Τo Θέατρο Πορεία μας έχει συνηθίσει σε ποιοτικά έργα, έργα που σου αφήνουν φεύγοντας έναν προβληματισμό.
Ένα καλοκαίρι – ένας νεανικός έρωτας. «Θα σε αγαπώ για πάντα» είπε ο ερωτευμένος νεαρός στην όμορφη αγαπημένη του! Για πάντα. Πόσο κρατάει το για πάντα και πως αντιδρά ο ώριμος πλέον άνδρας όταν μετά πολλά χρόνια, παντρεμένος με παιδί, αντικρίζει τον έρωτα των παιδικών του χρόνων? Δεν την θυμάται πια. Το για πάντα ήταν ένα μόνο καλοκαίρι. Εκείνη αποφασισμένη του απαντά «είμαι εδώ για να σου θυμίσω την υπόσχεσή σου».
Το έργο ξεκινά ανάλαφρα σαν μια όμορφη κωμωδία, γέλια ακούγονται από το κοινό, αλλά τα πράγματα αγριεύουν όσο περνά η ώρα με τραγικότατο τέλος!
Ο Νίκος Ψαρράς, ο Φρανκ, γνώριζε ένα καλοκαίρι πριν 24 χρόνια μια κοπέλα και της υποσχέθηκε ότι θα την αγαπά για πάντα. Χώρισαν. Τα χρόνια πέρασαν, παντρεύτηκε, έκανε ένα γιό και την ημέρα που μαζεύει τα πράγματα του για μετακόμιση, εμφανίζεται η κοπέλα του νεανικού του έρωτα και του ζητά να τηρήσει την υπόσχεσή του «για πάντα».
Η Ρόμυ, Στεφανία Γουλιώτη, η γυναίκα από τα παλιά, αφού όπως η ίδια ομολογεί έζησε την ζωή της, γυρνάει τώρα και διεκδικεί τον έρωτα εκείνου του καλοκαιριού. Πολύ φυσική, απαιτητική, δυνατή, σκληρή, γίνεται απάνθρωπη και όταν γνωρίζει τον Άντυ, Χάρη Τζωρτζάκη, τον γιο του «αγαπημένου» της, στο πρόσωπό του βλέπει την «απιστία» που της έκανε ο πρώην έρωτάς της και στο αρρωστημένο της μυαλό σχεδιάζει εκδίκηση.
Η Μαρία Ζορμπά στο ρόλο της γυναίκας του πρωταγωνιστή, ξαφνιασμένη, νευρική, , μη ξέροντας πώς να φερθεί, θέλει να ξανακερδίσει τον άνδρα της, το παιδί της. Διεκδικεί τα 24 χρόνια που έζησαν μαζί, τις κοινές τους λύπες και χαρές. Τις κοινές τους αναμνήσεις.
Ο Νίκος Ψαρράς μοιάζει χαμένος, αμήχανος, για κάποια στιγμή, σκέφτεται να ακολουθήσει τον παλιό του έρωτα, γρήγορα όμως το μετανιώνει. Ένας άνδρας στην κρίσιμη ηλικία των 50, νιώθει εγκλωβισμένος, δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει. Όμορφη η σκηνή και ανάλαφρη όταν ανοιγοκλείνει τις κούτες της μετακόμισης, απαλύνει λίγο την τραγικότητα του έργου.
Η Ηλιάνα Μαυρομάτη, η νεαρή ηθοποιός που εξέπληξε ευχάριστα στην περσινή «Τίρζα» είναι πολύ καλή στο ρόλο της φίλης του γιου της οικογένειας. Φυσική, νευρική όταν αναζητά τον φίλο της, γλυκιά!
Οι ερμηνείες και των τεσσάρων ηθοποιών είναι εξαιρετικές και ενδιαφέρουσες!
Μια πολύ όμορφη παράσταση, κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Ένα τέλος πολύ απρόβλεπτο, σκληρό και απάνθρωπο. Όλη η ζήλεια της Ρόμυς πέφτει στον άτυχο γιό και τον καταστρέφει. Ένα αθώο θύμα στο βωμό της τρέλας.
Ενδιαφέροντα τα σκηνικά της Κ. Γκιζέλη και καθώς σκύβουν οι ηθοποιοί να βγούν από τις μικρές πόρτες ακούγονται γέλια στην αίθουσα, απαλύνοντας έτσι την τραγικότητα του έργου.
Πολύ καλή και η σκηνοθεσία της Ελ. Καρακούλη.
Ο πρώτος έρωτας λένε δεν ξεχνιέται ποτέ, σε στοιχειώνει, σε ακολουθεί σε όλη σου την ζωή σαν μια σκιά. Είναι ένα όνειρο, το ανεκπλήρωτο, το ιδανικό, που δεν έχει φθαρεί μέσα στην καθημερινότητα των προβλημάτων της κοινής συμβίωσης. Θυμάσαι τις όμορφες στιγμές μιας ανέμελης σχέσης της νιότης σου και πιστεύεις ότι θα ήταν πάντα έτσι και εκείνο το «θα σ΄αγαπώ για πάντα» στριφογυρίζει στη σκέψη σου.
Είναι όμως δυνατόν ένα νεανικό «θα σ΄αγαπώ για πάντα» να σου γίνει βραχνάς και να καταστρέψεις ζωές? Ζωές αθώων! Λίγο υπερβολικό, σκληρό και τερατώδες!!!
Αξίζει να το δείτε!!! Εμένα προσωπικά μου άρεσε πολύ!!!
