Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ ήταν το αγαπημένο βιβλίο των εφηβικών μου χρόνων. Ένα βιβλίο- ύμνος εναντίον του ολοκαυτώματος. Ένα βιβλίο που έχει μεταφραστεί σε 30 γλώσσες και έχει κάνει εκατομμύρια πωλήσεις. Το βιβλίο των Φράνσες Γκούντριχ και Άλμπερτ Χάκερ βραβεύτηκε με Πούλιτζερ το 1956. H πρώτη του έκδοση έγινε το 1947 στην Ολλανδία.
Δύο οικογένειες και ένας φίλος τους γιατρός έζησαν τον απόλυτο εγκλεισμό σε μία μικρή σοφίτα για δύο χρόνια. Το έγκλημά τους ήταν ότι είχαν εβραϊκή καταγωγή. Ο ναζισμός στην αποκορύφωσή του. Ο τρόμος πάνω από την Ευρώπη. Ο χειρότερος πόλεμος που έζησε η ανθρωπότητα: Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Ασύλληπτος ο αριθμός των νεκρών.
Γιατί σήμερα το «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ» να μεταφερθεί και πάλι στη θεατρική σκηνή; Δυστυχώς το Ημερολόγιο γίνεται και πάλι τραγικά επίκαιρο. Ο ναζισμός κερδίζει πάλι έδαφος, ο ρατσισμός εξαπλώνεται, η διαφορετικότητα φοβίζει.
Στην Νεανική Σκηνή του Θεάτρου Χυτήριο παρουσιάζεται η παράσταση Άννα Φρανκ – Το ημερολόγιο, σε μετάφραση και σκηνοθεσία Βάσιας Παναγοπούλου. (Απόδοση Βάσιας Παναγοπούλου και Δημήτρη Μοθωναίου).
Η Βάσια Παναγοπούλου έχει ασχοληθεί και παλαιότερα με την Άννα Φρανκ με μεγάλη επιτυχία. H μεταφορά του βιβλίου έχει γίνει με πολλή αγάπη, τρυφερότητα και προσοχή εκ μέρους της.
Στην σκηνοθεσία έχει επικεντρωθεί στην ψυχική κατάσταση των ηρώων, στην καθημερινότητά τους και επίσης και στην ιστορική συγκυρία, αναφερόμενη σε ιστορικά γεγονότα. Απευθυνόμενη σε νεανικό κοινό δεν παρουσιάζει ζωντανά την σκηνή της σύλληψης των οικογενειών από τους Γερμανούς και την μεταφορά αθώων ανθρώπων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Χρησιμοποιεί video που μας δείχνουν σκηνές που θα θέλαμε να έχουμε ξεχάσει αλλά σαν εφιάλτης ξαναεμφανίζονται στη ζωή μας. Τελικά οι άνθρωποι δεν μαθαίνουμε από τα παθήματά μας.
Η Άννα Φρανκ είναι η Κωνσταντίνα Δαούτη, μια νεαρή ηθοποιός. Πρώτα συγκλονίζεσαι από την ομοιότητά της με την Άννα Φρανκ και μετά με το εύρος του ταλέντου της. Αυτό το κορίτσι με την νεανική ορμή και την αθωότητα της ηλικίας είναι ένας σίφουνας επί σκηνής. Ένα δροσερό αεράκι που τρέχει, γελά, ξεχνιέται. Πώς μπορεί ο αέρας να κλειστεί σε ένα μικρό πατάρι; Βρίσκει διέξοδο και γράφει τις σκέψεις της στο ημερολόγιό της. Αυτό της κρατά συντροφιά. Και μετά, τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα χτυπούν στην καρδιά της, ο πρώτος αθώος έρωτας, το μοναδικό φιλί, οι τρομεροί εφιάλτες της. Οι διαπληκτισμοί με την μητέρα της. Όλες αυτές οι ψυχολογικές μεταπτώσεις καθρεπτίζονται στο όμορφο πρόσωπό της. Μας συνεπαίρνει με το ταμπεραμέντο της και την υπέροχη σκηνική παρουσία της.
«Θα ρθει άραγε η στιγμή που δεν θα νοιάζεται κανείς αν είμαι Εβραία; Να είμαι ένα απλό κορίτσι»
Ο Αλμπέρτο Εσκενάζυ, ηθοποιός μεγάλου βεληνεκούς που τιμά την παράσταση παραδίδει μάθημα ηθοποιίας επί σκηνής. Είναι ο Όττο Φρανκ, πατέρας της Άννας. Καθηλωτικός στο τελευταίο μέρος της παράστασης που μιλά για την άσχημη τύχη που επιφύλαξε η μοίρα για όλα τα μέλη της οικογένειάς του. Μοναδική συγκλονιστική ερμηνεία. Τρομερός μονόλογος που με συγκίνησε και με έκανε να δακρύσω. Σκύβει και με ευλάβεια βρίσκει το ημερολόγιο που είχε χαρίσει την κόρη του. Ό,τι απέμεινε από την οικογένεια του: Ένα ημερολόγιο.
Η Φανή Γέμτου είναι η Έντιθ Φρανκ, η μητέρα της. Ανήσυχη, νευρική, στεναχωρημένη από την απρόσμενη κατάσταση την οποία βιώνουν, από τους διαπληκτισμούς με την κόρη της. Μία υπέροχη και εκπληκτική ερμηνεία. Συγκινητική η σκηνή που μάνα και κόρη αγκαλιάζονται δείχνοντας τα αμοιβαία αισθήματα αγάπης.
Η Μαριτίνα Δημοπούλου είναι η Μαρκτότ, η αδελφή της Άννας. Ένα πλάσμα ακριβώς αντίθετο από την αδελφή της. Συνεσταλμένη, υπάκουη, φοβισμένη, ευγενική, δοτική. Όμορφη σκηνική παρουσία.
Ο Άρης Αντωνόπουλος είναι ο νεαρός Πέτερ. Ένας έφηβος ανήσυχος, συνεσταλμένος. Μέσα στην στενή σοφίτα βρίσκει τον νεανικό έρωτα. Πεισματάρης και αντιδραστικός στην αρχή, τον «μαλακώνει» ο νεανικός έρωτας για την Άννα.
Ο Γιάννης Μπουρουζάνας είναι ο Χέρμαν. Αμήχανος, αστείος κάποιες στιγμές, ειδικά όταν δεν μπορεί να αντισταθεί στο αίσθημα της πείνας.
Η έκπληξη είναι η Τέτα Καμπουρέλη. Πρώτη φορά στην σκηνή και έχει μία παρουσία έμπειρης ηθοποιού. Αριστοκρατική, αυστηρή, ίσως δεν μπορεί να αντιληφθεί την τραγικότητα των στιγμών που ζουν όλοι μαζί.
Ο Δημήτρης Μάριζας είναι ο οδοντίατρος, Άλμπερτ Ντάσελ. Διακριτικός, υπομονετικός, διαλλακτικός. Μία εξαιρετική ερμηνεία από τον πολύ καλό μας ηθοποιό.
Η Κατερίνα Καραντζοπούλου, η Μιπ Γκις, η βοηθός του κ.Φρανκ. Ο μόνος άνθρωπος που τους βοηθά φέρνοντας τους κρυφά προμήθειες. Το μόνο φως με τον έξω κόσμο. Μια πολύ ευγενική παρουσία που θαυμάζεις.
Τα σκηνικά ανήκουν στον Πάνο Πετρίδη και μας μεταφέρουν στην εποχή του 1940. Τα πολλά έπιπλα μας δείχνουν την στενότητα του χώρου και τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης αυτών των οκτώ ανθρώπων.
Όμορφα τα κοστούμια εποχής της Έβελιν Σιούπη.
Στο θέατρο Χυτήριο παίζεται μία παράσταση που πρέπει να την δούμε όλοι, ειδικά οι νέοι άνθρωποι. Σιγά-σιγά πάλι μαύρα σύννεφα μαζεύονται. Ας προβληματιστούμε βλέποντας τις θηριωδίες που μπορεί να κάνει άνθρωπος σε άνθρωπο. Γιατί δυστυχώς το πιο άγριο θηρίο στον κόσμο είναι ο άνθρωπος.
Tαυτότητα Παράστασης
Παίζουν: Φανή Γέμτου, Γιάννης Μπουραζάνας, Δημήτρης Μάριζας, Τέτα Καμπουρέλη, Κατερίνα Καρατζοπούλου, Άρης Αντωνόπουλος, Μαρτίνα Δημοπούλου. Στο ρόλο της Άννα Φρανκ η Κωνσταντίνα Δαούτη.
Φιλική συμμετοχή: Αλμπέρτο Εσκενάζη
Συντελεστές:
Μετάφραση: Βάσια Παναγοπούλου
Απόδοση: Βάσια Παναγοπούλου & Δημήτρης Μοθωναίος
Σκηνοθεσία: Βάσια Παναγοπούλου
Σκηνικά: Πάνος Πετρίδης
Χορογραφία: Σοφία Τρανά
Κοστούμια: Εβελιν Σιούπη
Μουσική επιμέλεια: Σταμάτης Γιατράκος
Φωτισμοί: Ολυμπία Μυτηλιναίου