Η Μεσορόπη της καρδιάς μου

Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου

Βρισκόμαστε στην Μεσορόπη. Το «Πήλιο» της Μακεδονίας, όπως αποκαλείται. .Η Μεσορόπη είναι ένα πανέμορφο χωριό μέσα στην αγκαλιά του Παγγαίου, πνιγμένη στα πλατάνια και στις καστανιές. Επιβλητικά παραδοσιακά αρχοντικά του 19^ου αιώνα μακεδονικής αρχιτεκτονικής, τρεχούμενα νερά. πέτρινες βρύσες, πέτρινα τοξωτά γεφύρια, μικροί καταρράκτες, μια μαγική λιμνούλα, παλιά καπνομάγαζα,  συνθέτουν ένα μοναδικό παραμυθένιο σκηνικό.

Η Μεσορόπη  βρίσκεται σε υψόμετρο 350 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στους πρόποδες του  Όρους Παγγαίο.

Στην παλιά εθνική οδό Θεσσαλονίκης – Καβάλας στο 130 περίπου χλμ,  συναντάς ένα μικρό καφενείο-εστιατόριο που σε μεταφέρει σε παλαιότερες δεκαετίες. Δίπλα του ακούγεται ο ήχος του τρεχούμενου νερού και τα ψηλά πλατάνια θα δώσουν στον κουρασμένο ταξιδιώτη μια όαση δροσιάς. Μιλάω για τον πασίγνωστο ΚΟΛΛΙΑ. Ένα ταβερνάκι που ιδρύθηκε περίπου το 1947 από τον πατέρα του τωρινού ιδιοκτήτη Γεώργιου Μοσχοβούδη, Νικόλαο (Κόλλια) Μοσχοβούδη.  Εκεί θα απολαύσετε από καφέ με δροσερό νερό κατ’ ευθείαν από την πηγή, μέχρι νόστιμους μεζέδες της ώρας. Α, η τηγανιά του είναι ένα όνειρο. Θα ξαποστάσετε και θα απολαύσετε την ομορφιά της φύσης και την δροσιά σε περίοδο καύσωνα. Είναι must σημείο αναφοράς της Μεσορόπης. Τον τελευταίο χρόνο ο “ΚΟΛΛΙΑΣ” έχει κάνει πλήρη ανακαίνιση στο καφενείο – εστιατόριό του.

Θα με ρωτήσετε. Πως εγώ που γεννήθηκα στην Καλαμάτα και ο άνδρας μου στο Γύθειο, έχω επισκεφτεί τόσες πολλές φορές την όμορφη Μεσορόπη και την έχω αγαπήσει;  Ο πεθερός μου ο αείμνηστος γιατρός Αλέξανδρος Δ.Μητσάκος έζησε για πολλά χρόνια στο χωριό, το αγάπησε και το υπηρέτησε με ζήλο, ανθρωπιά και φιλότιμο. To αγροτικό ιατρείο του χωριού φέρει το όνομά του.

Ανηφορίζουμε τον δρόμο από τον ΚΟΛΛΙΑ και φθάνουμε μετά από λίγα λεπτά στην εξαιρετικής ομορφιάς Μεσορόπη.

 Για την ονομασία του χωριού  υπάρχουν δύο εκδοχές. Η πρώτη ότι προήλθε από την αρχαία πρόταση εν μέσω ορέων οπή και μετεξελίχθηκε σε Μεσορόπη και η δεύτερη  από την έκφραση «μέσα στα ρώπια», δηλαδή μέσα στους ευλύγιστους κλάδους στο δάσος.

Το 1890 έγινε απογραφή των κατοίκων, των σπιτιών καθώς και των δραστηριοτήτων του χωριού: Υπήρχαν 1600 μόνιμοι ντόπιοι κάτοικοι, 100 μεγάλα σπίτια με κήπους και αυλές, πολλά μεγάλα καπνομάγαζα που απασχολούσαν όχι μόνο ντόπιους κατοίκους, αλλά και από διπλανά χωριά. Σήμερα οι κάτοικοι είναι 610 και η ζωή των ανθρώπων είναι κυρίως αγροτική, κτηνοτροφική και υπάρχουν πολλές οικογενειακές οικοτεχνίες, που ασχολούνται με την παρασκευή μελιού, ταχινιού και γλυκών του κουταλιού..

Στο χωριό  υπάρχουν δύο μεγάλες εκκλησίες που ακολουθούν τα δύο θρησκευτικά ημερολόγια: Ο ναός του Αγίου Γεωργίου με το νέο ημερολόγιο και το αξιόλογο καμπαναριό  και ο ναός Τιμίου Προδρόμου με το παλαιό ημερολόγιο. Μέσα στο χωριό υπάρχουν επίσης και οι εκκλησίες του Αγίου Αθανασίου, η Αγία Κυριακή, o Άγιος Δημήτριος. Το νεώτερο μικρό εκκλησάκι, ιδρύθηκε από το παλαιό ημερολόγιο στην θέση Καστανιές, η Αγία Σοφία.

Ιδανική απογευματινή βόλτα είναι ο περίπατος προς τον Προφήτη Ηλία, λίγο έξω από το χωριό. Αξίζει τον κόπο να φτάσεις μέχρι εδώ, να ανάψεις το κεράκι σου και να απολαύσεις μία πανοραμική θέα της Μεσορόπης, που θα σε μαγέψει.

Το παρεκκλήσι της Αγίας Μαρίνας υψώνεται στο βουνό και τα Καλοκαίρια στην χάρη της γεμίζει κόσμο. Ομολογώ ότι δεν τόλμησα να περπατήσω μέχρι εκεί. Φυσικά μπορείς να πας και με αυτοκίνητο.

Υπάρχει επίσης το παρεκκλήσι του Κοσμά του Αιτωλού στο δρόμο προς τον κάμπο. Ο Κοσμάς ο Αιτωλός είχε περάσει από την Μεσορόπη, όπως και ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Λέων Γ ο Ίσαυρος κ.α. Στον κάμπο υπάρχει και η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.

Οι καλοδιατηρημένες πλατείες του χωριού, ειδικά τα Καλοκαίρια,  γεμίζουν κόσμο. Τα πρωινά της Κυριακής μετά τον εκκλησιασμό, δύσκολο να βρεις καρέκλα να καθίσεις στην όμορφη πλατεία στο Μεσοχώρι.

Στο Μεσοχώρι, στην κεντρική πλατεία υπάρχει ένα πέτρινο πηγάδι. Εδώ θα απολαύσετε στο ταβερνάκι που λειτουργεί από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, από καφέδες, μέχρι υπέροχα κεφτεδάκια και μπιφτέκια και χειροποίητες τηγανιτές πατάτες.  Και απέναντι υπάρχει ένα ανακαινισμένο café με εξαιρετικά γλυκά και δροσερούς χυμούς και ποτά. Στέκι της νεολαίας και όχι μόνο. Τα καλοκαιρινά ζεστά βράδια είναι πάντα γεμάτο.

Εδώ βρίσκεται και το λαογραφικό μουσείο του χωριού, που αξίζει να επισκεφτείτε. Η ιδέα και η επιμέλεια του μουσείου είναι του Γιώργου Κουνταρδά και πραγματοποιήθηκε με την βοήθεια των κατοίκων.  Αγροτικά εργαλεία, φωτογραφικό υλικό, αργαλειός, τοπικές φορεσιές, παλιά έπιπλα μας μεταφέρουν στην Μεσορόπη του περασμένου αιώνα.

Μου αρέσει να περπατώ στα πλακόστρωτα σοκάκια της, να θαυμάζω τα αρχοντικά της και να κάνω «μουχαμπέτι» με κάποια ηλικιωμένη που με ρωτά “Τίνος είσαι εσύ;” (Mουχαμπέτι είναι η συνομιλία, η κουβέντα).

Στεναχωριέμαι να βλέπω τα ερειπωμένα καπνομάγαζά της. Θα μπορούσαν να είχαν αξιοποιηθεί και να δώσουν νέα πνοή στην Μεσορόπη.

Κατεβαίνω στον Κλωθώρη. Μια ρεματιά με πλατάνια και τρεχούμενα νερά, μέσα σχεδόν στο χωριό. Η περιοχή έχει αξιοποιηθεί πολύ. Μια πέτρινη βρύση με γάργαρο νερό, μια πέτρινη ψησταριά, και ξύλινοι πάγκοι για να κάνεις ένα ωραίο πικ-νικ. Ιδιαίτερης ομορφιάς το τοξωτό γεφύρι που βρίσκεται εδώ. Η Μεσορόπη έχει πλούσια πολιτισμική δράση και κάποιες εκδηλώσεις γίνονται και σε αυτόν τον χώρο.

Το επιβλητικό πέτρινο σχολείο είναι ένα ακόμη αξιόλογο κτίριο της Μεσορόπης. Κάποτε φωνές πολλών παιδιών ακούγονταν εδώ, αφού λειτουργούσε και σαν δημοτικό. Σήμερα λειτουργεί μόνο σαν νηπιαγωγείο. Δίπλα του στέκει η εκκλησία της Αγίας Κυριακής.

Πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις έναν περίπατο στον Νεβριό ή Νυβριό. Πλατάνια, μικροί καταρράκτες και μία μικρή λίμνη. Ακούς μόνο τον ήχο του νερού και τα κελαιδίσματα των πουλιών. Τι ηρεμία Θεέ μου. Απόλυτη χαλάρωση. Εδώ γίνεται η τελετή του αγιασμού των υδάτων, με την ρίψη του Σταυρού στον εορτασμό των Θεοφανείων. Εξαιρετικό θέαμα που το έζησα. Το Καλοκαίρι η νεολαία απολαμβάνει τα μπάνια της στα ομολογουμένως παγωμένα νερά

Στο επάνω μέρος του χωριού βρίσκονται οι «καστανιές». Πλούσια βλάστηση. Ειδυλλιακό τοπίο και μία ωραία ταβέρνα που φέρνει την ονομασία «Καστανιές». Πολύς κόσμος έρχεται να απολαύσει τα υπέροχα ψητά κρέατα, τα οποία «τιμήσαμε» ιδιαίτερα στο τελευταίο μας ταξίδι στην Μεσορόπη το 2019. Φιλική ατμόσφαιρα και εξαιρετική εξυπηρέτηση.

Στο πίσω μέρος του σχολείου, μέσα στα δένδρα, υπάρχει ακόμη μία καφετέρια. Στέκι περισσότερο της νεολαίας. Εδώ γίνονται και μουσικές βραδιές.

Στην Μεσορόπη υπάρχει και γηροκομείο, που στεγάζεται σε ένα παραδοσιακό αρχοντόσπιτο.

Στην Μεσορόπη θα βρείτε ένα ξενώνα όπου μπορείτε να διανυκτερεύσετε. Το Boutique Hotel Kladi Elias. Στεγάζεται σε ένα ανακαινισμένο σπίτι, απέναντι από το σχολείο και διαθέτει καλαίσθητες σουίτες και ένα εστιατόριο με γκουρμέ μενού και εξαιρετικά κρασιά. Η φήμη του εστιατορίου έχει περάσει τα στενά όρια του νομού. Chef του εξαιρετικού εστιατορίου ειναι ο Βύρων Μπαρμπασακάλης.

Φεύγοντας από την Μεσορόπη μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί σας υπέροχα γλυκά του κουταλιού, μέλι, χαλβά και ταχίνι βιολογικό ολικής αλέσεως Φλώρου.

Είχα την χαρά πριν χρόνια να ξεναγηθώ σε ένα παλιό αλευρόμυλο και να δώ την λειτουργία του.

Στον κάμπο, νότια της Μεσορόπης στην Πιέρια κοιλάδα,  θα δείτε και άλλο ένα υπέροχο, πανέμορφο τοξωτό γεφύρι. Το γεφύρι της Μαχμούτα. Στον παλιό δρόμο, όπως έλεγαν οι παλιοί, που ένωνε την Ελευθερούπολη με την Αμφίπολη. Την αρχαία Εγνατία οδό.

Στην Μεσορόπη υπάρχει και μονοπάτι που ανεβαίνει μέχρι την κορυφή του βουνού που ξεκινά μέσα από το χωριό. Μέσα από μία μαγική διαδρομή τρεισήμισι περίπου ωρών, με πολλά νερά, γεφυράκια, άφθονη βλάστηση, μικρούς καταρράκτες, θα απολαύσεις την μαγεία  και την ομορφιά της φύσης. Θα συναντήσεις πολλές ομάδες περιπατητών που ανεβαίνουν το μονοπάτι.

Το χωριό έχει πλούσια πολιτιστική δράση. Με τμήμα παραδοσιακών χορών, τμήμα θεάτρου. Τον Δεκαπενταύγουστο γίνεται μεγάλο πανηγύρι. Και μάλιστα δύο φορές. Μία με το νέο ημερολόγιο και μία με το παλιό. Τον Σεπτέμβρη γίνεται και η γιορτή της γίδας.

Μην χάσετε την ευκαιρία να επισκεφτείτε αυτό το πανέμορφο χωριό. Θα ενθουσιαστείτε από την πληθωρική ομορφιά του.

Καλά ταξίδια!