Άγουρα Κεράσια του Μιχαήλ Άνθη
Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου
Η παράσταση «Άγουρα Κεράσια» του Μιχαήλ Άνθη έμελλε να είναι η τελευταία σκηνοθεσία του αγαπημένου Μανούσου Μανουσάκη, που έφυγε πρόωρα από την ζωή.
Πόσο καλά γνωρίζουμε τον άνθρωπο που αποφασίσαμε να ζήσουμε μαζί του; Μπορεί να κρύβει μια φαινομενικά καθωσπρέπει ευτυχισμένη οικογένεια μια αρρωστημένη βία; Είναι οι οικογένειες όπως φαίνονται ή κρύβουν επτασφράγιστα μυστικά; Γνωρίζουμε τις ανάγκες και τα προβλήματα των παιδιών μας;
Στα ερωτήματα αυτά προσπαθεί να απαντήσει ο Μιχαήλ Ανθής με ένα μεστό, σύγχρονο, καλογραμμένο κείμενο που κρύβει εκπλήξεις και ανατροπές. Μας παρουσιάζει ένα σοκαριστικό θρίλερ ενδοοικογενειακής βίας, για να μας πει ότι «..καμιά φορά η σιωπή κάνει τον πιο επικίνδυνο θόρυβο».
Ένα ζευγάρι, ο Στάθης και η Φανή, ζουν μια φαινομενικά ήσυχη ζωή σε κάποια γωνιά της ελληνικής επαρχίας. Δίνουν την εικόνα μιας τέλειας, ευτυχισμένης οικογένειας. Εκείνος γιατρός και πολλά υποσχόμενο κομματικό στέλεχος, εκείνη manager development σε πρόωρη απόσυρση, προκειμένου να αφοσιωθεί στην οικογένειά της και στην 15χρονη κόρη τους Μαρία. Η Μαρία είναι στην δύσκολη ηλικία της εφηβείας. Είναι απομονωμένη, φέρεται αψυχολόγητα κατά την γνώμη των γονιών της, λείπει απ’ το σπίτι τις πιο απίθανες ώρες. Προκαλεί με την συμπεριφορά της τους γονείς της. Η μόνη διέξοδος της είναι να προσπαθεί να μάθει να παίζει βιολί. Κλειδώνεται στο δωμάτιό της, απομακρυσμένη από την οικογένειά της. Τι κρύβεται πίσω από την αψυχολόγητη, κατά την γνώμη των γονιών της, συμπεριφορά της; Ο πατέρας αυστηρός και φιλόδοξος. Η μητέρα ασφυκτιά στην κλειστή κοινωνία του χωριού και θέλει να επιστρέψει στην δουλειά της. Οι συνεχείς καβγάδες είναι πλέον ρουτίνα στο σπίτι. Η Μαρία φωνάζει με την σιωπή της «ΠΝΙΓΟΜΑΙ».
Η Μαρία δεν παρουσιάζεται ποτέ στην σκηνή. Ακούμε μόνο την φωνή της. Η Τζένη Καζάκου δανείζει την φωνή της στην Μαρία. Μιλά σαν να θέλει μέσα από τα λόγια της και τα ποιήματά της να ζητήσει βοήθεια, να την ακούσει επιτέλους κάποιος.
Η παράσταση παίζεται για τρίτη συνεχή χρονιά. Φέτος την βρίσκουμε στο θέατρο Αλκμήνη.
Στο σκηνοθετικό του σημείωμα ο Μανούσος Μανουσάκης αναφέρει: «Τα άγουρα κεράσια είναι ένα έργο τριών πρωταγωνιστών που οι δύο διασχίζουν ένα καταραμένο ταξίδι ζωής, χωρίς διέξοδο, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, αλλά κυρίως χωρίς ελαφρυντικά. Μόνο η τρίτη ηρωίδα έχει ελαφρυντικά, διότι είναι το πάσχων πρόσωπο, διότι δεν πυροδοτεί τα γεγονότα, όπως οι πρώτοι, αλλά υφίσταται τις συνέπειες».
Δύο άνθρωποι με τα δικά τους διαφορετικά όνειρα συγκρούονται και συνθλίβουν με τις πράξεις τους το ίδιο τους το παιδί. Θύτες ή θύματα; Δύσκολο να απαντήσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα παιδιά είναι το θύμα από την αιώνια πάλη των ζευγαριών.
Ο Μανούσος Μανουσάκης σκηνοθετεί την παράσταση με ευαισθησία και εστιάζει στην ψυχική κατάσταση των ηρώων δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα αγωνίας και έντασης που συσσωρεύεται.
Πανέμορφα και λειτουργικά τα σκηνικά της Μαρίας Καραθάνου. Ένα σύγχρονο σαλόνι με ένα γραφείο. Εδώ διαδραματίζεται η ιστορία μας. Η Μαρία Καραθάνου έχει επιμεληθεί και τα κοστούμια των πρωταγωνιστών.
Δύο ηθοποιοί επί σκηνής. Η Τάνια Τρύπη στον ρόλο της μητέρας και ο Κωνσταντίνος Καζάκος στον ρόλο του πατέρα.
Η Τάνια Τρύπη έχει μία συναρπαστική ερμηνεία. Βρίσκεται σε μία ώριμη υποκριτικά στιγμή της καριέρας της. Είναι εκπληκτικό πόσο πολύ μεταμορφώνεται κατά την διάρκεια της παράστασης. Μια ερμηνεία καθηλωτική που μαγνητίζει.
Ο Κωνσταντίνος Καζάκος έχει, επίσης, μία εξαιρετική ερμηνεία. Μια παρουσία μεστή και στιβαρή που μας μεταφέρει με απόλυτη επιτυχία την κρυφή πτυχή της προσωπικότητας του ήρωα που υποδύεται.
Η χημεία των δύο ηθοποιών επί σκηνής είναι αξιοσημείωτη και δρα αποτελεσματικά στο να μεταφέρει στο κοινό όλα τα βαθύτερα νοήματα της παράστασης.
Η παρουσία του τσέλου, που παίζει ζωντανά ο μουσικός Σταύρος Παργινός είναι μία έξυπνη σκηνοθετική ιδέα. Ανάμεσα στις σκηνές του έργου ακούγεται το τσέλο και προσδίδει μία συναισθηματική ένταση στην παράσταση και δημιουργεί μία βαθιά συγκινητική ατμόσφαιρα. Η μουσική είναι του Γιάννη Μακρίδη.
Η παράσταση «Αγουρα Κεράσια» του Μιχαήλ Άνθη είναι ένα υπαρξιακό δράμα που θίγει σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα μιας κοινωνίας που νοσεί μέσα από την παρουσία ρεαλιστικών αλλά και λυρικών στοιχείων. Το κύκνειο άσμα του αγαπημένου Μανούσου Μανουσάκη. Μια παράσταση που μας προβληματίζει σχετικά με το τι μπορεί να κρύβει η ψυχή ενός εφήβου και τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τις κλειστές πόρτες κάθε οικογένειας με εξαιρετικές ερμηνείες από τους δύο πρωταγωνιστές και την μαγεία που μας χαρίζει το τσέλο.
Στο θέατρο Αλκμήνη!
Ταυτότητα Παράστασης
Κείμενο: Μιχαήλ Άνθης
Σκηνοθεσία: Μανούσος Μανουσάκης
Σκηνικά-κοστούμια: Μαρία Καραθάνου
Μουσική: Γιάννης Μακρίδης
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Ελεάννα Πλέσσα, Μάγια Πολιτάκη
Βοηθός Σκηνογράφου: Μαργαρίτα Τζαννέτου
Παίζουν:
Τάνια Τρύπη
Κωνσταντίνος Καζάκος
Στο τσέλο ο Σταύρος Παργινός
Ακούγεται ως Μαρία η Τζένη Καζάκου