«To καινούργιο παιδί» των Ρέππα-Παπαθανασίου
Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου
To Καινούργιο παιδί είναι το νέο θεατρικό έργο των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα που γεννήθηκε τις μέρες της καραντίνας. Η Κάτια Δανδουλάκη επιθυμούσε να μιλήσει για τις πέντε τελευταίες συνταρακτικές δεκαετίες που συγκλόνισαν την Ελλάδα, και επικοινώνησε με τους Ρέππα-Παπαθανασίου οι οποίοι είχαν την ίδια επιθυμία. Να φωτίσουν μέσα από την γραφή τους, μέσα από την ζωή μιάς γυναίκας την γενικότερη πολιτική κατάσταση που επικράτησε στην Ελλάδα. Είναι ένας μονόλογος που γράφτηκε ειδικά για την Κάτια Δανδουλάκη και αυτό κάνει το έργο πολύ ενδιαφέρον.
Το κείμενο των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα είναι σημερινό, απολαυστικό, καίριο, γλυκόπικρο, συγκινητικό, με χιούμορ και αυτοσαρκασμό και πολύ γέλιο. Ένα κείμενο που μας βάζει να σκεφτούμε. Τι είναι η ζωή; H ευτυχία βρίσκεται σε ένα δώμα στο κέντρο της πόλης αγκαλιά με τον αγαπημένο σου ή σε ένα αχανές σπίτι που είσαι στην ουσία μόνη σου;
Στο κείμενο των Ρέππα-Παπαθανασίου, που ξαναγυρίζουν ανανεωμένοι και με νεανική ορμή, ο καθένας μας βρίσκει μία πτυχή της δική του ζωής. Οι μεγαλύτεροι θα θυμηθούν γεγονότα που έζησαν και οι νεώτεροι θα μάθουν γεγονότα που ίσως δεν γνωρίζουν.
Η Δάφνη (Κάτια Δανδουλάκη) βρίσκεται στην ηλικία της ωριμότητας και τώρα αναπολεί, διηγείται το παρελθόν της, την ζωή της. Είναι μία γυναίκα που γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Ανήκει στην αστική τάξη και μένει στην οδό Ιουλιανού. Από τις ωραιότερες τότε αστικές περιοχές της Αθήνας. Δεν είναι κάτι το ξεχωριστό. Είναι μια νέα κοπέλα της εποχής. Και μέσα από την ζωή της Δάφνης θα δούμε να περνά μπροστά μας όλη η ιστορία της νεώτερης Ελλάδας. Βραδιά Πολυτεχνείου, μεταπολίτευση, επαναστατικές νεανικές ιδέες. Άνοδος ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Οικογενειακές διαφορές. Αυστηροί παραδοσιακοί γονείς. Ταβερνάκια στα Εξάρχεια. Έρωτες, απιστίες, απογοητεύσεις, γάμοι, μητρότητα, αδελφική αγάπη και αντιζηλία. Από τον Μάο Τσε Τουνγκ περνάει, και μαζί της και εμείς, στον Τζόρτζιο Αρμάνι και στον Τσεκλένη. Mεγάλα έργα, μεγάλες business έφερε η ευμάρεια της δεκαετία του 1990. Και από το σπίτι της οδού Ιουλιανού βρίσκεται στην μεζονέτα της Εκάλης των 700 τμ. με το play room και το tv room. Και αρχές του νέου αιώνα ήρθε η οικονομική κρίση που άλλαξε τις ζωές όλων μας. Και φυσικά η λαίλαπα που επικράτησε, παρέσυρε στην δίνη της και την οικογένεια της Δάφνης. Η άνοδος και μετά η πτώση της αστικής τάξης. Τα πάντα γκρεμίζονται γύρω της, αλλά η Δάφνη προσπαθεί να συνεχίσει την ζωή της με χαμόγελο, με αισιοδοξία, με το «καινούργιο παιδί» που ήρθε να αλλάξει την ζωή της. Αισιοδοξεί και προχωρά δίνοντάς μας δύναμη και αισιοδοξία για το μέλλον. Δεν μετριούνται όλα με το χρήμα, αλλά με την γαλήνη της ψυχής.
Μέσα από όλα αυτά που πέρασε, χαρές, λύπες, απώλειες, πλούτη, φτώχεια, αναδύθηκε μια καινούργια Δάφνη που χαμογελά και ξαναγεννιέται μέσα από τις στάχτες της. Και είναι χαρούμενη. Είναι ευτυχισμένη.
Έχω παρακολουθήσει όλες τις θεατρικές παραστάσεις της Κάτιας Δανδουλάκη. Και τους μονολόγους της. Πιστεύω ότι ο μονόλογος αυτός των 100 περίπου λεπτών είναι η καλύτερη της θεατρική στιγμή. Με την στόφα μεγάλης ηθοποιού, χτίζει με μαεστρία, πειστικότατα, καίρια την προσωπικότητα της Δάφνης. Αφοπλιστικά απλή και συγχρόνως συγκλονιστικά δυναμική. Έχει σκηνική άνεση και ερμηνευτική βαρύτητα που σε συγκλονίζει.
Αισθάνθηκα σαν να έπινα καφέ με την «κολλητή» μου και μιλούσαμε για τα βιώματά μας, για τις περιπέτειες της ζωής μας. Ο υπέροχος μονόλογος κύλησε σαν γάργαρο νερό. Όχι μόνο δεν κούρασε, αλλά ήταν απολαυστικότατος. Ήθελες να μην τελειώσει.
H Kάτια Δανδουλάκη μας διδάσκει τι σημαίνει να είσαι «μεγάλη» ηθοποιός. Δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Είναι ο εαυτός της. Είναι η Δάφνη. Και όπως μας είπε στην συζήτηση που ακολούθησε, «Μετά από κάποια χρόνια στην σκηνή, το παίξιμο μου θέλω να είναι απλό και αφαιρετικό». Σαν αερικό, μια αιθέρια ύπαρξη κινείται με απλότητα στο σκηνικό του Γιώργου Γαβαλά. Ταξιδιάρικη η μουσική του Αντώνη Παπακωνσταντίνου, καίριος ο φωτισμός του Αλέκου Αθανασίου, τονίζει τις ψυχολογικές διακυμάνσεις της πρωταγωνίστριά μας. Αέρινο, πανέμορφο το σύνολο της Κας Δανδουλάκη, δημιουργία της Έβελιν Σιούπη και απλή, αλλά ουσιαστική η σκηνοθεσία των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα.
«Το καινούργιο παιδί» των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα, με την μοναδική Κάτια Δανδουλάκη είναι μία εξαιρετική παράσταση, που θα συζητηθεί πολύ τον φετινό Χειμώνα. Είναι μία παράσταση που πιστεύω ότι κανένας θεατρόφιλος δεν πρέπει να χάσει. Και μετά την αποχή μας από το ζωντανό θέατρο, έχουμε ανάγκη ποιοτικές παραστάσεις που είναι βάλσαμο για την ψυχή μας. Σας συνιστώ να την δείτε. Στις must to see παραστάσεις της φετινής σεζόν.
Στο Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη φυσικά!
Καλή σας θέαση!
