Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου
«Καλός ο έρωτας όταν τoν κυνηγούμε, αν έρχεται από μόνος του μην τον περιφρονούμε».
Στο όμορφο θέατρο ΠΚ αυτή την σεζόν παίζεται η κωμωδία του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ «Η Δωδεκάτη Νύχτα».
Στο έργο του αυτό ο μεγάλος συγγραφέας περιγράφει τις περιπέτειες της Βιόλα, η οποία μετά από ένα φοβερό ναυάγιο φτάνει ολομόναχη, αφού έχασε τον δίδυμο αδελφό της, στις ακτές της Ιλλυρίας. Μόνη και απελπισμένη μπαίνει στην υπηρεσία του Δούκα Ορσίνο, αφού προηγουμένως έχει ντυθεί αγόρι και παίρνει το όνομα Σεζάριο. Ο κόμης είναι βαθειά ερωτευμένος με την κόμισσα Ολίβια, η οποία όμως απορρίπτει τον έρωτά του και ερωτεύεται τον νεαρό και όμορφο Σεζάριο, δηλαδή την Βιόλα. Μετά από κωμικές στιγμές παρεξηγήσεων, όλα βρίσκουν τον δρόμο τους και οι ήρωές μας την ψυχική τους ηρεμία. Γύρω από τους κεντρικούς ρόλους υπάρχει και μία «αυλή ανθρώπων», άλλοτε καυστικών, σκληρών, ειρωνικών.
Η παράσταση αρχίζει με την εικόνα, όπου όλοι οι ηθοποιοί επί σκηνής, με τα σώματά τους και την κίνησή τους αναπαριστάνουν την μεγάλη τρικυμία, που προκάλεσε το φοβερό ναυάγιο.
Επτά νέα παιδιά, επτά νέοι ηθοποιοί με κέφι, μεράκι, ταλέντο, φαντασία, ορμή, πολλή δουλειά μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, οδηγούμενοι από τον νεαρό προικισμένο σκηνοθέτη και ηθοποιό Νότη Παρασκευόπουλο, μας παρουσιάζουν μία «σύγχρονη» Δωδεκάτη Νύχτα. Παίζουν πολλαπλούς ρόλους και η εναλλαγή τους είναι πολύ γρήγορη και σε εκπλήσσει.
Ιδιαίτερη, νεανική, πολύ ευχάριστη, γρήγορη και πρωτότυπη η σκηνοθεσία του Νότη Παρασκευόπουλου. Η μετάφραση είναι επίσης του ιδίου, o οποίος σε πρόσφατη συνέντευξή αναφέρει: «Η μετάφραση της Δωδέκατης Νύχτας προέκυψε από την ανάγκη μιας συνολικά αναζωογονημένης παρουσίασης της δημοφιλούς κωμωδίας του Σαίξπηρ, με σκοπό να έρθει το κοινό ακόμη πιο κοντά στον πιο οικουμενικό συγγραφέα και με τρόπο που η ρίμα και η ποιητική αισθητική να μην ξενίζει αλλά να φαίνεται οικεία. Κύριος στόχος της μετάφρασης της Δωδέκατης Νύχτας ήταν ο σεβασμός στον στόχο των ηρώων του Σαίξπηρ και η κατά το δυνατόν διατήρηση της αρχικής ατμόσφαιρας. Όπλο ενός Έλληνα μεταφραστή είναι, πιστεύω, το πλούσιο λεξιλόγιο της γλώσσας μας που έχει τη δύναμη να ερμηνεύει αυτό στο οποίο αντιστοιχεί και όχι απλώς να το περιγράφει.»
Μας παρουσιάζουν μια κωμωδία παρεξηγήσεων, η οποία είναι γραμμένη περίπου το 1600, όπου τα φαινόμενα απατούν και εξαπατούν. Θίγει πολλά σύγχρονα ζητήματα, είναι επίκαιρη, προκαλεί το γέλιο μας και συγχρόνως έχει και στοιχεία τραγικότητας, τα οποία ο σκηνοθέτης ελαφρύνει με την μουσική.
«Αν είναι η μουσική τροφή του έρωτα, μη σταματάτε». Και η μουσική επένδυση της παράστασης δεν σταματάει. Δημιουργεί μαζί με τα σκηνικά, τον πρωτότυπο φωτισμό μία πολύ όμορφη παράσταση. Τα σκηνικά, ένα ταμπλώ με τετράγωνα, που εναλλάσσονται χρωματισμοί πάνω του, ανάλογα με τον φωτισμό, εντυπωσιάζουν. Σε δεδομένη στιγμή του έργου σχηματίζεται σκιά δέντρου. Σε κάποιες στιγμές της παράστασης «γίνονται» μικρά παράθυρα που ανοίγουν και δημιουργούν ιδιαίτερες σκηνές, που προκαλούν το γέλιο των θεατών.
Ο Σαίξπηρ στο έργο του αυτό δίνει δυναμικότητα και πρωτοφανείς πρωτοβουλίες στην γυναίκα. Η Βιόλα «βρίσκει τρόπο» να είναι κοντά στον αγαπημένο της Δούκα. Η κόμισσα Ολίβια δεν διστάζει να μιλήσει αυτή πρώτη για τον έρωτά της στον νεαρό Σεζάριο, εν έτει 1600. Στο έργο θίγεται και το θέμα της φιλίας. «Κύριε οι φίλοι μου με κολακεύουν και με κάνουν να νιώθω γελοίος. Οι εχθροί μου από την άλλη μου το λένε ξεκάθαρα ότι είμαι γελοίος. Άρα από τους εχθρούς μου κερδίζω την αυτογνωσία, ενώ από τους φίλους μου την φαντασιοπληξία. Χειρότερα χάρη στους φίλους μου και καλύτερα χάρη στους εχθρούς μου».
Τραγικό όταν ο έμπιστος επιστάτης (Μαλβόλιο) της Δούκισσας Ολίβια και κρυφά ερωτευμένος μαζί της, πείθεται από ένα ψεύτικο γράμμα, πως η δούκισσα τον αγαπά κρυφά και ντρέπεται να του το πει. Ένα ψεύτικο γράμμα που είχε γράψει η ραδιούργα υπηρέτρια και ο ακόλουθος της (Μαρία και Φαμπιάν). Τον γελοιοποιούν στα μάτια της αγαπημένης του, για να γελάσουν μαζί του.
Τον ρόλο της Βιόλας (Σεζάριο) ερμηνεύει η γλυκιά Άσπα Τζάνου. Κινείται άνετα στην σκηνή, τα αισθήματα φαίνονται στο όμορφο πρόσωπό της και μας χαρίζει το ταλέντο της.
Η Κωνσταντίνα Μαλτέζου, στο ρόλο της Κόμισσας είναι πολύ εκφραστική, χαριτωμένη, αυστηρή και συγχρόνως γλυκιά. Υποδύεται με μεγάλη επιτυχία και την εκπρόσωπο της αστυνομίας της Ιλλυρίας ξεδιπλώνοντας και το κωμικό της ταλέντο.
Στο ρόλο της ραδιούργας υπηρέτριας η Μαρίνα Κουτρούμπα. Χαριτωμένη, παμπόνηρη, κινείται ύπουλα, δεν υπολογίζει τι κακό μπορεί να προκαλέσει στον άλλον για ένα αστείο. Όμορφη η συμμετοχή της και στο ρόλο της δεύτερης αστυνομικού.
Ο γελωτοποιός, Νότης Παρασκευόπουλος, κερδίζει το χειροκρότημα μας και μας εντυπωσιάζει και για την σκηνική του παρουσία και για τις φωνητικές του ικανότητες. Άλλοτε ειρωνικός και άλλοτε περιπαικτικός. Άλλοτε σοβαρός και άλλοτε αστείος.
Εδώ θα κάνω μία παρένθεση και θέλω να υπογραμμίσω τις εκπληκτικές φωνές όλων των ηθοποιών που μας εντυπωσίασαν με την φωνητική τους αρτιότητα στην τελευταία σκηνή της παράστασης.
Τον μέθυσο θείο Τόμπυ ερμηνεύει με όμορφο τρόπο ο Γιάννης Μοναστηρόπουλος. Χωρίς υπερβολές.
Τον Μαλβόλιο ερμηνεύει με επιτυχία ο Πάνος Καλαντζής.
Ο Βασίλης Παναγιωτίδης ερμηνεύει άριστα με κωμικό αλλά και συγχρόνως τραγικό ύφος τον Δούκα Ορσίνο και τον Σερ Άντριου Ειγκιουτσηκ.
Όλοι οι ηθοποιοί είναι πολύ καλοί, με σπιρτόζικο παίξιμο και μας παρουσίασαν μία ποιοτική, νεανική, πολύ χαριτωμένη «Δωδεκάτη Νύχτα».
Δίκαια το θέατρο είναι κατάμεστο. Προλαβαίνετε να την απολαύσετε.
Καλή σας θέαση!
Ταυτότητα της Παράστασης
Θέατρο Π.Κ.
Συγγραφέας: Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Νότης Παρασκευόπουλος
Κίνηση: Γιάννης Πολύζος
Σκηνικά: Μυρσίνη Μανέτα
Κοστούμια: Κωνσταντίνα Μαλτέζου
Πρωτότυπη Μουσική: Χρήστος Κλαδάς
Σχεδιασμός Φωτισμών: Νίκος Ζαΐρης – Νότης Παρασκευόπουλος
Κατασκευή Σκηνικού: Γεράσιμος Μαλτέζος
Φωτογραφίες-trailer: Γιώργος Χαρίσης
Οπτική Επικοινωνία: Νίκος Γαζετάς
Παραγωγή: seveneleven ομάδα θεάτρου
Παίζουν:
Πάνος Καλαντζής
Μαρίνα Κουτρούμπα
Κωνσταντίνα Μαλτέζου
Γιάννης Μοναστηρόπουλος
Βασίλης Παναγιωτίδης
Νότης Παρασκευόπουλος
Άσπα Τζάνου
Διάρκεια: 110 λεπτά