Της Βίβιαν Μητσάκου
«Αγαπημένο μου ημερολόγιο». Έτσι αρχίζαμε όταν γράφαμε τις εμπειρίες της ημέρας που πέρασε, στο πολύχρονο μικρό τετράδιο-ημερολόγιο μας και τελειώνοντας το κλειδώναμε και κρύβαμε το μικρό κλειδί.
Τα χρόνια πέρασαν, το διαδίκτυο μπήκε ορμητικά στην ζωή μας και τα πάντα άλλαξαν άρδην.
Τα πρώτα blogs εμφανίστηκαν και οι εμπειρίες έγιναν δημόσιες. Ανάμεσα στα πολλά blogs που ξεφύτρωσαν διακρίθηκε και ένα blog με το τίτλο «Η ψιλικατζού». Η Κωνσταντίνα Δελημήτρου κατέγραφε τις εντυπώσεις από τις αντιδράσεις των πελατών της στο μικρό ψιλικατζίδικο που διατηρούσε στην Νίκαια. Η επιτυχία του blog, οδήγησε στην δημιουργία ενός βιβλίου, το οποίο έγινε best seller το 2007.
Μπαίνοντας στην αίθουσα του πρώτου ορόφου του Πολυχώρoυ Vault, που μας έχει χαρίσει μεγάλες επιτυχίες, μια ευχάριστη έκπληξη με περίμενε. Ένα πανέμορφο, πολύχρωμο ψιλικατζίδικο με τα ράφια του γεμάτα ήταν το σκηνικό της παράστασης. Εφημερίδες να κρέμονται στον τοίχο. Ένα ζωηρό, πανέμορφο σκηνικό που έκανε μεγάλη αντίθεση πάνω στο μαύρο φόντο του. Bρίσκεσαι σε ένα αληθινό ψιλικατζίδικο και σου δημιουργείται η επιθυμία να ψωνίσεις.
Ο Δημήτρης Καρατζιάς διάλεξε το βιβλίο της Κωνσταντίνας Δελημήτρου για την νέα θεατρική σεζόν του Vault. Το διασκεύασε με μεγάλη μαεστρία και έκανε και την δραματουργική επεξεργασία, καθώς και την σκηνοθεσία. Το δαιμόνιο πνεύμα του αντί να μας παρουσιάσει έναν μονόλογο, εφευρίσκει ένα ακόμη πρόσωπο, την αδελφή της «ψιλικατζούς», την Άννα, η οποία στέκει δίπλα της, παρεμβαίνει σε καίρια σημεία του μονολόγου της Ελένης και μας αποφορτίζει από την συγκίνηση των γεγονότων.
Στον ρόλο της «ψιλικατζούς», της Ελένης, η ταλαντούχα Λένα Ουζουνίδου, που έχει διακριθεί για τις μεγάλες επιτυχίες της. Με ένα πανέμορφο πράσινο χρώμα με τη υπογραφή της Γεωργίας Σάντυ. Στον ρόλο της «αδελφής» η γλυκύτατη Άννα Ψαρρά.
Όλα είναι πολύχρωμα και αισιόδοξα. Όπως αξίζουν να είναι οι ζωές μας, παρά τις πολλές δυσκολίες που όλοι αντιμετωπίζουμε.
Και αρχίζει η αφήγηση. Το κείμενο αστείο, σοβαρό, αιχμηρό, συγκινητικό, γλυκόπικρο, ανθρώπινο. Προκαλεί το γέλιο μας, τον προβληματισμό μας, την συγκίνησή μας και γιατί όχι ένα δάκρυ στα μάτια μας. Ένα κείμενο που αγγίζει τις ψυχές μας.
Το έργο κινείται σε δύο άξονες. Ακούμε τις εντυπώσεις της Ελένης από την ζωή της στο μικρό ψιλικατζίδικο που διατηρούσε στην Νίκαια. Μας μιλά για την φτωχική της γειτονιά, τους ανθρώπους του μεροκάματου, τον ρατσισμό, την οικονομική κρίση, τα δάνεια που βάρυναν την ίδια, αλλά και τους πελάτες της.
Το κυρίως θέμα του έργου όμως είναι η υπογεννητικότητα των ζευγαριών. Ένα σοβαρό σημερινό πρόβλημα που δυστυχώς ακόμη και σήμερα παραμένει ταμπού και κρυφό μυστικό για πολλές οικογένειες. Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που ένα τόσο σοβαρό θέμα παρουσιάζεται σε ελληνική σκηνή.
Η απίστευτη ιστορία και περιπέτεια της Ελένης που το όνειρό της ήταν να γίνει μητέρα. Και τα χρόνια περνούσαν, αλλά το μωρό δεν ερχόταν. Και τότε άρχισαν οι εξωσωματικές, οι συνεχείς επισκέψεις στα κέντρα γονιμότητας, σε εμβρυολόγους. Η αγωνία κάθε μήνα για ένα θετικό αποτέλεσμα, η απογοήτευση, οι εξετάσεις και ξανά η προσπάθεια που την διαδεχόταν η απογοήτευση και πάλι.
Η Ελένη Ουζουνίδου έχει μία εκπληκτική, πληθωρική, μεστή ερμηνεία. Αστείρευτα τα εκφραστικά της μέσα, μας μεταφέρει από την λύπη στην χαρά και από την απελπισία στην αισιοδοξία μέσα σε λίγα λεπτά. Μας παίρνει μαζί της και μας ταξιδεύει στον μικρόκοσμό της. Μοιάζει να είναι η φίλη μας που μας εξομολογείται την δύσκολη διαδρομή της προκειμένου να αποκτήσει το πολυπόθητο μωρό της.
Η Άννα Ψαρρά έχει σκηνική άνεση και όμορφη παρουσία. Είναι η αδελφή της Ελένης και η γυναικολόγος. Και οι δύο πρωταγωνίστριες έχουν μία ωραία χημεία μεταξύ τους.
Υποβλητική η μουσική και το όμορφο, κάπως μελαγχολικό, τραγούδι «Άκου να δεις», γραμμένο αποκλειστικά για την παράσταση από τον Μάνο Αντωνιάδη, που προβλέπω θα γίνει μεγάλη επιτυχία και εκτός θεάτρου.
Πολλές γυναίκες θα βρουν μια κρυμμένη πτυχή της ζωής τους σε αυτή την παράσταση.
Εν κατακλείδι : Ένα όμορφο κείμενο που ευτύχησε στα χέρια ενός ταλαντούχου σκηνοθέτη, με μία υπέροχη μουσική επένδυση, μία μεγάλη ηθοποιό, ένα ωραιότατο σκηνικό, δημιουργούν μία παράσταση μοναδική. Που είναι στα must to see της φετινής θεατρικής σεζόν.
Μια πολύχρωμη παράσταση με χιούμορ, ανάμεικτο με γέλιο, δράμα, θλίψη, πόνο, αισιοδοξία, επιμονή και προσήλωση στον σκοπό της Ελένης που είναι η απόκτηση ενός μωρού.
Γιατί η ζωή των περισσοτέρων μας δεν είναι πασπαλισμένη με χρυσόσκονη.
Μια παράσταση που σας συνιστώ να παρακολουθήσετε άμεσα. Σε λίγο δεν θα βρίσκετε εισιτήρια. Καλή σας θέαση!
Ταυτότητα Παράστασης
Συγγραφέας: Κωνσταντίνα Δελημήτρου
Δραματουργική επεξεργασία – Διασκευή – Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καρατζιάς
Πρωτότυπη μουσική – Τραγούδι παράστασης: Μάνος Αντωνιάδης
Κοστούμια – Installation “Ψιλικά -Τσιγάρα”*: Μάριος Βουτσινάς
Βοηθός: Αναστασία Δάλμα
Κατασκευή Κοστουμιών: Γεωργία Σάντυ
Σκηνικά: Καρατζιάς Δημήτρης – Μάνος Αντωνιάδης
Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας
Βοηθός φωτιστή: Θοδωρής Μαργαρίτης
Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Παραγωγή: VAULT
Παίζουν: Ελένη Ουζουνίδου, Άννα Ψαρρά
*Το Installation “Ψιλικά -Τσιγάρα” του Μάριου Βουτσινά, θα εκτίθεται στο Vault, ως μόνιμη εγκατάσταση για όλη τη διάρκεια των παραστάσεων.