“Γυνή Πλέουσα” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου
Το μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, του “Άγιου των γραμμάτων”, “Του κοσμοκαλόγερου” της ελληνικής λογοτεχνίας “Γυνή Πλέουσα” γράφτηκε το 1905.
Περιγράφει με χιούμορ και μεγάλη ευαισθησία, μέσα από μία απλή, καθημερινή ιστορία, τα ήθη, τα προβλήματα της τότε εποχής. Την χαρά της επιστροφής του άνδρα ναυτικού στο νησί. Την ψυχολογική κατάσταση των γυναικών.
Μέσα από την ηρωίδα του διηγήματος, την Καραβοκυρού, μας μιλάει για τα προβλήματα των γυναικών που ζουν μεν σε μία πατριαρχική κοινωνία, αλλά λόγω της μεγάλης απουσίας των συζύγων τους, οι περισσότεροι άνδρες ήταν ναυτικοί που έλειπαν για μήνες ή και χρόνια, είναι στην ουσία αυτές που έχουν την διαχείριση της οικογένειάς και μόνες τους κρατούν τα ηνία της οικογένειας, όσο καιρό ο κύρης του σπιτιού θαλασσοδέρνεται.
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ένας ψυχογράφος της εποχής του, σε αυτό το μυθιστόρημά του θίγει το θέμα του εθισμού, το πρόβλημα του αλκοολισμού. Οι γυναίκες των ναυτικών ψάχνουν τρόπους να αναπληρώσουν την μοναξιά τους, την έλλειψη του συζύγου. Ντύνονται ρόλους και ασφυκτιώντας μέσα σε αυτούς ψάχνουν δρόμους διαφυγής. Η Καραβοκυρού προσπαθεί να απαλύνει τις συνθήκες της ζωής της πίνοντας κρυφά κρασί, γεγονός που αποκρύπτει από τον καπετάνιο σύζυγό της και από τα δυο μικρά παιδιά της. Τα βερεσέδια που χρωστά στον κρασά από την αγορά του κρασιού, δεν πρέπει για κανένα λόγο να τα μάθει ο καπετάνιος που μόλις επέστρεψε.
Όταν το σχέδιο της αποτυγχάνει και ο κύρης της μαθαίνει για τα χρέη, απειλεί πως θα την εγκαταλείψει. Μετά από έναν δυνατό καβγά που ακούστηκε σε όλη την γειτονιά, μεταξύ του ζευγαριού, η Καραβοκυρού επιχειρεί να αυτοκτονήσει.
Στον προαύλιο χώρο ενός πανέμορφου νεοκλασικού οικοδομήματος της Εταιρείας Φίλων Παναγιώτη Κανελλόπουλου στην Πλάκα παρουσιάζεται η παράσταση “Γυνή Πλέουσα”.
Η σκηνοθέτης Αρκαδία Ψάλτη, (η οποία και πρωταγωνιστεί στην παράσταση) χρησιμοποιεί σαν σκηνικό όλους τους χώρους της πανέμορφης αυλής του παλιού αρχοντικού, που μοιάζει με μια πανέμορφη αυλή ενός νησιού.
Με φυσικό φωτισμό στο πρώτο μέρος της ιστορίας μας και καθώς ο ήλιος δύει, με λάμπες και φανάρια που δημιουργούν φωτοσκιάσεις, μας κάνει κοινωνούς μιας θεατρικής μυσταγωγίας. Ένα κέρασμα με λικέρ μαστίχα μας καλωσορίζει.
Οι τρεις πρωταγωνίστριες της παράστασης υποδύονται με επιτυχία όλους τους ρόλους του έργου, ενώ συγχρόνως αφηγούνται την συνέχεια της ιστορίας μας. Η ιδιότυπη και δύσκολη για τους σημερινούς νέους γλώσσα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη ακούγεται καθάρια από τις τρεις πρωταγωνίστριες. Εξαιρετικές οι ερμηνείες και των τριών. Ερμηνείες που αξίζουν συγχαρητήρια.
Αρχοντικά τα ρούχα της Καραβοκυρούς και τα εντυπωσιακά κοσμήματα που στολίζουν τον λαιμό της, δημιουργίες της Αφροδίτης Αναστοπούλου, φανερώνουν, σε σύγκριση με τα πιο καθημερινά και φτωχικά ρούχα των δύο άλλων πρωταγωνιστριών, την διαφορά των κοινωνικών τάξεων που επικρατούσαν.
Η “Γυνή Πλέουσα” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη είναι μία τρυφερή, ευαίσθητη ηθογραφία της κατάστασης που επικρατούσε στο νησί τις αρχές του 1900. Ιδιαίτερο, φυσικό σκηνικό, υπέροχες ερμηνείες., μέσα σε ένα κατανυκτική , μυσταγωγική ατμόσφαιρα. Χαρείτε την.
(Φωτογραφία Βίβιαν Μητσάκου)
Εταιρεία Φίλων Παναγιώτη Κανελλόπουλου
Πολυγνώτου 3, Πλάκα
Ταυτότητα Παράστασης
Σκηνοθεσία: Αρκαδία Ψάλτη
Ενδυματολόγος: Αφροδίτη Αναστοπούλου
Φωτογραφίες: Μάρω Κουρή
Παραγωγή: ΑΜΚΕ ”Αγγελοπετριά”
Ερμηνεύουν:
Στεφανία Γώγου, Μαρίνα Πολυμέρη, Αρκαδία Ψάλτη
