Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου
Το αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας «Τρεις αδελφές» είναι από τα πιο αγαπημένα και τα περισσότερο παιγμένα θεατρικά έργα στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Ο Τσέχωφ έγραψε το έργο αυτό το 1901, τρία μόλις χρόνια πριν το θάνατό του. Η τετραλογία του με τα αγαπημένα σε όλους μας έργα, δηλαδή με το Γλάρο (1895), το Θείο Βάνια (1897), τις Τρεις αδελφές (1901) και το Βυσσινόκηπο (1904) επηρέασε όσοι λίγα έργα την παγκόσμια λογοτεχνία και παραμένουν ακόμα και σήμερα καίρια και πάντα επίκαιρα.
Τα έργα του Τσέχωφ μου θυμίζουν την πραγματική μας ζωή περισσότερο από κάθε άλλο θεατρικό κείμενο και οι Τρεις αδελφές δεν αποτελούν εξαίρεση. Στις Τρεις αδελφές ο συγγραφέας δεν επικεντρώνεται σε κάποιο σημαντικό γεγονός και σε μία γρήγορη δράση αλλά στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Αυτό είναι που μου θυμίζει τόσο τη δική μας ζωή: κάθε μέρα νιώθεις πως τίποτα δε συμβαίνει αλλά κοιτάς προς τα πίσω και έχουν αλλάξει τα πάντα. Ο Τσέχωφ πάντα θα μιλάει σε όλους μας.
Άλλος ένας σημαντικός λόγος που οι Τρεις αδελφές θα είναι πάντα επίκαιρες; Το όνειρο για μια καλύτερη ζωή, για ένα λαμπρό μέλλον. Η πεποίθηση πως όσο και αν τα πράγματα τώρα δεν πάνε καλά, μας περιμένει ένα υπέροχο αύριο. Μου θυμίζει και τη φράση του Τζον Λέννον που έλεγε: «Όλα θα είναι εντάξει στο τέλος. Αν δεν είναι εντάξει, τότε δεν είναι το τέλος». Αυτό το όνειρο για ένα καλύτερο αύριο είναι αυτό που ονειρεύονται οι τρεις αδελφές, η Όλγα, η Μάσα και η Ιρίνα αλλά και όλοι εμείς μαζί τους.
Παρακολούθησα τις Τρεις αδελφές σε σκηνοθεσία του ταλαντούχου Δημήτρη Μυλωνά στο όμορφο ανακαινισμένο Θέατρο ΤempusVerum Εν Αθήναις, από την ομάδα «Εταιρεία Θεάτρου Εν Δράσει».
O πάντα πρωτοπόρος σκηνοθέτης Δημήτρης Μυλωνάς ξεκινά την παράσταση με το ετήσιο μνημόσυνο του πατέρα των τριών αδελφών Πραζόρωφ. Όλος ο 12 μελής θίασος σιγοτραγουδά. Πόσο όμορφη σκέψη και ανάγνωση ενός έργου που αγαπάμε τόσο! Πρωτοποριακή και υπέροχη σκηνοθετική σύλληψη της παράστασης.
Ο Δημήτρης Μυλωνάς με την φρέσκια ματιά του βγάζει τις Τρεις αδελφές από το στενό ιστορικό τόπο και χρόνο κατά τον οποίο γράφτηκε το έργο και μας δίνει την αίσθηση ενός έργου διαχρονικού και πολύ επίκαιρου ακόμα και το 2017, χωρίς να επεμβαίνει πάνω στο κείμενο. Ένα πολύ δύσκολο στοίχημα που το κέρδισε χωρίς καμιά αμφιβολία. Μας θυμίζει πως ακόμα και σήμερα, όλοι ονειρευόμαστε τη δική μας Μόσχα.
Οι τρεις αδελφές, η Όλγα, η Μάσα και η Ιρίνα Πραζόρωφ ζουν μαζί με τον αγαπημένο τους αδελφό Αντρέι σε μια επαρχιακή πόλη. Ζουν εκεί, αλλά η σκέψη και το μυαλό τους βρίσκονται στη Μόσχα. Η μίζερη ζωή τους δε τις ικανοποιεί. Τα όνειρά τους τα εναποθέτουν στον αδελφό τους. Τον φαντάζονται καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Καθόλη τη διάρκεια της παράστασης παρακολουθούμε την αγωνία των πρωταγωνιστών για το αν θα καταφέρουν να έχουν ένα καλύτερο αύριο και όλες τις ψυχολογικές τους μεταπτώσεις μέχρι να πάρουμε την απάντηση.
Σε διακόσια τριακόσια χρόνια μια νέα, μια ευτυχισμένη ζωή θα προβάλει. Εμείς, φυσικά, δε θα την προφτάσουμε αυτή τη ζωή, όμως γι’ αυτήν ζούμε σήμερα, γι’ αυτήν δουλεύουμε, γι’ αυτήν υποφέρουμε- τη δημιουργούμε. Και μονάχα σ’ αυτό βρίσκεται ο σκοπός της ύπαρξης και της ευτυχίας μας.
Όλες οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι καλοδουλεμένες.
Η Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου είναι μία εκπληκτική Μάσα. Πληθωρική, επιβλητική, περήφανη. Συγκλονιστική ερμηνεία.
Η Βιβή Πέτση ως Όλγα πολύ καλή στο ρόλο της. Συντηρητική, φοβισμένη, σοβαρή.
Η Ελεάνα Στραβοδήμου είναι μία εύθραυστη, ονειροπόλα Ιρίνα.
Τα σκηνικά αφαιρετικά και καλαίσθητα. Με έναν μινιμαλιστικό τρόπο βοηθούν πολύ αποτελεσματικά να εστιάσουμε περισσότερο στον εσωτερικό κόσμο των πρωταγωνιστών και όχι μόνο στον τόπο που διαδραματίζεται η ιστορία. Πολύ όμορφη ιδέα!
Όπως λέει ο σκηνοθέτης της παράστασης: «Όσο υπάρχουν κείμενα όπως Οι Τρεις αδελφές, τα σύμφωνα και τα φωνήεντα αυτής της γλώσσας είναι συναρπαστικά ανεξάντλητα». Ο Δημήτρης Μυλωνάς μας κάνει να ονειρευτούμε τη δική μας Μόσχα, τη δική μας Ιθάκη, μέσα από μία φρέσκια και νεανική, καθαρή ματιά. Στην ερώτηση «πώς ένα κλασικό έργο μπορεί να γίνει επίκαιρο και φρέσκο και να μη βαρεθείς ούτε στιγμή», ο Δημήτρης Μυλωνάς έχει την απάντηση.
Να δείτε οπωσδήποτε αυτή την παράσταση. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα! Καλό σας ταξίδι στη δική σας Μόσχα!
Ταυτότητα της παράστασης:
Μετάφραση: Αλέξανδρος Ίσαρης και Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μυλωνάς
Σκηνικά-κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Φωτισμοί: Άννα Σμπώκου
Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης
Επιμέλεια κίνησης: Νατάσα Σαραντοπούλου
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά):
Εύα Γαλογαύρου – Ανφίσα, Φεντότικ
Κωνσταντίνος Δημητρακάκης – Τούζενμπαχ
Νατάσα Ζαγκλή – Νατάσα
Πάρις Θωμόπουλος – Αντρέι
Σπύρος Κυριαζόπουλος – Σολιόνι
Ευθύμης Μπαλαγιάννης – Κουλίγκιν
Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου – Μάσα
Βιβή Πέτση – Όλγα
Χρήστος Πλαΐνης – Βερσίνιν
Νατάσα Σαραντοπούλου – Ροντέ, Φεραπόντ
Ελεάνα Στραβοδήμου – Ιρίνα
Γιώργος Χουλιάρας – Τσεμπουτίκιν
Μέρες και ώρες παραστάσεων
Τετάρτη 19:00
Πέμπτη 20:00
Τιμές εισιτηρίων:
Γενική είσοδος: 12 ευρώ
Μειωμένο: 10 ευρώ (ισχύει για φοιτητές και άνω των 65 ετών)
Ανέργων: 8 ευρώ
Ατέλειες: 5 ευρώ
Θέατρο Τempus Verum Εν Αθήναις
Iάκχου 19, Γκάζι Τηλ: 210. 3425170
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=Qv4-F3_3_Sc&w=560&h=315]
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=gS3yZAmCs0o&w=560&h=315]