Βρίσκομαι καθισμένη στον όμορφα διαμορφωμένο σε δύο επίπεδα χώρο του φουαγιέ του Θεάτρου Olvio. Διακοσμημένος με φωτεινά λαμπάκια. Αλησμόνητη μουσική της δεκαετίας του πενήντα πλημμυρίζει τον χώρο, ανάμεικτη με χαρούμενες φωνές. Προσέχω ότι υπάρχουν και παιδιά ανάμεσά μας. Το έργο που θα παρακολουθήσουμε είναι ένα παραμύθι του Δημήτρη Μπασλάμ. Του σύγχρονου «παραμυθά» μας, αλλά και συγγραφέα και μουσικού. Μετά τον «γαρλαληστή», τη «θυμωμένη μπετονιέρα» και άλλα, ήρθαν «Τα παπούτσια του βαρύτονου».
«Κύριος Χαρίτονος Φουξ, χαίρομαι», συστηνόταν με στόμφο, κάνοντας πάντοτε μία ελαφρά υπόκλιση, ο αγαπητός μας βαρύτονος της Λυρικής. Όμως ένα «κόντρα λα» έγινε ο εφιάλτης ενός «λυρικού βαρύτονου, όχι μελωδικού, λυρικού, παρακαλώ»;
Ο κύριος Χαρίτονος αναλαμβάνει ένα σημαντικό ρόλο στην επόμενη παράσταση της Λυρικής. Το «κόντρα λα» όμως γίνεται ο εφιάλτης του. Πιστεύει ότι δεν το τραγουδά σωστά. Είναι τελειομανής! Αγχώνεται και όσο αγχώνεται τόσο τα πόδια του πρήζονται, τόσο μεγαλώνει το μέγεθος των μαύρων λουστρινένιων παπουτσιών του. Συνεχείς πρόβες, αλλά το «κόντρα λα» συνεχίζει να μην τον ικανοποιεί. Η μανία του για την τελειότητα τον οδηγεί σε μεγάλες περιπέτειες τις οποίες βλέπουμε επί σκηνής.
Oι δύο πρωταγωνιστές μας Γιώργος Νικόπουλος και Δημήτρης Πολίτης, ντυμένοι με γκρι κοστούμι, γιλέκο και παπιγιόν, ξυπόλητοι επί σκηνής. Μια όμορφη ιδέα του Μπασλάμ υλοποιείται σε μία ευρηματική, καλοδουλεμένη, πρωτότυπη παράσταση λόγου, όπου η κίνηση παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο. Ο Γιώργος Nικόπουλος αφηγείται το παραμύθι, παίζει όλους τους ρόλους της ιστορίας μας, αλλάζει φωνές, μεταμορφώνεται σε βαρύτονο, σε γιατρό, υποδηματοποιό, διευθυντή Λυρικής, γραμματέα, έχει αυστηρό ύφος και συγχρόνως είναι αστείος και μοναδικός. Ο Δημήτρης Πολίτης στέκεται δίπλα του, γύρω του. Σε εκπλήσσει με τις κινήσεις των χεριών, των ποδιών, του σώματός , του προσώπου του. Δεν μιλά, αλλά λέει τα πάντα με το σώμα.
Και οι δύο μαζί κάνουν συγχρονισμένες κινήσεις. Τα δύο σώματα ενώνονται, απομακρύνονται, γίνονται ένα, χορεύουν, περιστρέφονται με μαθηματική ακρίβεια.
Η κινησιολογία παίζει σημαντικότατο ρόλο και κάνει την παράσταση μαγική.
Τα φώτα, το απλό σκηνικό και η όμορφη μουσική που ακούγεται συμπληρώνουν την
υπέροχη και συγχρόνως μοναδική αυτή παράσταση.
Τα μικρά παιδιά δείχνουν να την απολαμβάνουν, το ίδιο και οι μεγαλύτεροι.
Μου άρεσε πολύ !
Ταυτότητα της παράστασης
Τα παπούτσια του Βαρύτονου
Θέατρο Olvio
Κείμενο μουσική: Δημήτρης Μπασλάμ
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Σωτηρίου, Δημήτρης Μπασλάμ
Χορογραφία: Δημήτρης Σωτηρίου
Φωτισμοί: Μαρία Λαζαρίδου, Δήμητρα Αλουτζανίδου
Κοστούμια: Νίκος Δάλλας
Φωτογραφίες: Nikolas Grigoriou
Ερμηνεύουν: Γιώργος Νικόπουλος, Δημήτρης Πολίτης