Στο Θέατρο Σταθμός παίζεται το κοινωνικό έργο «Συγγνώμη» της Marta Buchaca.
Ένα έργο σκληρό που έρχεται αντιμέτωπο με τα μεγάλα «γιατί» της σημερινής μας κοινωνίας. Γιατί οι νέοι γίνονται όλο και πιο σκληροί; Γιατί το λεγόμενο χάσμα γενεών γίνεται ολοένα και πιο βαθύ; Tι συμβαίνει σε μία οικογένεια που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς του παιδιού τους; Kαι τι γίνεται όταν η συμπεριφορά φτάνει στα άκρα, σε ένα έγκλημα χωρίς αιτία;
Πόσο ευθύνονται οι γονείς για τις επιλογές των παιδιών τους;
H άψογη σκηνοθεσία του έργου είναι του ταλαντούχου Τάκη Τζαμαργιά. Μας μεταφέρει συνεχώς από το τώρα στο χθες της υπόθεσης και μας κρατά σε εγρήγορση σε όλη την διάρκεια του έργου. Τα σκοτεινά σκηνικά του Δήμου Κλιμενώφ είναι σε απόλυτη αρμονία με το αντικείμενο του έργου: την βία.
Μια νεαρή παρέα τριών αγοριών και δύο κοριτσιών. Μαλώνουν, βρίζονται χυδαία, χτυπιούνται. Ο ένας πουλά αρχηγιλίκι. Ασκεί βία στους υπόλοιπους της παρέας. Μάγκας. Πράξεις, φράσεις, λέξεις που δυστυχώς ακούμε τώρα πια στο δρόμο, στο μετρό, σε δημόσιους χώρους, να βγαίνουν από τα χείλη νεαρών παιδιών. Δεν υπολογίζουν τίποτα. Θέλουν να προκαλέσουν και προκαλούν.
Η εφηβεία ήταν πάντα μια δύσκολη περίοδος στη ζωή ενός ατόμου. Σήμερα έχοντας σκληρά ερεθίσματα από την κοινωνία που ζούμε, από τις σκληρές σκηνές της τηλεόρασης και τις ακόμη σκληρότερες εικόνες του Internet τα πράγματα γίνονται όλο κα πιο δύσκολα. Η βία σε σκληρή μορφή δυστυχώς έχει εισβάλλει στα σχολεία.
Και η οικογένεια; Μέχρι πιο σημείο έχει ευθύνη η οικογένεια ;
“Φταις εσύ γιατί είσαι γονιός;” Ξεσπά η μάνα (Άννα Αδριανού). Δεν του τα προσφέραμε όλα; Δεν είμαστε θεοί. Κάναμε ότι μπορέσαμε». Kαι διερωτώμαι. Μήπως επειδή τα προσφέραμε όλα, τα παιδιά δεν εκτιμούν πια τίποτα;
Η νεαρή βίαιη ομάδα των νεαρών, αρχίζει από την λεκτική βία, προχωράει στην σωματική βία, φτάνει να πει στη μάνα του «σκάσε» και το επόμενο στάδιο να κάψουν ζωντανή μία άστεγη ηλικιωμένη, μόνο και μόνο για να ανεβάσει το video στο internet. «Για ένα video στο internet το έκανα»!
Μια συνηθισμένη, σημερινή οικογένεια. Ο πατέρας (Λεωνίδας Κακούρης), προσπαθεί να είναι φίλος με τον γιο, η μάνα τού προσφέρει τα πάντα. Στοργή, αγάπη, καθαρά ρούχα. Ανησυχεί για την συμπεριφορά του γιου. Και όταν το παιδί αυτό, φτάνει στο σημείο να σκοτώσει, όπως μονολογεί, μόνο για ένα video στο internet, o αρχικά ψύχραιμος πατέρας, λυγίζει. Λυγίζει και αποχωρεί από την οικογένειά του. Δεν αντέχει άλλο. Και μένει η μάνα, που μαζεύοντας τα κομμάτια της επισκέπτεται στον γιο της στην φυλακή και μένει να τον περιμένει.
Οι σκηνές της φυλακής βίαιες, σκληρές. Αυτός όμως δεν είναι ο νόμος της φυλακής;
Η φράση του νεαρού «Για το internet το ήθελα το video» (την δολοφονία δηλαδή της ηλικιωμένης) με προβλημάτισε ιδιαίτερα. Φθάσαμε λοιπόν στο σημείο να ζούμε μόνο για την επίδειξή της ζωής μας στο internet; Φθάσαμε στο σημείο να πιστεύουμε ότι θα φαινόμαστε δυναμικότεροι στους φίλους, στους γνωστούς και αγνώστους, αν εμείς ανεβάσουμε το πιο σκληρό video; Φθάσαμε στο σημείο να ζούμε μετρώντας τα likes στις αναρτήσεις μας; Φθάσαμε στο σημείο να ζούμε μία εικονική πραγματικότητα μέσω internet; Θλιβερό, δυστυχώς, φαινόμενο της σημερινής μας κοινωνίας.
Στο ρόλο στης μάνας η Άννα Αδριανού. Τρυφερή, φοβισμένη, ανήσυχη για την ζωή του γιου της, γλυκιά, προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μετά το αναπάντεχο χτύπημα που δέχτηκε μετά το έγκλημα του γιου της. Ερμηνεία αληθινή και δυνατή. Στο πρόσωπό της διακρίνεται ο πόνος, η ανησυχία, ο φόβος.
Στο ρόλο του πατέρα ο Λεωνίδας Κακούρης, φιλικός με το παιδί του, καλός οικογενειάρχης, λυγίζει όμως κάτω από το βάρος των γεγονότων και προβλημάτων και εγκαταλείπει την οικογένεια του. Η ερμηνεία του επίσης άψογη και αληθινή. Σε αγγίζει ψυχικά.
Πολύ καλές και δυνατές και οι ερμηνείες των νεαρών ηθοποιών Ρένου Ρώτα, Γιώργου Βουβάκη, Στέφανου Οικονόμου, Αγγελικής Πασπαλιάρη, Φανής Γεωργακοπούλου. Συγχαρητήρια σε όλους!
Βγήκα πολύ προβληματισμένη από το θέατρο και δεν σας κρύβω με έναν κόμπο στο στομάχι και πολλές σκέψεις να στριφογυρίζουν στο μυαλό μου.
Φταίνε οι γονείς, φταίει η κοινωνία που ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές, φταίνε τα ίδια τα παιδιά ; Φταίμε όλοι μαζί ;
Μια παράσταση που μας προβληματίζει σοβαρά για το που οδηγείται η σημερινή μας κοινωνία. Δείτε την!
Tαυτότητα της Παράστασης :
Συγγνώμη της Marta Buchaca – Σε ελεύθερη διασκευή Άννας Ανδριανού
Θέατρο «Σταθμός»: Βίκτωρος Ουγκώ 55 – Μεταξουργείο
τηλ. 211 4036322
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή και Σάββατο: 21:00, Κυριακή: 20:00
Παίζουν: Άννα Ανδριανού, Λεωνίδας Κακούρης, Ρένος Ρώτας, Γιώργος Βουβάκης, Στέφανος Οικονόμου, Αγγελική Πασπαλιάρη, Φανή Γεωργακοπούλου
Σκηνικά – κοστούμια: Δήμος Κλιμενώφ
Κίνηση: Αλίκη Καζούρη
Μουσική – ήχοι: Κώστας Βόμβολος
Φωτισμοί: Άλεξ Αλεξάνδρου