Eίδα την παράσταση «STRAIGHT WHITE MEN»

by admin
Είδα την παράσταση Straight White Men της Young Jean Lee - Κριτική παράστασης - Βίβιαν Μητσάκου - Theater Project 365

Straight White Men της Young Jean Lee

Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου

Το έργο της Κορεατικής καταγωγής Αμερικανίδας θεατρικής συγγραφέως και σκηνοθέτιδας Young Jean Lee “Straight White Men” παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή στο Θέατρο Μικρό Χορν.

H Υoyng Jean Lee μέσα απο μία καυστική σάτιρα μας παρουσιάζει το ανδρικό πρότυπο των δυτικών κοινωνιών. Εστιάζει στην ταυτότητα και στα προνόμια που συνδέονται με τους λευκούς, ετερόφυλους άνδρες.

Παραμονές Χριστουγέννων. Σε μία πολιτεία της Αμερικής οι τρεις ενήλικοι γιοι βρίσκονται στο πατρικό τους σπίτι για να περάσουν μαζί με τον πατέρα τους (Κώστας Ξυκομηνός) τις γιορτινές μέρες. Ο μεγαλύτερος γιος ο Άρης (Θοδωρής Αντωνιάδης), απόφοιτος και αριστούχος του Harvard, έχει επιστρέψει προ καιρού στο πατρικό του σπίτι, ασχολείται με τις οικιακές δουλειές και βοηθά τον πατέρα του. Ο Ανδρέας (Αλέξανδρος Πέρρος), πρόσφατα χωρισμένος, είναι ένας υπερόπτης χρηματιστής που μένει στο Λονδίνο και μετρά την αξία του ανθρώπου με το ύψος των τραπεζικών του καταθέσεων. Ο Σπύρος (Γιάννης Ποιμενίδης), ο μικρότερος γιος, είναι ένας γνωστός, πετυχημένος συγγραφέας.

Οι συζητήσεις των τεσσάρων ανδρών αναδεικνύουν τις διαφορετικές οπτικές γωνίες που βλέπει ο καθένας την ζωή. Παίζουν όπως ήταν μικρά παιδιά, ειρωνεύονται τον μεγάλο αδελφό που εγκατέλειψε μια πετυχημένη επαγγελματική σταδιοδρομία για να γυρίσει στο πατρικό σπίτι και συγκρούονται μαζί του. Αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να αναλώνεται σε μια καθημερινότητα χωρίς ενδιαφέροντα, κατά την άποψή τους, έχοντας τόσα προσόντα. Στον προβληματισμό αυτό μπορούμε να καταλάβουμε πως η κοινωνία γενικότερα αντιλαμβάνεται την αξία ενός ανθρώπου.

Δύο μέλη της ΛΟΑΤΚΙ + κοινότητας μάς υποδέχονται και γίνονται οι διαμεσολαβητές της αφήγησης. Η συγγραφέας τούς δίνει τον δραματουργικό χώρο, ώστε να συσχετίζονται με το βασικό μέρος του έργου χωρίς να εμπλέκονται άμεσα. Η Μελίνα Νάτσιου, μια τρανς γυναίκα και ο Θέμης Θεοχάρογλου που μεταμορφώνεται σταδιακά στη drag persona της Holly Grace, μας μιλάνε για τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων και την πατριαρχία και κατά την διάρκεια της παράστασης. Τραγουδούν (θεσπέσιο το «Καμία μόνη»). Μας καλούν να παρακολουθήσουμε, μαζί τους, τα πλάσματα με την ταμπέλα “straight white men”, με την ελπίδα να τα κατανοήσουμε καλύτερα κι αν, ανάμεσα στις πράξεις του έργου, αισθανθούν την άνεση να μοιραστούν μαζί μας και σκέψεις απ’ τον δικό τους κόσμο – εκεί που τα προνόμια φανερά λιγοστεύουν και οφείλεις να είσαι γενναίος για να πας παρακάτω – έχει καλώς.

Είδα την παράσταση Straight White Men της Young Jean Lee - Κριτική παράστασης - Βίβιαν Μητσάκου - Theater Project 365

Η Young Jean Lee είναι γνωστή για τις καινοτόμες προσεγγίσεις της σε ανθρώπινα προβλήματα. Αμφισβητεί με την δημιουργική γραφή της που περιέχει χιούμορ, ευαισθησία και σοβαρότητα κοινωνικά δεδομένα. Στο έργο της αυτό προσπαθεί να μας αποδείξει ότι και οι άνθρωποι με κοινωνικά προνόμια, μπορεί να ασφυκτιούν μέσα σε αυτά και η κοινωνία δεν τους επιτρέπει ή τους χλευάζει όταν αποφασίζουν να ακολουθήσουν τα δικά τους όνειρα, όπως ο πολλά υποσχόμενος Άρης, ο μεγάλος γιος που γυρνά την πλάτη του στα πτυχία και τα βραβεία και προτιμά να ζήσει μια απλή και ήσυχη ζωή, δουλεύοντας σε έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό και μένοντας στο πατρικό του σπίτι.

Είδα την παράσταση Straight White Men της Young Jean Lee - Κριτική παράστασης - Βίβιαν Μητσάκου - Theater Project 365

Κύριο μέλημα της σκηνοθεσίας της Κίρκης Καραλή είναι να μας κάνει να δούμε με ενσυναίσθηση τα προβλήματα των συνανθρώπων μας και μέσα από κωμικές καταστάσεις να αντιληφθούμε ότι και οι λευκοί ετερόφυλοι άνδρες έχουν τα δικά τους προβλήματα. Ωραία ιδέα η παρουσία ζωντανής μουσικής από την drag persona Holly Grace και το τραγούδι από την Μελίνα Νάτσιου.

Τα σκηνικά της Μαρίας Φιλίππου είναι όμορφα και λειτουργικά με προσοχή στην λεπτομέρεια. Ένα χριστουγεννιάτικα στολισμένο σαλόνι ενός πατρικού σπιτιού που μας βάζει αμέσως στην ατμόσφαιρα της ιστορίας. Και δύο παράθυρα από τα οποία ξεπροβάλλουν η Μελίνα Νάτσιου και η Holly Grace. Τα κοστούμια αναλαμβάνει η Μαντώ Ψυχουντάκη και είναι σύγχρονα. Εξαιρετικοί οι φωτισμοί του Κώστα Τριανταφύλλου, με ωραίες εναλλαγές ανάμεσα στην οικογένεια και στις δύο σχολιάστριες που παρεμβαίνουν στην παράσταση. Ευχάριστη η μουσική της Αλεξάνδρας Κατερινοπούλου που συνοδεύει την παράσταση. Η όμορφη και στοχευμένη επιμέλεια κίνησης ανήκει στην Μελίνα Νάτσιου.

Είδα την παράσταση Straight White Men της Young Jean Lee - Κριτική παράστασης - Βίβιαν Μητσάκου - Theater Project 365

Ο Κώστας Ξυκομηνός είναι ο πατέρας της οικογένειας. Έχοντας χάσει την γυναίκα του, έχει αναλάβει την ανατροφή των παιδιών του. Μια ερμηνεία καίρια και μία άρτια σκηνική παρουσία. Ένας μεγάλος ηθοποιός που εντυπωσιάζει.

Ο Θοδωρής Αντωνιάδης, ο Άρης, ο μεγαλύτερος γιος, μας χαρίζει μια υπέροχη ερμηνεία και μας πείθει απόλυτα για την μελαγχολική φύση του ρόλου του.

Ο Αλέξανδρος Πέρρος, αλλαζόνας και ειρωνικός, είναι εκφραστικός με μια δυναμική ερμηνεία. 

Ο Γιάννης Ποιμενίδης ερμηνευτικά άρτιος.

Ο Θέμης Θεοχάρογλου ως Holly Grace μας χαρίζει μία πολύ δυνατή ερμηνεία.

H Mελίνα Νάτσιου είναι μια υπέροχη ερμηνεύτρια.

Είδα την παράσταση Straight White Men της Young Jean Lee - Κριτική παράστασης - Βίβιαν Μητσάκου - Theater Project 365

Το έργο μας κάνει να προβληματιστούμε και μας δείχνει πως η πατριαρχία δεν βλάπτει μόνο τις γυναίκες και την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα αλλά και τους ίδιους τους άντρες μέσα από τα στερεότυπα που θέτει σχετικά με το τι σημαίνει επιτυχία και ανδρισμός. Το έργο μάς δείχνει πως οι άντρες που επωφελούνται από τα προνόμια της πατριαρχίας, πολλές φορές, αδυνατούν να αναγνωρίσουν τα προνόμια αυτά. Το έργο μάς μιλάει ακόμη για τις προσδοκίες που έχουν οι άλλοι από εμάς και πολύ συχνά η οικογένειά μας, οι οποίες μας κάνουν να ασφυκτιούμε και αγνοούν παντελώς την έννοια της προσωπικής ικανοποίησης και ευτυχίας.

Το Straight White Men είναι ένα έργο που δεν δίνει απαντήσεις αλλά θέτει ερωτήσεις και μας προκαλεί να προβληματιστούμε πάνω στα στερεότυπα που θέτει η κοινωνία, τις προσδοκίες και τη σημασία της αυτογνωσίας.

Είδα την παράσταση Straight White Men της Young Jean Lee - Κριτική παράστασης - Βίβιαν Μητσάκου - Theater Project 365

Ταυτότητα παράστασης
Straight White Men
Συγγραφέας: Young Jean Lee
Απόδοση – Μετάφραση: Κίρκη Καραλή – Λητώ Τριανταφυλλίδου (Ζουρ Φιξ)
Σκηνοθεσία: Κίρκη Καραλή
Σκηνικά: Μαρία Φιλίππου
Κοστούμια: Μαντώ Ψυχουντάκη
Φωτισμοί: Κώστας Τριανταφύλλου
Μουσική διδασκαλία : Αλεξάνδρα Κατερινοπούλου
Επιμέλεια κίνησης: Μελίνα Νάτσιου
Βοηθός σκηνοθέτη: Θάλεια Τζίμκα
Φωτογραφίες παράστασης : Γιώργος Καλφαμανώλης
Διεύθυνση Επικοινωνίας: Ελίνα Λαζαρίδου
Παραγωγή : Αθηναϊκά Θέατρα

Θέατρο Μικρό Χορν

Πρωταγωνιστούν (αλφαβητικά):
Θοδωρής Αντωνιάδης, Θέμης Θεοχάρογλου (Holly Grace), Μελίνα Νάτσιου, Κώστας
Ξυκομηνός, Αλέξανδρος Πέρρος, Γιάννης Ποιμενίδης

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ

Άφησε ένα σχόλιο