“Ο ΤΖΟΝΙ ΠΗΡΕ Τ΄ΟΠΛΟ ΤΟΥ”
Ο Τάσος Ιορδανίδης σε έναν αντιπολεμικό μονόλογο
Θεατρική απόδοση από το ομώνυμο βιβλίο του Ντάλτον Τράμπο
ΣΟΦΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ
ΘΕΑΤΡΟ ALTERA PARS
ΓΙΑ ΔΕΚΑ ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΩΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ…. ΚΑΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΞΕΚΙΝΑ Η ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ
Η παράσταση «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του» που απέσπασε από την πρώτη στιγμή διθυραμβικές κριτικές από κοινό και κριτικούς, μετά τις συνεχείς παρατάσεις, έφθασε στις δέκα τελευταίες παραστάσεις του μέχρι και τις 2 Ιουνίου, στο θέατρο Altera Pars, κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:00.
Το αντιπολεμικό αριστούργημα του Ντάλτον Τράμπο «Ο Τζόνι πήρε τ’ όπλο του», γράφτηκε το 1939 και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου των ΗΠΑ. Μεταφέρθηκε από τον ίδιο στον κινηματογράφο το 1971 και απέσπασε το Διεθνές Βραβείο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Καννών.
Το έργο του σπουδαίου και κυνηγημένου από τον Mακαρθισμό, σεναριογράφου Nτάλτον Tράμπο, είναι μία από τις πιο συγκλονιστικές αντιπολεμικές φωνές. Ο Τζο, ένας νεαρός Αμερικανός στρατιώτης, τραυματίζεται φρικτά κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από μια οβίδα. Ακρωτηριασμένος στα χέρια και τα πόδια, χωρίς όραση και ακοή, με διαλυμένο πρόσωπο και, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των γιατρών, με κατεστραμμένο εγκέφαλο, μεταφέρεται στο νοσοκομείο, με την προοπτική να χρησιμοποιηθεί ως πειραματόζωο. Αυτό το κατακρεουργημένο σώμα, καθηλωμένο στο κρεβάτι της φρίκης, αυτό το ασώματο σώμα που του λείπουν σχεδόν τα πάντα, αυτός ο ζωντανός που είναι νεκρός, ο νεκρός που είναι ζωντανός, έχει διατηρήσει το πιο σημαντικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό: την ικανότητα της σκέψης.
Όπως σημειώνει η Σοφία Αδαμίδου:
«Πρόκειται για ένα τραγικά επίκαιρο έργο που συγκλονίζει με τη δύναμη και την αμεσότητά του. Ένα έργο γροθιά στο στομάχι. Ένα έργο που θέτει όλους μας απέναντι στην ευθύνη όπως την ορίζει ο Καζαντζάκης “Ν΄ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω”. Μπροστά σ’ αυτή την ευθύνη θέτει όλους μας ο Τράμπο. Δεν ασχολείται με τον πόλεμο ως θέαμα, αλλά με τα αποτελέσματά του. Σκιαγραφεί τη μεγαλύτερη παράνοια του πολιτισμού μας σαν ένα εργοστάσιο παραγωγής κουφαριών. Στο βιβλίο μάλιστα είναι ιδιαίτερα αιχμηρός με αυτούς που «σπέρνουν» πολέμους, «θερίζοντας» κέρδη. Διαβάζοντας το βιβλίο από τα αγγλικά, το τέλος μου θύμισε το Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμο, του Μπρεχτ, που κατά μαγική σύμπτωση γράφτηκε επίσης το 1939: “Ο πόλεμος που έρχεται δεν είναι ο πρώτος. Πριν απ’ αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμοι.Όταν τελείωσε ο τελευταίος,
υπήρχαν νικητές και νικημένοι. Στους νικημένους, ο φτωχός λαός πέθαινε από την πείνα. Στους νικητές ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο… Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ.Ξέρει να πετάει, ξέρει και να σκοτώνει. Μόνο που έχει ένα ελάττωμα: Ξέρει να σκέφτεται”. Αυτό μας λέει και ο Τράμπο. Η σκέψη μπορεί να αναχαιτίσει τα σχέδιά τους.»
Ο Τάσος Ιορδανίδης αναμετριέται με τον συγκεκριμένο μονόλογο ακολουθώντας τις σκηνοθετικές οδηγίες της Θάλειας Ματίκα, η οποία σημειώνει «ο Τζο, όπως κάθε άνθρωπος, το μόνο που ήθελε ήταν να ζήσει. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια όμορφη χώρα. Δεν έχει σημασία σε ποιά. Όλες οι χώρες είναι όμορφες. Ο πόλεμος όμως ακύρωσε τη ζωή του. Δεν ήταν δικός του αυτός ο πόλεμος. Ποτέ δεν έμαθε κι ούτε θα μάθει για ποιο λόγο πραγματικά έγινε αυτός ο πόλεμος, για ποιο λόγο γίνονται οι πόλεμοι. Το μόνο που νιώθει είναι το αίμα του να χτυπάει στα μηνίγγια του. Αλλά δεν πονάει. Είναι ένας ζωντανός που είναι νεκρός. Ένας νεκρός που είναι ζωντανός. Μπορεί να μην έχει ούτε πόδια, ούτε χέρια, ούτε ακοή, ούτε φωνή, να μην έχει πρόσωπο, να είναι ένα κομμάτι κρέας που το τρέφουν με σωληνάκια, αλλά χτυπάει η καρδιά του και το κυριότερο σκέφτεται. Έχει μνήμη. Θυμάται, σκέφτεται, θυμώνει, επιθυμεί, παλεύει για επικοινωνία. Δεν θέλει να συνεχίσει να ζει κάτω από αυτές τις συνθήκες αν δεν μπορεί να είναι χρήσιμος για τον άνθρωπο. Αναζητά ευήκοα ώτα. Αλλά μάταια. Η αντιπολεμική φωνή του γίνεται μια φωνή βοώντος εν τη ερήμω».
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Θεατρική διασκευή – απόδοση: Σοφία Αδαμίδου
Σκηνοθεσία: Θάλεια Ματίκα
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Σκηνογραφία-Κοστούμι: Ηλένια Δουλαδήρη
Μουσική: Τάσος Σωτηράκης
Τζο: Τάσος Ιορδανίδης.
Yπεύθυνη για την επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
Διάρκεια: 70 λεπτά
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Γενική είσοδος: 12 €
Προπώληση εισιτηρίων :
– viva.gr : https://www.viva.gr/tickets/theatre/theatro-altera-pars/o-tzoni-phre-to-oplo-tou/
-και στο ταμείο του θεάτρου Altera Pars(Μεγ. Αλεξάνδρου 123, τηλ: 210 3410011)
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Τετάρτη έως και Κυριακή στις 21.00
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ Altera Pars (Μεγ. Αλεξάνδρου 123, τηλ: 210 3410011)
Μετρό. Το θέατρο βρίσκεται σε απόσταση 300 μέτρων από το σταθμό «Κεραμεικός». http://www.ametro.gr
Λεωφορεία: Γραμμές 026, 027, 813, 836, 856, 865, Α16
Στάση “Σίδερα” (επί της Ιεράς Οδού) http://www.oasa.gr
Χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων
Στην οδό Τριπτολέμου και στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου υπάρχουν κλειστά πάρκινγκ,σε απόσταση 70 μέτρων από το θέατρο,των οποίων η χρέωση είναι στα 5 ευρώ.