ΓΑΙΑ του Γιάννη Φαλκώνη
Γράφει η Βίβιαν Μητσάκου
Θα έχουν άραγε ποτέ τέλος τα πάθη του ανθρώπου;
Mαύρες σελίδες στην ιστορία της ανθρωπότητας που μας κάνουν να ανατριχιάζουμε. Ομαδικοί ξεριζωμοί ανθρώπων από τις πατρογονικές εστίες τους. Άνθρωποι που από την μία στιγμή στην άλλη βρίσκονται στον δρόμο της προσφυγιάς. Νοικοκυραίοι που αναγκάζονται να ζητιανέψουν για να ζήσουν. Ανελέητοι βομβαρδισμοί, φωτιές, αίμα, πόνος, απόγνωση. Θα σταματήσουν άραγε ποτέ οι ισχυροί του πλανήτη να «παίζουν» με τις ζωές μας για να αποκομίσουν οφέλη και πλούτο;
Το κείμενο του Γιάννη Φαλκώνη είναι συγκινητικό, δυστυχώς αληθινό και διαχρονικό. Γράφτηκε το 2017-2018. Mε μεστό λόγο περιγράφει την ιστορία μιας προσφυγοπούλας που φεύγει από την χώρα της με προορισμό το άγνωστο. Γνωρίζει την πείνα, την αδικία, βιασμούς, θανάτους, εξευτελισμό, βασανιστήρια. Βαδίζει στο άγνωστο για να βρει την δική της Ιθάκη, που είναι η Ευρώπη. Να σωθεί. Η οδύσσειά της όμως δεν έχει τελειωμό. Θέλει να πεθάνει μέχρι την στιγμή που βρίσκει ένα μωρό, μόνο να επιπλέει με το σωσίβιό του στην θάλασσα. Πρέπει να ζήσει να το σώσει.
Στο Θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ παρακολούθησα με κομμένη την ανάσα την ΓΑΙΑ με την Γεωργία Ζώη. Και θα αρχίσω να σας λέω τις εντυπώσεις μου από την εκπληκτική, μοναδική ερμηνεία της Γεωργίας Ζώη. Ένας υποκριτικός και σωματικός άθλος. Επί μιάμιση ώρα η ηθοποιός κολυμπά και μας διηγείται την ζωή της. Ναι η σκηνή του θεάτρου έχει μετατραπεί σε μια θάλασσα. Ένα μικρό Αιγαίο μπροστά μας και η Γεωργία Ζώη με ένα μωρό – κούκλα στην αγκαλιά της να του μιλά, να του διηγείται την ζωή της, να παρηγορεί το μωρό που κλαίει, να το νανουρίζει, με ένα νανούρισμα που θυμίζει μοιρολόι, να το βυζαίνει από το αίμα του μαστού της. Δακρυσμένη, συγκινημένη, αληθινή. Συγκλονιστική, καθηλωτική, ανατριχιαστική η ερμηνεία της. Σε μια πολύ δυνατή πιστεύω στιγμή της καριέρας της. Υπέροχη η φωνή της.
H παράσταση παίχτηκε το περασμένο Καλοκαίρι στην Λευκάδα μέσα στην θάλασσα, με τους θεατές να παρακολουθούν από την ακτή.
«Δίνω όλη την ζωή μου για να ζεις εσύ παιδί μου»
Η γιαγιά μου με νανούριζε λέγοντάς μου ιστορίες για τον δικό της ξεριζωμό. Το 1922. Μεγάλωσα βλέποντας με τα μάτια της ψυχής μου την αποβάθρα της Σμύρνης, τον πόνο, τις φωνές των ανθρώπων που δεν ήξεραν που να πάνε. Την ματωμένη θάλασσα. Τα πτώματα.
Έτσι για μένα η παράσταση ήταν μία συγκινητική εμπειρία. Και ναι έκλαψα. Έκλαψα για το τότε, για το τώρα, για το αύριο.
Παφλασμοί κυμάτων, κράγοι γλάρων, κλάματα μωρού συμπληρώνουν την ευρηματική σκηνοθεσία του Γιάννη Φαλκώνη. Μια σκηνοθεσία που μας ευαισθητοποιεί και μας συγκινεί.
Η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη ακούγεται σε καίρια σημεία της παράστασης.
Όπως σας ανέφερα όλη η σκηνή του θεάτρου έχει μετατραπεί από τον Γιάννη Βλάχο σε θάλασσα. Εξαιρετική δουλειά. Οι φωτισμοί είναι καίριοι και ανήκουν στον Γιάννη Φαλκώνη
“Μόνο με την αγάπη μπορεί να αλλάξει η μοίρα αυτού του κόσμου. Μόνο με την αγάπη”
Η παράσταση τελειώνει με το μοναδικό Ιmagine του John Lennon
“Φαντάσου όλους τους ανθρώπους να ζουν για το σήμερα
Φαντάσου να μην υπάρχουν χώρες
Δεν είναι δύσκολο να το κάνεις
Τίποτα για να σκοτώσεις, για να πεθάνεις
Και καμιά θρησκεία επίσης
Φαντάσου όλους τους ανθρώπους να ζουν την ζωή ειρηνικά”
Η ΓΑΙΑ είναι μία συναρπαστική παράσταση, μία εμπειρία ζωής, που σε συγκινεί, σε συναρπάσει, σε προβληματίζει. Εξ άλλου είμαστε όλοι εν δυνάμει πρόσφυγες. Είμαστε τα πιόνια στα χέρια κάποιων δυνατών. Θα ζήσει ποτέ η ανθρωπότητα ειρηνικά; Πιστεύω δυστυχώς ποτέ.
Ταυτότητα Παράστασης
Συγγραφέας Γιάννης Φαλκώνης
Σκηνοθεσία Γιάννης Φαλκώνης
Πρωταγωνιστεί η Γεωργία Ζώη
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Φωτισμοί: Γιάννης Φαλκώνης
Σκηνογραφία – Κοστούμια: Γιάννης Βλάχος
Κάθε Τετάρτη στις 21:30 Θέατρο Αλκμήνη
Διάρκεια 90′