Eπίσημη πρεμιέρα για την παράσταση «Η Μέση Διάρκεια Ζωής των πλυντηρίων» της Ελίζε Βιλκ

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η επίσημη πρεμιέρα της παράστασης «Η Μέση Διάρκεια Ζωής των Πλυντηρίων» της Ελίζε Βιλκ στο υπέροχο νεοκλασικό της οδού Αχαρνών και Ηπείρου, στο Θέατρο ΠΡΟΒΑ, την Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου.

Άνθρωποι των τεχνών, του θεάτρου, φίλοι, τίμησαν με την παρουσία τους την παράσταση. Oι Κωνσταντίνος Μπούρας, Νίκος Δαφνής, Αλμπέρτο Εσκενάζυ, Σοφία Αδαμίδου, Νίκος Βερλέκης, Kατερίνα Μαντέλη, Γιώργος Τσιγκριστάνη,Βασίλης Τσιγριστάρης, Γιάννης Σολδάτος, Γιάννης Γαβρίλης, Κωνσταντίνα Σαραντόπουλου Νανά Νικολάου, Φρίντα Τρύπη, Θεοδόσης Δαυλος, Μιχάλης Σδουγκος, Χρ Ναούμ, Τάκης Λούκαρις ,Μιχάλης Αινατζόγλου, Βαγγέλης Πύρινης, Βαγγέλης Παπαγιάννης, Τάκης Λουκάτος, Βίβιαν Μητσάκου κ.ά.

Μετά το τέλος της παράστασης ακολούθησε σε φιλικό κλίμα δεξίωση, με πλούσιο μπουφέ, άφθονο κρασί, όπου τα κωνσταντινοπολίτικα πικάντικα κεφτεδάκια δια χειρός Μαίρης Ραζή, «έκαναν φτερά» μέσα σε λίγα λεπτά.

H Kα Μαίρη Ραζή δήλωσε χαρούμενη : “Τρείς επίσημες χρειάστηκαν για να χωρέσουν οι φίλοι μας στην παράσταση.Περιμένουμε κι αυτούς που έλειπαν λόγω ιώσεων και υποχρεώσεων.Μα πόσο χαίρομαι μ αυτές τις γιορτές που συναντιόμαστε πίνουμε κρασάκι συζητάμε και θέλουμε να το επαναλάβουμε.Τρυφερές ιδιαίτερες στιγμές του θεάτρου.Είμαι ευλογημένη που εισπράτω τόση αγάπη απο τους συναδέρφους μου!!”.

Λίγα λόγια για την παράσταση.

Η «Μέση Διάρκεια ζωής των πλυντηρίων» είναι η ιστορία μιας τριμελούς οικογένειας που ζει στην επαρχία. Με το κλείσιμο ενός μεγάλου εργοστασίου της πόλης τους, λόγω οικονομικής κρίσης, δημιουργήθηκε ένα μεγάλο ποσοστό ανεργίας. Μεταξύ των ανέργων που παρέμειναν στην πόλη και δεν μετανάστευσαν στο εξωτερικό, είναι και αυτή η οικογένεια.

Ο πατέρας ο Τζίκο είναι άνεργος δύο χρόνια και βρίσκει τον τελευταίο μήνα μια ευκαιριακή δουλειά, ράβει μάτια σε λούτρινα αρκουδάκια στο σπίτι του κρυφά από την γυναίκα του. Με τα λεφτά που βγάζει θα πάει στην συναυλία της Μαντόνα γιατί είναι ερωτοχτυπημένος μαζί της. Η μητέρα βρίσκει δουλειά σε μια επιχείρηση που φτιάχνει φέρετρα για χάμστερ. Τον υπόλοιπο χρόνο της τον περνάει μπροστά στην τηλεόραση, εθισμένη στις τηλεαγορές ψωνίζει διάφορες αηδίες. Κουκουβάγιες από την Κίνα που φέρνουν γούρι. Το μαγικό δάσος που θα αλλάξει την τύχη της οικογένειας, και άλλα άχρηστα πράγματα για να ξεφύγει από την πραγματικότητα. Και η κόρη δουλεύει ως υπάλληλος αλλά είναι εγκλωβισμένη σε έναν παράνομο δεσμό με τον παντρεμένο γείτονα.

Καθένας κάνει τα δικά του όνειρα. Ζουν τη δική τους τρέλα, τη δική τους φαντασίωση. Τι είναι όμως αυτό που θα τους αλλάξει τη ζωή;

«Η Μέση Διάρκεια Ζωής των Πλυντηρίων» δεν έχει ξαναπαιχτεί στην Ελλάδα. «Η Πράσινη Γάτα» είναι το πρώτο έργο της Ελίζε Βίλκ που παρουσιάστηκε στο ελληνικό κοινό από το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης το 2018 σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου και απέσπασε θερμότατες κριτικές.

Σημείωμα Συγγραφέα
Είμαι πολύ χαρούμενη που ένα έργο που έγραψα το 2010 εξακολουθεί να παίζεται και να είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. «Η Μέση διάρκεια ζωής των πλυντηρίων» παίχτηκε αρκετές φορές στη Ρουμανία (το πιο πρόσφατο ανέβασμα ήταν αυτό στη πόλη Πιτέστι), αλλά και στη Γερμανία, όπου η Μαντόνα αντικαταστάθηκε από μία Γερμανίδα τραγουδίστρια που ήταν δημοφιλής τη δεκαετία του ’80, την Nena.
Το κείμενο παρουσιάστηκε με επιτυχία υπό μορφή αναλογίου στη Νέα Υόρκη και το Όσλο, παρόλο που το κοινό δεν ήταν πολύ εξοικειωμένο με την κατάσταση στη Ρουμανία (με το κλείσιμο πολλών εργοστασίων δημιουργήθηκε ένα μεγάλο ποσοστό ανεργίας και αρκετοί άνθρωποι μετανάστευσαν στο εξωτερικό) .
Χάρηκα πάρα πολύ που το κείμενο θα παρουσιαστεί στην Ελλάδα. Είχα μια θαυμάσια εμπειρία στην Ελλάδα, όταν ο Γιάννης Παρασκευόπουλος ανέβασε ένα άλλο έργο μου, την «Πράσινη Γάτα» στο Δημοτικό Θέατρο της Κοζάνης. Τώρα περιμένω με ανυπομονησία την παράσταση της Αθήνας στο Θέατρο Πρόβα.
Ήμουν πολύ χαρούμενη όταν επισκέφτηκα το Θέατρο Πρόβα τον Μάιο όταν βρισκόμουν στην Αθήνα. Όλη η ομάδα της παραγωγής με υποδέχτηκε με μεγάλη ζεστασιά. Χαίρομαι που γνωριστήκαμε και ελπίζω να έχουμε μια πολύ όμορφη συνεργασία. Ελίζε Βιλκ

Σημείωμα του Σκηνοθέτη
Η Elize Wilk είναι θεατρική συγγραφέας, Ρουμάνα, νέα, πολυβραβευμένη. Ξεκίνησε να γράφει για το θέατρο το 2008 με μεγάλη επιτυχία και τα έργα της έκτοτε έχουν ανέβει στη Ρουμανία, στην υπόλοιπη Ευρώπη και στην Αμερική. Θεωρείται από τις πιο ενδιαφέρουσες νέα ευρωπαίες θεατρικές συγγραφείς.

Το έργο της «Η Μέση Διάρκεια Ζωής των Πλυντηρίων» (2010) έχει σαν πρώτη διευκρίνιση τη λιτή δήλωση: «Η δράση ξεκινάει στις αρχές του 2008 και ολοκληρώνεται τον Αύγουστο του 2009 σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, όπου μερικά χρόνια πριν, το κλείσιμο του ενός και μόνο εργοστασίου έστειλε χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία». Γίνεται αμέσως σαφές ποια είναι η βασική αιτία όλων αυτών που θα παρακολουθήσουμε στη διάρκεια του, άλλωστε το κλείσιμο του εργοστασίου θα υπενθυμίζεται συνεχώς κατά την εξέλιξη της δράσης. Έχουμε να κάνουμε λοιπόν, με ένα έργο κοινωνικού προβληματισμού. Αλλά η συγγραφέας αποφεύγει την παγίδα της σοβαροφάνειας και της πολιτικής μπροσούρας κι επιλέγει έναν πιο επικίνδυνο δρόμο: αυτόν της σάτιρας, της υπερβολής, της κωμωδίας, παντρεύοντας στοιχεία επιφανειακά αταίριαστα: νατουραλιστικές νύξεις και σουρεαλιστικές εκρήξεις, στιγμές αυθεντικού λυρισμού και ανθρωπιάς με παρανοϊκά ξεσπάσματα τόσο των ηρώων, όσο και των πραγμάτων που τους περιβάλλουν και που αποτελούν σύμβολα μιας ακραίας καταναλωτικής συμπεριφοράς, η ποία τους έχει επιβληθεί.

«Ένα κομμάτι ζωής» μιας οικογένειας σε μια κοινωνία σε κρίση: ο πατέρας, η μητέρα, η κόρη. Αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας, παραίτηση ή λάθος διεκδικήσεις, φυγή στις ψευδαισθήσεις, στις εμμονές, στους απατηλούς στόχους. Ο πατέρας με έναν εμμονικό έρωτα για τη ροκ σταρ Μαντόνα, αυταπόδεικτα απατηλό, παραιτημένος από οτιδήποτε άλλο, η μητέρα εγκλωβισμένη ανάμεσα στην παραδοσιακή της θέση στην οικογένεια, ξεπερασμένη εκ των πραγμάτων, και στη μανία της για κατανάλωση μέσω τηλεαγορών, πραγμάτων άχρηστων και στα όρια του γελοίου, η κόρη αιχμάλωτη ενός ρομαντικού, προφανώς δικής της επινόησης, έρωτα για έναν παντρεμένο, «επιτυχημένο» γείτονα. Και η πραγματικότητα, η οποία βεβαίως εκδικείται, χωρίς να μαθαίνουμε στο τέλος αν αυτή της η «εκδίκηση» θα αφυπνίσει τους ήρωες, θα τους κάνει να συνειδητοποιήσουν την κατάσταση τους, να κάνουν κάτι γι’ αυτήν ή αν θα συνεχίσουν στον ίδιο ή έναν παραπλήσιο φαύλο κύκλο.

‘Έργο με ενδιαφέροντα προβληματισμό, με μια φόρμα που παίζει με τα είδη, ανθρωποκεντρικό και διασκεδαστικό, φωτεινά απαισιόδοξο, με τρείς ισότιμους ρόλους που κάτω από την τρέλα τους κρύβουν βαθιές, ακαθοδήγητες ανθρώπινες ανάγκες, καλεί σε μια παράσταση αντισυμβατική και εξωφρενική, ποιητική και αφαιρετική. Ένα από τα πολλά δείγματα σύγχρονης θεατρικής γραφής, που περιμένει τη σκηνική του πραγμάτωση. Νίκος Σακαλίδης

Έγραψαν για την παράσταση

Στο Θέατρο ΠΡΟΒΑ σπεύστε!!!! Ελίζε Βιλκ «Η μέση διάρκεια ζωής ενός πλυντηρίου», σε σκηνοθεσία Νίκου Σακαλίδη και ερμηνεία Μαίρη Ραζή, Σωτήρη Τσόγκα και Κωνσταντίνας Κουτουλάκη. Μια παράσταση για γέλια και για κλάμματα, για προβληματισμούς αλλά και για διασκέδαση, αμιγή ψυχαγωγία. Μόνον πολύ καλοί και έμπειροι ηθοποιοί μπορούν να επιτύχουν αυτόν τον άθλο. Η Μαίρη Ραζή για πολλοστή φορά άξια για βραβείο ερμηνείας, πολυεπίπεδης και πολυπρισματικής. Αυτή η γυναίκα μπορεί να δώσει ζωή και σε ένα …σκουπόξυλο!!! Λέμε τώρα… Μεταφορικώς ομιλώντες, πάντοτε. Από τον ποιητή, θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα

“Η Ελιζε Βιλκ, μέσα από το χιούμορ στη γραφή της, δείχνει με πολύ έξυπνο τρόπο την ουράνια…ωκεάνεια κ γήινη(!!) προσωπική μοναξιά του κάθε ανθρώπου την ανεργία, τους στόχους του, εν τέλει τα κρυφά του “Θέλω”!! Ατελείωτα κ σπουδαία μαθήματα υποκριτικής τέχνης, από τη Μαίρη Ραζή και τον Σωτήρη Τσόγκα. Με αρκετή λεπτομέρεια στον ρόλο της η νεαρή ταλαντούχα Κωνσταντίνα Κουτουλάκη. Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Νίκος Σακαλίδης, ο οποίος ομολογώ πως “βρήκε” τα “σημεία” του κειμένου κ με έπεισε. Γιώργος Α. Χριστοδούλου.

«Μια αξιοπρόσεκτη παράσταση όπου και οι τρεις ερμηνευτές καταθέτουν με υποκριτική δεινότητα μια ιστορία που δεν μας είναι και τόσο άγνωστη.» Γιάννης Γαβρίλης

H παράσταση βγάζει άφθονο γέλιο, καθώς η ερμηνεία των ηθοποιών θυμίζει κάτι από τον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο, σε μίξη με τα πρώτα σήριαλ των πρώιμων χρόνων της ιδιωτικής τηλεόρασης. Ρομαντισμός που ανακατεύεται με γλυκές μνήμες, μας πάει σε μια εποχή που μοιάζει τόσο μακρινή, αλλά δεν είναι. Noizy.gr

Η Ελίζε Βιλκ θίγει μέσα από ένα σύγχρονο κείμενο, με χιούμορ και γέλιο, καυτά προβλήματα μιας κοινωνίας σε κρίση. Έλλειψη επικοινωνίας και μεταξύ των μελών της ίδιας οικογένειας, ανθρώπινη αποξένωση, αγωνία για το αύριο, γκρίνια, ανεργία, μετανάστευση, απιστία, όνειρα που δεν πραγματοποιούνται. Μια χιουμοριστική, βαθειά απαισιόδοξη για την πορεία της κοινωνίας μας παράσταση. Βίβιαν Μητσάκου, Theater Project 365.

Ταυτότητα Παράστασης

Κείμενο: Elise Wilk
Μετάφραση: Βαγγέλης Δουκουτσέλης
Σκηνοθεσία: Νίκος Σακαλίδης
Πρωτότυπη Μουσική: Αλέξανδρος Μέντης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Φλάβιος Νεάγκου
Φωτογραφίες Προβών: Μάνος Γαρυφάλλου
Φωτογραφίες Παράστασης: Γιώργος Πανηγυρόπουλος
Video Art: Παναγιώτης Τσαγκάς
Εικαστική Επιμέλεια: Νίκος Σακαλίδης
Υπεύθυνη Επικοινωνίας Θεάτρου ΠΡΟΒΑ: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου

Παίζουν
Μαίρη Ραζή , Σωτήρης Τσόγκας, Κωνσταντίνα Κουτουλάκη

Παραστάσεις από 1/11/2019:

Κάθε Παρασκευή, Σάββατο 21:00
Κυριακή: 20:00
Τιμές εισιτηρίων:
Γενική είσοδος:15ευρώ
Μειωμένο:10 ευρώ
Προπώληση εισιτηρίων:
Viva gr : https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro–prova/i–mesi–diarkia–zois–ton–plintirion/
Και στο ταμείο του Θεάτρου Πρόβα