Ο Μικρός Πρίγκιπας και το Ρόδο του
Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου
Ο Antoine de Saint Εxupery (29 Iουνίου 1900 – 31 Iουλίου 1944) έχει γίνει γνωστός από το βιβλίο του «Ο Μικρός Πρίγκιπας». Το βιβλίο έχει μεταφραστεί σε 250 γλώσσες και είναι ένα από τα πολυδιαβασμένα βιβλία στον κόσμο. Αγαπούσε τα αεροπλάνα και τρελαινόταν να πετά στους αιθέρες.
Ο Μικρός Πρίγκιπας γράφτηκε για παιδιά αλλά αποτελεί ένα φιλοσοφημένο έργο το οποίο κατακρίνει και ειρωνεύεται τον κόσμο των μεγάλων. Υπάρχουν ανεξάρτητα κεφάλαια με μια διδακτική ιστορία. Το πνεύμα του είναι αντιπολεμικό. Μιλά για την δύναμη της αγάπης και της φιλίας
Ο συγγραφέας γράφει το έργο του στην Αμερική, όπου έχει καταφύγει. Νιώθει εξόριστος, όπως ο Μικρός Πρίγκιπας, μακριά από τον πλανήτη του.
Αλλά ποια είναι η πηγή έμπνευσής του;
Το Σεπτέμβριο του 1930, ο Σαιντ Εξυπερύ, σε μια πτήση πάνω από το Μπουένος Άιρες, λέει στη γυναίκα που είναι δίπλα του και γνώρισε λίγες ώρες πριν: “Αγαπώ τα χέρια σας και θέλω να τα έχω μόνο δικά μου…“. Αυτή θα είναι η αρχή μιας μυθικής ιστορίας αγάπης.
Την εποχή που ο Αντουάν ντε Εξυπερύ γνωρίζει τη γυναίκα του είναι διευθυντής της Aeroposta Argentina. Λιγομίλητος και παράτολμος, ο συγγραφέας είναι ένα αιώνιο παιδί. Η Κονσουέλο Σουνσίν Σανδοβάλ, ζωγράφος και συγγραφέας, δύο φορές χήρα στα είκοσι επτά της χρόνια, γεννημένη στο Σαλβαδόρ, είναι μια γυναίκα γοητευτική, ηφαιστειώδης και αισθησιακή. Η ιστορία αρχίζει στο Μπουένος Άιρες, με φιλιά στους αιθέρες και με μια επιστολή σελίδων.
Ιδιόρρυθμοι, παρορμητικοί και μποέμ και οι δύο, ρίχνονται σ’ ένα αδιάκοπο ταξίδι, και πάντα από το ένα ξενοδοχείο στο άλλο. Πάθος, πόθος, έρωτας, αγάπη, ρήξεις χαρακτηρίζουν την κοινή ζωή των δυο συζύγων-εραστών.
Ο πλανήτης του Μικρού Πρίγκιπα Β612 έχει 3 ηφαίστεια και ένα τριαντάφυλλο. Η αλεπού που εξημέρωσε ο Μικρός Πρίγκιπας του λέει ότι το τριαντάφυλλό του είναι μοναδικό και ιδιαίτερο γιατί είναι αυτό που εκείνος αγαπά.
Ο Σαιντ Εξυπερύ δίνει στο τριαντάφυλλο τα χαρακτηριστικά της αγαπημένης του Κονσουέλο, όπως αυτός την βλέπει καθαρά μόνο με την καρδιά. Η ουσία είναι αόρατη στα μάτια. “Ευχαριστώ που πιάστηκες από πάνω μου σαν ένα μικρό πεισματάρικο καβουράκι” θα της γράψει πριν εξαφανιστεί, εξυμνώντας έτσι εκείνη που θα ζήσει άλλα τριάντα χρόνια με την ανάμνηση του “αιώνιου συζύγου” της και συνεχίζοντας να του γράφει ένα γράμμα κάθε εβδομάδα, μέχρι τον θάνατό της.
Εξήντα ολόκληρα χρόνια οι επιστολές που αντάλλαξαν οι δυο σύζυγοι ήταν καλά κρυμμένες στις αποσκευές του ζευγαριού στο ταξίδι τους μετά τον πόλεμο από την Νέα Υόρκη με πλοίο.
Ήχος από χειροκίνητη γραφομηχανή ακούγεται στο σαλόνι της Οικίας Κατακουζηνού. Δύο ερωτευμένοι νέοι χορεύουν ένα παθιασμένο, ερωτικό, γεμάτο πάθος βαλς, χορογραφημένο από τον Δημήτρη Ράπτη. Είναι ο Εξυπερύ (Βαγγέλης Παπαδάκης) και το αγαπημένο του ρόδο, η Κονσουέλο του (Ελπίδα Τοπάλογλου). Κοιτάζονται στα μάτια. Οι κινήσεις τους, το άγγιγμα τους, οι ματιές τους φανερώνουν τον δυνατό έρωτά τους. Η μελωδία στο πιάνο δημιουργεί μεγαλύτερο ερωτισμό στην ατμόσφαιρα του σαλονιού. Του χώρου όπου άνθισε ένας άλλος μεγάλος έρωτας. Του Άγγελου και της Λητώς Κατακουζηνού την δεκαετία του 1930.
Είναι η δεύτερη φορά που παρακολουθώ παράσταση σε σκηνοθεσία του Θοδωρή Τσαπαλίδη. Στον ίδιο αγαπημένο μου χώρο. Στην Οικία Κατακουζηνού. Την πρώτη φορά στην παράσταση «Υπέρ Αδυνάτου» και τώρα στον «Μικρό Πρίγκιπα και το Ρόδο του». Οι σκηνοθεσίες του έχουν κάτι το μαγικό, το συναρπαστικό, το ατμοσφαιρικό. Στον Μικρό Πρίγκιπα και το Ρόδο του καταφέρνει οι ερωτικές επιστολές να μπλέκονται γλυκά και τρυφερά με το κείμενο του παραμυθού. Και δημιουργεί ένα εξαιρετικής αισθητικής μιούζικαλ δωματίου.
Εστιάζει στον συναισθηματικό κόσμο των δυο συζύγων, όπως βγαίνει μέσα από την υπέροχη αλληλογραφία τους και με τα πολύ όμορφα πρωτότυπα τραγούδια που έχει γράψει μαζί με την Ελπίδα Τοπάλογλου δημιουργεί μια ερωτική μυσταγωγία που αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές μας και μας μεταφέρει στην εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία μας.
Στo φυσικό σκηνικό, το πανέμορφο σαλόνι της Οικίας Κατακουζηνού, έχει προστεθεί ένα γραφείο εποχής με την παλιά χειροκίνητη γραφομηχανή και μία ψάθινη πολυθρόνα, όπου είναι ξαπλωμένη η γλυκιά Ελπίδα Τοπάλογλου, με το εξαιρετικό έντονο κίτρινο φόρεμα εποχής.
Τα καλόγουστα και ιδιαίτερα κοστούμια της παράστασης φέρουν την υπογραφή του Βασίλη Μπαρμπαρίγου. Οι πολύ καλοί φωτισμοί είναι του Τάσου Παλαιορούτα.
Η Βέρα Χατζηπαπά στο πιάνο με μια καταπληκτική μουσική μας ταξιδεύει στον πλανήτη του Μικρού Πρίγκιπα.
Τα γράμματα τους ξεχειλίζουν από αγάπη, έρωτα, αδυναμία, γενναιότητα, σεβασμό ο ένας για τον άλλο. Παρακολουθούμε ότι η αλληλογραφίας τους είναι στον πληθυντικό Εκφράζουν τα αισθήματά τους, το πόσο δεν αντέχει ο ένας την απουσία του άλλου. Την αγωνία τους για τον πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη. Χρησιμοποιούν, όπως όλοι οι ερωτευμένοι όμορφα, “αστεία” υποκοριστικά. “Φτερωτό μου ποντικάκι”, “Χρυσό μου πούπουλο”.
Εξαιρετικό το χορωδιακό που μιλά για τον πόλεμο «Τα κακά φυτά αν τ’ αφήσεις να ριζώσουν, θα βρουν χώρο να πληγώσουν».
Οι δύο ηθοποιοί Ελπίδα Τοπάλογλου και Βαγγέλης Παπαδάκης έχουν εξαιρετική «χημεία» μεταξύ τους, αλληλοσυμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο. Τρομερή σκηνική άνεση, πειστικότατοι, με δυναμικές ερμηνείες και οι δύο και εξαιρετικές φωνητικές ικανότητες. Μας κοινωνούν τον έρωτά τους με έναν συγκινητικό και ταυτόχρονο ερωτικό τρόπο.
Καθώς ο Αντουάν γεννήθηκε την εποχή που άρχισαν οι πρώτες πτήσεις, από μικρός έφτιαχνε μικρά αεροπλανάκια από χαρτί και μιμούνταν τον ήχο των αεροπλάνων που άκουγε. Έτσι και στην σκηνή που βρίσκεται καθισμένος στην ψάθινη πολυθρόνα, την ώρα που έχει «πετάξει» για πάντα πολύ μακριά, κράτα το μικρό χάρτινο αεροπλανάκι στο χέρι του.
Οι επιστολές αυτές με πάνε πίσω στα χρόνια που ο μόνος τρόπος για να εκφράσεις τα αισθήματά σου στον αγαπημένο ή στην αγαπημένη σου ήταν η αλληλογραφία. Σε ροζ ή σιέλ υπέροχα επιστολόχαρτα. Και με αγωνία να περιμένεις τον ταχυδρόμο να σου φέρει την απάντηση. Εποχές που δεν υπήρχαν οι σύγχρονοι τρόποι επικοινωνίας. Εποχές που έκρυβαν έναν άκρατο ρομαντισμό. Και δεν είναι και τόσο μακρινές.
«Ο Μικρός Πρίγκιπας και το Ρόδο του» είναι μια εξαιρετική ποιητική και ποιοτική παράσταση, με έντονο ερωτισμό, μοναδικά πρωτότυπα τραγούδια, εξαιρετικές ερμηνείες, ωραίες φωνές, μαγική σκηνοθεσία, ιδιαίτερη κίνηση, μουσική που σε ταξιδεύει, χορό που σε κάνει να ονειρεύεσαι, στον πιο ατμοσφαιρικό χώρο της Αθήνας. Στην Οικία Κατακουζηνού. Μην την χάσετε. Καλή σας θέαση.
Ταυτότητα Παράστασης
Ο Μικρός Πρίγκιπας και το Ρόδο του
Ένα μιούζικαλ δωματίου
Μουσική: Βέρα Χατζηπαπά
Δραματουργία / Σκηνοθεσία: Θοδωρής Τσαπακίδης
Επιστολές:Αντούαν & Κονσουέλο ντε Σαιντ Εξυπερύ
Μετάφραση: Έφη Κορομηλά
Στίχοι: Ελπίδα Τοπάλογλου & Θοδωρής Τσαπακίδης
Σκηνικά/Κοστούμια: Βασίλης Μπαρμπαρίγος
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Χορογραφίες: Δημήτρης Ράπτης
Παίζουν και τραγουδούν (αλφαβητικά):
Α΄ διανομή: Βαγγέλης Παπαδάκης, Ελπίδα Τοπάλογλου
Β΄ διανομή: Βασίλης Πουλάκος, Μαρία Ρήγα
Στο πιάνο: Βέρα Χατζηπαπά
Ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού
Λεωφ. Βασ. Αμαλίας 4, Αθήνα (απέναντι από τον Εθνικό κήπο)