O oραματιστής της Ελλάδος των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών, στέκεται στο γραφείο του.
Παρίσι . Μάρτιος του 1936. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος στέκεται σιωπηλός. Στέκεται και σκέπτεται τις ένδοξες μέρες του παρελθόντος, αλλά και τα λάθη που ίσως έκανε. Κάνει ένα flash back της ζωής του. Δίπλα του η δεύτερη σύζυγός του η Έλενα Βενιζέλου (Γιούλη Ζήκου). Αγάπησε τον «Ελευθέριο» βαθειά, αληθινά, ολοκληρωτικά. Εκείνος όμως ; Πάντα την έκαιγε να μάθει τι σήμαινε αυτή για τον μεγάλο ηγέτη. «Με αγάπησες Ελευθέριε, αλλά ποτέ δεν με ερωτεύτηκες» ήταν το πικρό παράπονό της.
Ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα στο Θέατρο «Τέσσερις εποχές-Γιάννης Μόρτζος» στην πάλαι ποτέ αριστοκράτισσα Πλατεία Αμερικής. Το θέατρο στεγάζεται σε ένα υπέροχο νεοκλασικό κτίριο, που το αγκαλιάζουν οι μπουκαμβίλιες. Και είναι η δεύτερη χρονιά λειτουργίας του στην νέα του στέγη. Μετά την μεγάλη περσινή επιτυχία «Εγώ, η Μάρθα Φρόυντ», φέτος συνεχίζει με το ιστορικό έργο «Ελευθέριος Βενιζέλος» του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου.
Η προσωπικότητα του Ελευθέριου Βενιζέλου μεταφέρεται στην σκηνή του Θεάτρου με τον Γιάννη Μόρτζο να κρατά τον ρόλο του Βενιζέλου και να έχει και την σκηνοθεσία.
Το κείμενο είναι του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου. Ο συγγραφέας γεννήθηκε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας. Είναι συγγραφέας, δημοσιογράφος και ερευνητής. Εξέδωσε διηγήματα, ποίηση, νουβέλες, μυθιστορήματα, παραμύθια και θεατρικά έργα. Το έργο του Ελευθέριος Βενιζέλος έρχεται 80 χρόνια μετά τον θάνατο του μεγάλου ηγέτη. Το κείμενο μεστό, κατανοητό, αντικειμενικό, χωρίς υπερβολές, δεν προσπαθεί να αγιοποιήσει τον Βενιζέλο. Μας παρουσιάζει τις πτυχές της ζωής του τόσο ως ηγέτη, αλλά και ως άνθρωπο. Με τις αδυναμίες του, τις ερωτικές ιστορίες του. Γνωρίζουμε άγνωστες μέχρι τώρα λεπτομέρειες της ζωής του.
«Με το έργο αυτό, πραγματώνεται μια επιθυμία μου κι ένα όνειρο πολλών ετών. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος αποτελεί την σημαντικότερη πολιτική προσωπικότητα της σύγχρονης ιστορίας μας. Κι ο δικός μου σκοπός, είναι να αποδώσω τη ζωή και το έργο του με τη μεγαλύτερη δυνατή αντικειμενικότητα» αποκαλύπτει σε συνέντευξη του ο Γιάννης Μόρτζος.
«Οι πολιτισμένοι λαοί κερδίζουν την εξουσία με την ψήφο των πολλών, κυβερνώνται με την ικανότητα των ολίγων και μεγαλουργούν με την πνοή του ενός»
Η καταπληκτική ομοιότητα του Γιάννη Μόρτζου με τον Ελευθέριο Βενιζέλο είναι το πρώτο πράγμα που με ξαφνιάζει ευχάριστα. Ήρεμος, γαλήνιος, προβληματισμένος κάνει έναν απολογισμό της ζωής του. Μπροστά του περνά σαν όνειρο η ζωή του, κάνοντας στάσεις σε σημαντικά γεγονότα, σε γεγονότα που τον σημάδεψαν στην πολιτική και στην ιδιωτική του ζωή. Στην Κρήτη των νεανικών του χρόνων, στην Κρητική επανάσταση, στον πρώτο του γάμο. Το πάθος του να μεγαλώσει τα σύνορα της μικρής τότε Ελλάδας, οι Βαλκανικοί πόλεμοι, οι αγώνες του, οι διαφωνίες του με τον βασιλιά Κωνσταντίνο, η απόπειρα δολοφονίας του, ο εθνικός διχασμός.
Η Μικρασιατική καταστροφή του καίει την ψυχή. Οι έρωτες του .Όλα περνούν μπροστά του σαν κινηματογραφική ταινία που με την σκηνοθετική δεινότητα του μεγάλου μας ηθοποιού, κατορθώνει να μας μεταδώσει τα αισθήματά του. Να γνωρίσουμε και εμείς τα όνειρά του, τους φόβους του. Μέσα από μία προσεγμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια σκηνοθεσία καταφέρνει να μας συγκινήσει, να μας προβληματίσει. Σε μία «μικρή σκηνή» κατορθώνει να χωρέσει την ιστορία της πατρίδας μας, με απλότητα και άπλετη αγάπη.
Ο Γιάννης Μόρτζος πολύ φυσικός, ήρεμος. Μεγάλος ηθοποιός μας, Άλλη μία φορά κερδίζει ένα δύσκολο στοίχημα που έβαλε με τον εαυτό του, διαλέγοντας να ενσαρκώσει τον Ελ.Βενιζέλο. Με την συγκλονιστική του ερμηνεία μας αποδεικνύει το μεγάλο του ταλέντο. Λόγω και της μικρασιατικής καταγωγής μου η ερμηνεία του με γοήτευσε και με συγκίνησε. Συγχαρητήρια Δάσκαλε.
Η Γιούλη Ζήκου είναι μία υπέροχη παρουσία στην σκηνή. Αφοπλιστικά απλή, αριστοκρατική, φυσική, τρυφερή, ευαίσθητη, αληθινή. Μια γυναίκα που λατρεύει τον άνδρα της, του συμπαραστέκεται στα δύσκολα. Τον ενθαρρύνει. Μια ερμηνεία που τολμώ να πω ότι με συνεπήρε και με ταξίδεψε. Συγκινητική η στιγμή που κλείνει για πάντα τα μάτια στον μεγάλο της έρωτα.
Η νεαρή Ελεάννα Πουλίδα υποδύεται την πρώτη γυναίκα του Ελ. Βενιζέλου, την Μαρία Κατελούζου. Την νεαρή κοπέλα που ερωτεύθηκε στα νιάτα του, του χάρισε τους γιούς του, αλλά η μοίρα θέλησε να χωριστούν νωρίς, με τον ανεπάντεχο θάνατό της. Η όμορφη ηθοποιός μοιάζει σαν οπτασία στην σκηνή, όπως την ονειρεύεται ο Ελ.Βενιζέλος, κάνοντας την επισκόπηση της ζωής του. Ονειρική η παρουσία της.
Ο Άγγελος Πετρόπουλος υποδύεται τον πιστό σύντροφο και γραμματέα του Ελ.Βενιζέλου, τον Αντώνη, με δύναμη και φυσικότητα.
Ο Νίκος Κανατάς, στο ρόλο του Κεμάλ, σε μια προσπάθεια να συμφιλιωθούν οι δύο λαοί. Σε μια δυνατή συνάντηση της ιστορίας. Πολύ καλός ερμηνευτικά και στο ρόλο του δημοσιογράφου Γιώργου Στρατικάκη.
Ο Μανώλης Γεραπετρίτης, στο ρόλο του Κωστή Χαιρόπουλου, του Κουντουριώτη. Μου άρεσε ιδιαίτερα στον ρόλο του Ζαίμη. Άνδρας που δεν μετρά τα λόγια του. Μιλά στοιβαρά και αληθινά, λέγοντας τα πράγματα όπως είναι. Ωμά. «Δεν καταγίνομαι με το χι συν ψι. Καράβια άνευ ικανού εμψύχου υλικού, είναι μόλυβδος βαρύς, βυθιζόμενος στα ύδατα.». . Και πράγματι η πατρίδα μας όταν χρειάστηκε να αναμετρηθεί στο έμψυχο δυναμικό της στηρίχθηκε και θριάμβευσε. Πολύ καλές οι ερμηνείες του με πολύ όμορφη παρουσία επί σκηνής.
Ο Βασίλης Σαμαριτάκης στο ρόλο του Βασιλιά Κωνσταντίνου. Σθενερός στην στάση του. Αμείλικτος απέναντι στον Βενιζέλο. Η εχθρότητα των δύο ανδρών φαίνεται έντονη στις συνομιλίες, στον τόνο της φωνής του. Άλλη μία καλή ερμηνεία.
Η Τιτίκα Ποθητή Μαρίνου είναι η νεαρή ερωμένη του Βενιζέλου, η Παρασκευούλα Μπλουμ, που ο ηγέτης επισκεπτόταν όταν πήγαινε στην Κρήτη. Το όνειρό της να γίνει η δεύτερη σύζυγός του έμεινε ανεκπλήρωτο. Μπριόζα και ναζιάρα στην σκηνή. Πολύ καλή ερμηνευτικά
Η παράσταση είναι εμπλουτισμένη με ηχογραφήσεις και ιστορικά ντοκουμέντα που παρακολουθούμε στο videowall, επιμέλεια της Χριστίνας Οικονόμου.
Τα κοστούμια είναι της Λαμπρινής Καρδαρά. Κοστούμια εποχής, πολύ προσεγμένα, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Όλα ξεχωρίζουν για το καλό γούστο τους. Ειδικά τα φορέματα, το παλτό, τα καπέλα της Έλενας Βενιζέλου μας μεταφέρουν στην εποχή που διαδραματίζεται η παράσταση. Γύρω στο 1930.
Το λιτό σκηνικό, με το γραφείο του Ελ. Βενιζέλου και το κόκκινο χαλί, είναι επίσης έμπνευση της Λαμπρινής Καρδαρά.
Όμορφη και η μουσική του Φίλιππου Περιστέρη.
Η παράσταση λόγω μεγάλης ζήτησης από το κοινό έχει δώσει άλλη μία παράταση. Προλαβαίνετε να την απολαύσετε.
Ταυτότητα της παράστασης:
Συγγραφέας: Γρηγόρης Χαλιακόπουλος
Σκηνοθεσία: Γιάννης Μόρτζος
Σκηνικά – κοστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά
Μουσική: Φίλιππος Περιστέρης
Video – οπτική απεικόνιση: Χριστίνα Οικονόμου
Φωτισμοί: Τάκης Ποδαρόπουλος
Φωτογραφίες: Δημήτρης Ασπιώτης
Γραφικά: Βαγγέλης Καλαϊτζής
Παίζουν με σειρά εμφάνισης: Βασίλης Σαμαριτάκης, Νικόλαος Κανατάς,
Γιάννης Μόρτζος, Γιούλη Ζήκου, Ελεάννα Πουλίδα, Ευάγγελος Πετρόπουλος, Μανώλης Γεραπετρίτης και Τιτίκα Μαρίνου
Θέατρο Τέσσερις Εποχές –Γιάννης Μόρτζος
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
(από 6/5 και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων):
Σάββατο: 21:15
Κυριακή: 19:30(λαϊκή απογευματινή)