Dream Story
Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου
H σπουδαία νουβέλα του Arthur Schnitzier «Dream Story» (Traumnovelle), ένα από τα μεγάλα αριστουργήματα της λογοτεχνίας του ερωτισμού, αλλά και του φανταστικού, ενέπνευσε τον πρωτοπόρο Stanley Kubrich να δημιουργήσει την ταινία «Μάτια ερμητικά κλειστά» το 1999, το οποίο έμελε να γίνει και το κύκνειο άσμα του, αφού πέθανε λίγες μόνο μέρες μετά την ολοκλήρωση της ταινίας.
O Άρτουρ Σνίτσλερ (Βιέννη 1862-1931) είναι Αυστριακός πεζογράφος, εβραϊκής καταγωγής. Είχε σπουδάσει ιατρική την οποία άσκησε μέχρι τον θάνατο του πατέρα του. Έγραψε πολλά θεατρικά έργα. Αλλά ασχολήθηκε και με την πεζογραφία. Έγινε πασίγνωστος με τον «Ανατόλ» του.
Το 1922, ο πατέρας της ψυχανάλυσης, Ζίγκμουντ Φρόυντ έγραψε στο Σνίτσλερ: «Έμαθες μέσα από τη διαίσθηση, αν και στη πραγματικότητα ως αποτέλεσμα βαθιάς παρατηρητικότητας, όλα όσα ανακάλυψα μέσα από συστηματική δουλειά πάνω στους ανθρώπους».
Κατηγορήθηκε από τους αντιπάλους του ακόμη και ως πορνογράφος. Εκείνος τους απαντούσε «Γράφω για τον έρωτα και τον θάνατο. Υπάρχουν άλλα θέματα;» Την νουβέλα του Dream Story την έγραψε το 1926.
Είκοσι χρόνια μετά την προβολή της ταινίας, σε νέα μετάφραση και διασκευή του Αντώνη Γαλέου, πρωτότυπη μουσική Γιώργου Πούλιου και σκηνοθεσία Γιάννη Βούρου το Dream Story παρουσιάζεται στο Θέατρο Πόλη.
Βιέννη. Βραδιά Καρναβαλιού. Ο γιατρός Φριντολίν και η σύζυγός του Αλμπερντίν είναι ένα ζευγάρι, φαινομενικά ευτυχισμένο και πετυχημένο. Όλα φαίνονται να κυλούν ήσυχα, μέχρι το βράδυ που η Αλμπερντίν εξομολογείται στον άνδρα της ότι έζησε σεξουαλικές φαντασιώσεις με έναν άλλον άνδρα. Ο άνδρας ταράζεται. Μέσα στην νύχτα τον καλούν να επισκεφτεί έναν ετοιμοθάνατο. Όταν φτάνει είναι ήδη νεκρός. Τριγυρνά στην πόλη. Μετά από πληροφορίες ενός φίλου του πιανίστα, τα βήματά του τον οδηγούν σε μια οργιώδη δεξίωση μιας μυστικής κοινότητας. Μυστικά, συνθήματα, μασκοφορεμένες γυναίκες, μυστικές μελωδίες. Όλα συγκλίνουν προς το μυστήριο και την κατάργηση κάθε αίσθησης πραγματικότητας.
Το Dream story το αριστούργημα του Στάνλει Κιούμπρικ είναι ένα ψυχογράφημα. Υπάρχουν όρια στον έρωτα και στις φαντασιώσεις; Yπάρχουν όρια μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου; Mπορούμε να είμαστε υπεύθυνοι για τις σεξουαλικές φαντασιώσεις στα όνειρά μας; Υποσυνείδητες επιθυμίες μας, αχαλίνωτα πάθη, ανεκπλήρωτες φαντασιώσεις, στα όνειρά μας η φαντασία μας αφήνεται ελεύθερη.;
Ο Johanes Volkeltt είχε γράψει : “Εξαιρετική ασυδοσία, ως γνωστόν, επικρατεί στο όνειρο από σεξουαλική άποψη. Όπως ο ίδιος ο ονειρευόμενος είναι άκρως αδιάντροπος και χωρίς κανένα ηθικό συναίσθημα και καμία ηθική κρίση, έτσι βλέπει και όλους τους άλλους, ακόμα και τους πλέον αξιοσέβαστους, να προβαίνουν σε πράξεις που στην εν εγρηγόρσει ζωή θα φοβόταν, έστω και νοερά, να τις αποδώσει σε αυτούς”.
Eνώ ο Σοπενχάουερ είχε πει “Στο όνειρό του ο καθένας ενεργεί και μιλά σε πλήρη συμφωνία με τον χαρακτήρα του».
Ο Σνίτσλερ στην νουβέλα του αυτή περιγράφει επίσης μια «κρυφή» κοινωνία, όπου μόνο άτομα – μέλη της μπορούν να εισχωρήσουν στον χώρο της και στα αποκρυφιστικά τελετουργικά της. Όποιος τολμήσει να μπει στον κόσμο τους, χωρίς την άδειά τους και την έγκρισή τους, πρέπει να εξαλειφθεί.
Ο Γιάννης Βούρος, έχοντας βοηθό του Τζούλη Σούμα, σκηνοθετεί την παράσταση, κάνοντας μια ακτινογραφία στις καλά κρυμμένες επιθυμίες των πρωταγωνιστών. Μας παρουσιάζει μια λεπτομερή ανατομία των ανθρωπίνων σχέσεων και του υποσυνείδητου.. Η σκηνοθεσία εντείνει το μυστήριο, την αγωνία και τα υπαρξιακά διλήμματα. Οι υπαινικτικοί φωτισμοί του Βασίλη Κλωτσοτήρα και η υποβλητική μουσική του Γιώργου Πούλιου δημιουργούν μια άκρως μυσταγωγική ατμόσφαιρα και διατηρούν το σασπένς.
Εντυπωσιακότατο το σκηνικό της : Έρσης Δρίνη. Ένα τεράστιο κρεβάτι, με μεταξωτό κάλυμμα και μεγάλα κόκκινα μαξιλάρια. Ένα κομοδίνο στο ίδιο στυλ. Στο βάθος της σκηνής, πόρτες-καθρέφτες. Και μία τεράστια κρεμάστρα με ρούχα και μάσκες.
Ο Γιάννης Βούρος είναι ο γιατρός Φριντολίν. Εμπειρότατος ηθοποιός, έχει τον πλήρη έλεγχο των αστείρευτων εκφραστικών μέσων του. Τρυφερός αλλά και απόμακρος, σαστισμένος, περίεργος, απογοητευμένος, αμήχανος, με μια δυναμική ερμηνεία.
Ο Μιχαηλίδης από τους σπουδαίους ηθοποιούς μας, αγέρωχος, επιβλητικός, είναι ο αφηγητής της ιστορίας μας. Ηθοποιός, με την στόφα παλαιού καλού θεατρίνου. Διατηρεί και πολλούς άλλους ρόλους, όπως του πιανίστα, του εμπόρου των μασκών, στους οποίους μεταπηδά με αφοπλιστική φυσικότητα.
Η Πολυξένη Μυλωνά επίσης έχει πολλαπλούς ρόλους, στους οποίους ανταποκρίνεται με απόλυτη αμεσότητα και πειστικότητα. Στον κεντρικό της ρόλο είναι η σύζυγος του γιατρού. Ερωτική, όμορφη, αισθησιακή, προκλητική και γεμάτη φαντασιώσεις. Συγχρόνως και με μεγάλη ευκολία μεταμορφώνεται στο αθώο κορίτσι που μόλις πέθανε ο πατέρας του, Η στην κοπέλα με την μάσκα που σώζει τον γιατρό, πληρώνοντας κατόπιν το τίμημα. Κτίζει με απόλυτη μαεστρία και φυσικότητα όλους τους ρόλους της.
Δυνατό και το τέλος της παράστασης. Α όχι , δεν το αποκαλύπτω, θα το δείτε μόνοι σας.
To dream story είναι μία παράσταση με πολύ δυνατές ερμηνείες από ένα από τα καλύτερα dream team ηθοποιών μας, ευρηματική σκηνοθεσία, αγωνία και σασπένς.. Βγαίνοντας από το θέατρο θα αναρωτηθείτε «Υπάρχουν όρια στις υποσυνείδητες επιθυμίες μας; Eίμαστε εμείς υπεύθυνοι για τα αχαλίνωτα πάθη που ζούμε στα όνειρά μας;».
Καλή σας θέαση.
Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία: Γιάννης Βούρος
Σκηνικά/ Κοστούμια: Έρση Δρίνη
Μουσική: Γιώργος Πούλιος
Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Επιμέλεια κίνησης: Φρόσω Κορρού
Βοηθός σκηνοθέτη: Τζούλη Σούμα
Βίντεο: Αναστασία Παπαθεοδώρου
Μακιγιάζ/ Κομμώσεις: Μαριάννα Λαβάζου
Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ
Εκτέλεση παραγωγής: « Όψις πολιτισμού»
Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Βούρος, Πολυξένη Μυλωνά, Πέρης Μιχαηλίδης
Παραστάσεις: Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00 | Διάρκεια: 75 λεπτά
Εισιτήρια: 15 ευρώ γενική είσοδος και 10 μειωμένο
Είδος Έργου: Ερωτικό Θρίλερ – Ακατάλληλο κάτω των 15 ετών