“Της αυλής μας το φεγγάρι” του Γιώργου Χασάπογλου

“Της αυλής μας το φεγγάρι” του Γιώργου Χασάπογλου

Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου

Η νύχτα μυρίζει γιασεμί στην  δροσερή αυλή του Από Κοινού Θεάτρου Mια αυλή – όαση στην καλοκαιρινή  Αθήνα όπου μπορείς παρακολουθώντας την επιθεώρηση «Της αυλής μας το φεγγάρι» του Γιώργου Χασάπογλου να απολαύσεις και μία παγωμένη μπύρα ή το αγαπημένο σου αναψυκτικό.  Όπως παλιά. Στα αναψυκτήρια που χάθηκαν με την πάροδο του χρόνου.

Κλίμα οικείο, φιλικό, σαν να βρίσκεσαι με δικούς σου ανθρώπους. Kαι πώς να μην είναι, αφού μιλάμε για το θέατρο που έχτισαν με αγάπη η Ελένη Γερασιμίδου, ο Αντώνης Ξένος και η κόρη τους Αγγελική Ξένου.

Τα κείμενα του Γιώργου Χασάπογλου είναι ενδιαφέροντα, διαχρονικά και συνεπώς επίκαιρα, καθημερινά.  Καυτηριάζουν την κοινωνική μας κατάσταση με ένα γλαφυρό τρόπο, χρησιμοποιώντας κώδικες επικοινωνίες με το θεατή απλούς και πολύ «ζωντανούς». Και το γέλιο ρέει άφθονο, προκαλώντας όμως και τον προβληματισμό μας για τα κακώς κείμενα της εποχής μας.

“Θεατές αγαπημένοι το καθήκον μας καλεί
να σας πούμε για κοπιάστε στη μικρή μας την αυλή
Στη φιλόξενη αυλή μας που το μάτι δεν την πιάνει 
όλοι οι καλοί χωράνε, και οι γίγαντες και οι νάνοι”

Aπό την αυλή περνούν όλοι οι τύποι της σύγχρονης Ελλάδας. Συνήθεις ύποπτοι, γνωστά, οικεία μας πρόσωπα. Άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας. Mεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το φινάλε του έργου, καθώς είναι έμμετρο και σχολιάζει τα επαγγέλματα στην καθημερινή μας ζωή.

 

Tην σκηνοθεσία υπογράφει η ταλαντούχος ηθοποιός μας  Ελένη Γερασιμίδου. Φωτίζει τους χαρακτήρες και αναδεικνύει τις μεταξύ τους σχέσεις με επιτυχία και ευστοχία.

Η επιθεώρηση πιστεύω δεν είναι ένα εύκολο είδος θεάτρου. Το αντίθετο. Είναι ένα δύσκολο, ιδιαίτερο είδος θεάτρου που για να κερδίσει τον θεατή θέλει δυνατά κείμενα, εξαιρετικές ερμηνείες, φαντασία,  οξύ και καυστικό χιούμορ. Και η «αυλή» μας τα έχει όλα αυτά. Υπέροχα, αξέχαστα τραγούδια, (επιμέλεια Νίκου Ροκά), όμορφες χορογραφίες  του Παντελή Καναράκη και εξαιρετικές ερμηνείες. Ιδιαίτερα και πλούσια τα κοστούμια και τα φορέματα.

“Ρε μπας κι είναι καιρός να πάψω να φοβάμαι τον μπαμπούλα;”

Ο Αντώνης Ξένος εντυπωσιάζει και μας εκπλήσσει ευχάριστα στους πολλούς ρόλους που ερμηνεύει. Ιδιαίτερα μου άρεσε στον «αξιοπρεπή ζητιάνο». Η Μάρα Μπαρόλα ιδανική στο ρόλο της μητέρας που επιθυμεί ένα πλούσιο γάμο για την κόρη της και  εξαιρετική η ερμηνεία της στις «βλαχάρες» της επαρχίας. Δυνατή παρουσία επί σκηνής. Η Αγγελική Ξένου συνεχώς εξελίσσει το μεγάλο ταλέντο της και εντυπωσιάζει και με την ερμηνεία και το τραγούδι και το χορό. Κατάφερε να κτίσει ρόλους με παλμό και ρυθμό και να κερδίσει το δυνατό μας χειροκρότημα. Εξαιρετική στην μαζοχίστρια φορολογούμενη που ηδονίζεται όταν βλέπει να της κόβουν τον μισθό. .Θα μου επιτρέψετε να επισημάνω ότι η Αγγελική Ξένου έχει στόφα μεγάλης ηθοποιού. Ο Χοβίκ Καραμπετιάν μοναδικός, ιδίως στον ρόλο του ηλίθιου. “Ένα τίτλο που κέρδισε μέσα από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια που σπούδασε”. (Τι δραματική αλήθεια).

 

Βάλτε την παράσταση «Της αυλής μας το φεγγάρι» στο πρόγραμμά σας. Θα περάσετε μία ευχάριστη και δροσερή βραδιά. Και το φεγγάρι εκεί ψηλά, δεξιά της σκηνής, θα σας χαμογελά. Καλή σας θέαση.

 

Tαυτότητα Παράστασης

Κείμενα: Γιώργος Χασάπογλου
Σκηνοθεσία: Ελένη Γερασιμίδου
Μουσική: Νίκος Ροκάς
Χορογραφίες: Παντελής Καναράκης

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Αντώνης Ξένος
Μάρα Μπαρόλα
Αγγελική Ξένου
Χοβίκ Καραμπετιάν

Φωτογραφίες: Δημήτρης Λυκουρέζος
Αφίσα: Λένα Κανιώτη

Παραστάσεις: κάθε Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή & Σάββατο στις 21:15

Είσοδος με μπύρα/αναψυκτικό: 13 € & 10 € (φοιτητές, άνεργοι, ΑμΕΑ, 65+)

Από Κοινού Θέατρο
Ευπατριδών 4, Γκάζι

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ

Άφησε ένα σχόλιο