Μια χορευτική ζωγραφιά απολαύσαμε απόψε στο Θέατρο Arroyo Nuevo στην παράσταση-χοροθέατρο «Κουαρτέτο». Υψηλής αισθητικής παράσταση, κινούμενη λιτά, αλλά με ακρίβεια στο χώρο και στον χρόνο, ξεκινώντας από τις ασφυξιογόνες μάσκες των δύο πρωταγωνιστών και φθάνοντας στις βενετσιάνικες μάσκες. Πίσω από μάσκες δε βλέπουμε πάντα τον διπλανό μας, εξ’ άλλου;
Σύμφωνα με το πρόγραμμα της παράστασης, «το Κουαρτέτο του Heiner Muller, γραμμένο το 1980, είναι σήμερα ένα από τα πλέον δημοφιλή έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου. Βασισμένο στις «Επικίνδυνες Σχέσεις» του Choderlos de Laclos, ένα μυθιστόρημα που γράφτηκε το 1782 σαν μια σειρά προκλητικών επιστολών που ανταλλάσσουν η Μαρκησία ντε Μερτέιγ και ο Υποκόμης ντε Βαλμόν και το οποίο απαγορεύτηκε ως ανήθικο στη Γαλλία την εποχή της έκδοσης του, αλλά και αργότερα. H μιλλερική εκδοχή του μυθιστορήματος χρησιμοποιεί τις δύο κεντρικές μορφές των Επικίνδυνων σχέσεων (της Μαρκησίας και του Υποκόμη, οι οποίες σε ένα εξαιρετικά περίπλοκο παιχνίδι μεταμφιέσεων υποδύονται τέσσερα πρόσωπα: τους εαυτούς τους και δύο αθώα θύματά τους, τα οποία σχεδιάζουν να διαφθείρουν για να διασκεδάσουν, τη Βολάνζ (παρθένα ανηψιά της Μερτέιγ) και την Κυρία του Προέδρου ντε Τουρβέλ (πιστή σύζυγο)».
Παρακολουθώντας την παράσταση σκεφτόμουν συχνά κάτι που είχε πει ο Οσκαρ Γουάιλντ: «Όλα στη ζωή έχουν να κάνουν με το σεξ. Εκτός από το σεξ. Το σεξ έχει να κάνει με την εξουσία». Ένα ατέλειωτο παιχνίδι εξουσίας, όπου ποτέ δεν μπορεί να είσαι σίγουρος για το ποιος θα υπερισχύει τελικά. Η δίψα για εξουσία, η δίψα για να έχουμε το «πάνω χέρι» είναι μια εθιστική και καταστροφική δύναμη. Ως πού μπορούμε να φτάσουμε για να το πετύχουμε; Υπάρχουν, άραγε, όρια σε αυτό το παράλογο παιχνίδι εξουσίας που μοιάζει με παρτίδα του πινγκ πονγκ; Η εξουσία μάς θρέφει ή μας καταστρέφει; Και ποιος είναι, τελικά, ο νικητής; Αυτός που κερδίζει ή αυτός που χάνει; Η απάντηση δεν είναι τόσο δεδομένη όσο νομίζουμε.
Ο πολυτάλαντος Σταύρος Λίτινας σκηνοθετεί, χορογραφεί, έχει την μουσική επιμέλεια, την επιμέλεια των σκηνικών, φωτισμών και κοστουμιών και φυσικά χορεύει μαγικά, αισθησιακά, γεμάτος πάθος. Οι δύο πρωταγωνιστές (Σταύρος Λίτινας, Εύα Παρασκευοπούλου) ζουν ένα παθιασμένο, «αρρωστημένο», πλανεμένο πάθος πέρα από όρια. Ηδονίζονται στην ιδέα της αποπλάνησης της παρθένας ανηψιάς. Ένα ερωτικό παιχνίδι χωρίς φραγμούς. Ένα πάθος ανεξέλεγκτο. Υπέροχη κίνηση, ρυθμός, συντονισμός. Εντυπωσιακή η χορογραφία.
Το φλαμένκο, μαγευτικό, σαγηνευτικό, παθιασμένο, με συνοδεία κλασικής μουσικής μάς συναρπάζει, καθώς και η «ζωντανή» μουσική του πιάνου που ακούγεται.
Ιδιαίτερο, πρωτότυπο και υποβλητικό το σκηνικό. Όλη η σκηνή μία σκακιέρα, όπου έχουν τοποθετηθεί πιόνια εραστών και ερωμένων. Μια παρτίδα σκάκι δεν είναι εξ’ άλλου όλες οι ερωτικές μας ιστορίες;
Ωραιότατη, ιδιαίτερη, βαθειά και μοναδική με ξεχωριστή χροιά η φωνή της Άντζελας Μπρούσκου που αφηγείται την ιστορία.
Ο Σταύρος Λίτινας αναφέρει για την χορευτική του παράσταση: «Χρησιμοποιώ το χορό flamenco, που είναι το εκφραστικό μου εργαλείο, σε μια πιο εμπλουτισμένη μορφή προκειμένου να υπηρετήσει σκηνικά το έργο. Αφαιρώ εξ ολοκλήρου τη μουσική flamenco, όχι γιατί δεν πιστεύω στη δύναμή της, αλλά επειδή θεωρώ πιο κατάλληλη την κλασική προκειμένου να αποδοθούν οι λεπτές αποχρώσεις των σκηνών».
Φλαμένκο σε συνδυασμό με κλασική μουσική και υπέροχες χορευτικές και θεατρικές ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών δημιουργούν ένα εκρηκτικό μίγμα θεάτρου και χορού που εντυπωσιάζει και μας καθηλώνει σε όλη την διάρκεια της παράστασης. Εμένα προσωπικά με μάγεψε!
Ταυτότητα της Παράστασης
ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ
Θέατρο ARROYO NUEVO
Σκηνοθεσία – Χορογραφία: Σταύρος Λίτινας
Μουσική Επιμέλεια – Σκηνικά – Φωτισμοί – Κοστούμια: Σταύρος Λίτινας
Μουσική επεξεργασία – Ηχητικά Εφέ: Αλίνα Αναστασιάδη
Κατασκευή Κοστουμιών: Δέσποινα Κουσουλού
Διανομή
Μαρκησία Ντε Μερτέιγ: Εύα Παρασκευοπούλου
Υποκόμης Ντε Βαλμόν: Σταύρος Λίτινας
Πιάνο: Αλίνα Αναστασιάδη
Αφήγηση: Άντζελα Μπρούσκου
