«Commedia d’ Amore» του Θέμη Μουμουλίδη
Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου
Κατάμεστο το Θέατρο ΑΛΜΑ για την παράσταση – μιούζικαλ δωματίου –Commedia d’Amore σε κείμενο και σκηνοθετική επιμέλεια του Θέμη Μουμουλίδι με την Μαριάννα Πολυχρονίδη.
Μια ευγενέστατη κοπέλα ανακοινώνει την αρχή της παράστασης σε λίγα λεπτά και την παράκληση να κλείσουμε τα κινητά.
Ξαφνικά μια κυρία αργοπορημένη μπαίνει σαν σίφουνας στην αίθουσα, μιλώντας δυνατά στο κινητό της .Εξοργισμένη, βρίζοντας τον …. Λεγάμενο. Ψάχνει βιαστικά την θέση της. Μπερδεύεται μέσα στο κοινό.
Υπέροχη η πρώτη εμπνευσμένη σκηνοθετική ματιά του Θέμη Μουμουλίδη. Αρχίζει δίνοντας στην παράσταση ένα «κωμικό» στοιχείο. «Δεν ξαναγυρίζω Πάνο» φωνάζει εξοργισμένη η Μαριάννα Πολυχρονίδη.
Ένας ακόμη χωρισμός για την νεαρή κοπέλα. Και κάθε χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος. Πεθαίνουν οι ελπίδες σου, τα όνειρά σου, τα όσα είχες επενδύσει στο πρόσωπο του ανθρώπου που πίστευες ότι θα ήσασταν για πάντα μαζί. Άλλη μία απογοήτευση. Το πάθος που γίνεται θλίψη, απογοήτευση. «Και να τα ψυχοφάρμακα και να οι επισκέψεις στους ψυχολόγους».
Υπέροχη η Μαριάννα Πολυχρονίδη στο πανέμορφο φόρεμά της τραγουδά. «Πιάσε με αν μπορείς έλα και πιάσε με» τραγουδά. Τι όμορφη χροιά φωνής.
Η αυλαία ανοίγει και αποκαλύπτεται ένα εκπληκτικό σκηνικό δια χειρός Όλγας Μπρούμα. Ένας «τοίχος» φτιαγμένος από χαρτόκουτα. Κάποια να προεξέχουν. Σαν ανοιχτά συρτάρια. Που κρύβουν θύμησες, μνήμες παιδικές, κιτρινισμένα γράμματα, ανεπίδοτα γράμματα, μια παλιά ξεχασμένη κινηματογραφική μηχανή, εγκλωβισμένους έρωτες, εγκλωβισμένους εραστές, αγαπημένες κλασικές ταινίες. Είναι ο μυστικός κόσμος της νεαρής κοπέλας. Το κρυφό της καταφύγιο.
Σκόρπια βιβλία στο πάτωμα, ένα τηλέφωνο, μία σκάλα ολοκληρώνουν το σκηνικό.Το κείμενο του Θέμη Μουμουλίδη έχει συναίσθημα, ροή, συγκίνηση. Είναι μια ωδή στον έρωτα, που όλοι περιμένουμε. Στον έρωτα που μας καίει και μετά …σιωπή. Είναι μια ανάλυση στον γυναικείο ψυχισμό. Και μας αγγίζει όλους. Και μας συγκινεί όλους. Γιατί όλοι βρίσκουμε ένα κομμάτι, μια περίοδο της δικής μας ζωής.
Έχει σκηνοθετήσει την παράσταση με μία πολύ ιδιαίτερη ματιά. Παίζοντας με το κωμικό και το δραματικό στοιχείο.
Στην σκηνή οι μουσικοί Γιάννης Τσόλκας στο πιάνο και Δημήτρης Σινογιάννης στην ηλεκτρική κιθάρα, παίζουν τα πανέμορφα κομμάτια που τραγουδά η Μαριάννα Πολυχρονίδη. Και πόσο όμορφα μπλέκεται το συγκινητικό για μένα «Σίδερο» του Σταμάτη Κραουνάκη/Λίνας Νικολακοπούλου, με το «Σαγαπώ, δεν μπορώ τίποτα άλλο να πω» της Μυρτιώτισσας. Και το «χωρίσαμε ένα δειλινό» με το «γεννήθηκα για να πονώ. Πόσο συγκλονιστικά ερμηνεύει η Μαριάννα Πολυχρονίδη το «Δεν έχει αρχή. Τέλος δεν έχει ο ουρανός» και τόσα άλλα υπέροχα τραγούδια.
Η Μαριάννα Πολυχρονίδη είναι συναρπαστική μέσα σε μια αφοπλιστική απλότητα. Γεμίζει την σκηνή και πράγματι δεν έχεις την εντύπωση ότι παρακολουθείς έναν μονόλογο. Ένα ρεσιτάλ θεατρικής ερμηνείας και τραγουδιού, που με γέμισε συναισθήματα, συγκίνηση και νοσταλγία.
Και τι ζήτησε η πρωταγωνίστριά μας; Λίγη μαγεία στην ζωή της. Και βρήκε τον βάτραχο, που δυστυχώς παρέμεινε βάτραχος. Λίγοι, ίσως μόνο στα παραμύθια, μεταμορφώνονται σε πρίγκηπες.
Ιδιαίτερη η σκηνή που η πρωταγωνίστριά μας χορεύει κρητικό χορό, απαγγέλλοντας συγχρόνως και τους στίχους από τονΕρωτόκριτο.
Και μετά εμφανίζεται με ένα ονειρεμένο φόρεμα «κλεμμένο» από την παράσταση της «Μεγάλης Ευτυχίας» που το είχε δει και το είχε «ερωτευθεί» πιστεύοντας ότι θα αποκτήσει και αυτή την ευτυχία της πρωταγωνίστριας που το φορούσε.
Μια σκάλα την οδηγεί στ’ αστέρια και κάθεται θαυμάζοντας το φεγγάρι. Που πότε είναι ολόγιομο και πότε μικρό. Σαν να αλλάζει διάθεση. Όπως η πρωταγωνίστριά μας που δεν το «βάζει κάτω». Θα συνεχίσει να ξυπνά νωρίς για να βλέπει την αυγή. “Γιατί η ευκαιρία είναι σαν την αυγή. Αν αργήσεις να ξυπνήσεις, την χάνεις”. Θα συνεχίσει να ψάχνει τον δρόμο που θα την οδηγήσει στην προσωπική ισορροπία, γαλήνη και ναι, ίσως βρει και την αγάπη. Όχι δεν θα αφήσει την κατάθλιψη να κάνει πάρτυ στην ζωή της. Θα βρει το κουράγιο να αρνηθεί την πρόσκληση. Η ζωή είναι εκεί έξω και την περιμένει.
Ιδιαίτερη μνεία θέλω να κάνω στους πραγματικά συναρπαστικούς φωτισμούς του Νίκου Σωτηρόπουλου, που δημιουργούσαν μία μαγική ατμόσφαιρα, καθώς και στο εντυπωσιακό video mapping της Όλγας Μπρούμα και στα δύο υπέροχα φορέματα, δημιουργίες του Νάσου Ντότσικα.
Η παράσταση Commedia d΄Αmore είναι ένα υπέροχο μιούζικαλ δωματίου, με συναρπαστική ερμηνεία από την Μαριάννα Πολυχρονίδη, όμορφο κείμενο και σκηνοθετική ματιά από τον Θέμη Μουμουλίδη, μοναδικές μελωδίες, όμορφα τραγούδια, χορό. Μια παράσταση που σε γεμίζει συναισθήματα για τον έρωτα που την μια στιγμή σε πετά στα σύννεφα και την άλλη σε κυλά στο χώμα. Για τον ανεκπλήρωτο έρωτα, τον πλατωνικό έρωτα, για τον έρωτα που όλοι αναζητάμε. Θα συγκινηθείτε φεύγοντας, όπως και εγώ.
Καλή σας θέαση.
Ταυτότητα Παράστασης
ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΜΑ
Κείμενο- σκηνοθεσία ΘΕΜΗΣ ΜΟΥΜΟΥΛΙΔΗΣ
Σκηνικός χώρος – video ΟΛΓΑ ΜΠΡΟΥΜΑ
Κοστούμια ΝΑΣΟΣ ΝΤΟΤΣΙΚΑΣ
Φωτισμοί ΝΙΚΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
Σχεδιασμός ήχου ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ερμηνεύει η ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΗ
Πιάνο-πλήκτρα ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΟΛΚΑΣ
Κιθάρες ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΝΟΓΙΑΝΝΗΣ
Oι φωτογραφίες της παράστασης είναι του Βαγγέλη Πουλή.
