγεία ενός ατόμου; Ή μήπως από τον φαινομενικά πετυχημένο γάμο κρύβεται μία συμβίωση χωρίς αγάπη, χωρίς επαφή, σωματική και ψυχική;
Στο έργο του αυτό ο Μίλερ βάζει στον καθένα μας έναν καθρέφτη για να κοιτάξουμε μέσα μας. Βάζει τον καταπιεζόμενο άνθρωπο να έρθει αντιμέτωπος με αυτό που τον φοβίζει. Να έρθει αντιμέτωπος με τις φοβίες του και να αντιδράσει ανάλογα. Γιατί πρέπει να αντιδρούμε στις καταστάσεις που μας φοβίζουν, στις καταστάσεις που μας κρατούν φoβισμένους. Στο έργο αυτό, ο συγγραφέας ψυχαναλύει ένα γάμο και μας δείχνει όλα αυτά τα οποία μας κρατούν ακίνητους τη στιγμή που θα έπρεπε να δράσουμε. Όλους τους φόβους και τα μυστικά που μας κρατούν καθηλωμένους σε μια πραγματικότητα, μια σχέση, μια δουλειά που δεν μας ταιριάζει. Πολλές φορές δεν αντιδρούμε επειδή φοβόμαστε το άγνωστο. Άγνωστο όμως είναι το μέλλον μας ακόμη και αν μείνουμε εκεί που είμαστε!
«Αν υποφέρουμε για μεγάλο διάστημα χωρίς να αντιδράσουμε, κάποια στιγμή θα νοσήσουμε»
O γιατρός Χάιμαν (Γιάννης Βούρος) που καλείται να εξετάσει την Σύλβια δεν βρίσκει παθολογικά αίτια να συνετέλεσαν στην παράλυσή της. Αποδίδει την παράλυση σε ψυχοσωματικά. Υστερική παράλυση. Προσπαθεί να την βοηθήσει μιλώντας μαζί της, προσέχοντάς της, μιλώντας για τα παιδικά τους χρόνια. Έρχονται πιο κοντά, με άσχημες συνέπειες για τις οικογένειές τους.
«Όταν μια γυναίκα αισθανθεί ότι δεν αγαπιέται, χάνει την γη κάτω από τα πόδια της».
H σκηνοθεσία είναι της Άσπας Καλλιάνη. Μια σκηνοθεσία με μεγάλη ευαισθησία,σεβασμό στο κείμενο. αλλά και συγχρόνως ατμοσφαιρική με τα υπέροχα ευρήματά της. Οι ήχοι σπασμένων γυαλιών, οι σκιές των Εβραίων, η εξαιρετική σκηνή με την κούνια.
Στο έργο αυτό ο Άρθουρ Μίλερ θίγει το ζήτημα του αντισημιτισμού. «Η γερμανική μουσική η φιλοσοφία τους είναι μεγαλειώδεις.Πως μπορεί αυτοί οι άνθρωποι να έγιναν τέρατα ξαφνικά;» .
Σε συνέντευξή του o ΄Αρθουρ Μίλερ είχε χαρακτηρίσει το έργο «τραγωδία με πολύ γέλιο»
Το σκηνικό απλό, λιτό και λειτουργικό είναι του Μανόλη Παντελιδάκη. Υπέροχα, προσεγμένα, ποιοτικά τα κοστούμια της Ντένης Βαχλιώτη. Οι φωτισμοί ανήκουν στον Βασίλη Κλωτσοτήρα και η μουσική επιμέλεια του Κωστή Κόντου στολίζουν όμορφα την παράσταση.
«Γκρεμίζεται το έδαφος. Χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου. Μας γκρεμίζουν. Γκρεμίζουν έναν ολόκληρο πολιτισμό»
O Γιάννης Βούρος στο ρόλο του γιατρού έχει κύρος, ευαισθησία, τρυφερότητα. Μία μεστή, δυνατή και δυναμική ερμηνεία.
Η Παναγιώτα Βλαντή, η Σύλβια, με την ερμηνεία της αυτή μας δείχνει όλο το εύρος των αστείρευτων εκφραστικών της μέσων και την βλέπουμε να εξελίσσεται σε μία μεγάλη ηθοποιό.
Ο Νίκος Γεωργάκης ερμηνεύει τον σύζυγο με σοβαρότητα. Πειστικότατος στον ρόλο του. Ενδιαφέρεται μόνο για το φαίνεσθαι της οικογενείας του και την εξωτερική εικόνα της, χωρίς ίχνος ανθρωπιάς και συμπόνιας για την σύζυγό του. Αρνείται πεισματικά την εβραϊκή καταγωγή του.
Η Δήμητρα Σιγάλα, είναι η αδελφή της Σύλβια. Με όμορφη σκηνική παρουσία.
Η Κάτια Γκουλιώνη, η σύζυγος του γιατρού είναι εκρηκτική, με δραματικές αλλά και κωμικές πινελιές.
Το Σπασμένο Γυαλί είναι μία καλοδουλεμένη παράσταση, με εκπληκτικές ερμηνείες και βαθειά νοήματα. Μας βάζει στην διαδικασία να σκεφθούμε, να προβληματιστούμε, να πάρουμε αποφάσεις. Να μην σιωπούμε, να μην κρύβουμε τους φόβους μας. Να αντιδρούμε. Μπλέκει το προσωπικό πρόβλημα ενός ζευγαριού με το σκληρό κοινωνικό περιβάλλον που μας απειλεί. Ανατριχιαστικά επίκαιρο στις μέρες μας.
Μια από τις πολύ καλές παραστάσεις της φετινής σεζόν.
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Άσπα Καλλιάνη
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη
Φωτογραφίες: Μαριλένα Αναστασιάδου
Γραφιστική επιμέλεια: Πέτρος Παράσχης
Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη
Οργάνωση Παραγωγής: Ντόρα Βαλσαμάκη
Πρωταγωνιστούν:
Γιάννης Βούρος, Παναγιώτα Βλαντή, Νίκος Γεωργάκης, Δήμητρα Σιγάλα, Κάτια Γκουλιώνη
Πόλη Θέατρο
Διεύθυνση: Φώκαιας 4 και Αριστοτέλους 87
Τηλέφωνο: 2111828900