«Ανατόλ» – Η μάχη των φύλων του Άρτουρ Σνίτσλερ
Tης Βίβιαν Μητσάκου
Ο Ανατόλ είναι ο Δον Ζουάν, o Καζανόβας. Το αιώνιο αρσενικό που πιστεύει ότι μπορεί και παίζει με τις καρδιές των γυναικών και μετά να τις εγκαταλείπει «ελαφρά τη καρδία». Μοιάζει ανικανοποίητος, ακόρεστος, ανασφαλής.
«Ο Ανατόλ» γράφτηκε το 1893 και είναι έργο με το οποίο ο Άρτουρ Σνιτσλερ έγινε ευρύτερα γνωστός και αποτελείται από 7 μονόπρακτα. Ο Άρτουρ Σνίτσλερ (Βιέννη 1862 – 1931) είναι Αυστριακός πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας εβραικής καταγωγής.
Οι αντίπαλοί του τον κατέκριναν ακόμη και ως πορνογράφο. Ο Σνίτσλερ τους απάντησε λέγοντας : “Γράφω για τον έρωτα και τον θάνατο. Υπάρχουν άλλα θέματα;” Στα έργα του περιγράφει έντονα το πνεύμα της εποχής της Βιέννης του τέλους του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου αιώνα.
“Ο Ανατόλ” είχε παρουσιαστεί στην Ελλάδα πριν 30 περίπου χρόνια σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασέν στο Θέατρο ΔΙΟΝΥΣΙΑ. Με πρωταγωνιστές τους Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Γρηγόρη Βαλτινό και Κάτια Δανδουλάκη.
Την παράσταση που παίζεται φέτος στο Θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ σκηνοθετεί ο έμπειρος και ταλαντούχος Γιάννης Βούρος, με γρήγορη κίνηση και δίνοντας έμφαση στις προσωπικότητες των ηρώων, σε μετάφραση του αξέχαστου Μάριου Πλωρίτη.
Επτά διαφορετικές γυναίκες στην αγκαλιά και στο κρεβάτι του Ανατόλ, αλλά όχι στην καρδιά του. Επτά διαφορετικές γυναίκες, διαφορετικών κοινωνικών στρωμάτων, διαφορετικής μόρφωσης. Και τις επτά γυναίκες ερμηνεύει η Τζούλη Σούμα. Είναι υπερβολικά δύσκολο μέσα σε δευτερόλεπτα να αλλάζεις φορέματα, καπέλα και κυρίως ψυχολογικές καταστάσεις και να υποδύεσαι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους πρόσωπα και προσωπικότητες. Είναι πράγματι ένας άθλος σωματικός και υποκριτικός. Αθώα, συγκινητική, αδίστακτη, δυναμική, προκλητική, σεμνή, ερωτευμένη, ζηλιάρα. Μοναδική, δυναμική ερμηνεία, με απίστευτη σκηνική άνεση και πολύ όμορφη κίνηση.
Ο Λευτέρης Βασιλάκης είναι ο επιπόλαιος Ανατόλ. Ένας κακομαθημένος άνδρας, που ζητά εφήμερους έρωτες. Αποφεύγει τις υποχρεώσεις. Θέλει να χαίρεται ελεύθερα τον έρωτα. Πειστικότατος , καίριος στον ρόλο του με το ελαφρύ μειδίαμα στο πρόσωπό του, την ζήλεια του, την αβεβαιότητά του, την ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζει την ζωή και τις γυναίκες.
Ο Πέρης Μιχαηλίδης είναι ο φίλος του Ανατόλ, ή ο Ανατόλ σε προχωρημένη ηλικία. Ίσως ο Μαξ να είναι ο ίδιος ο Σνίτσλερ, ένας bon viveur, ένας άνθρωπος χορτασμένος . Ένας τύπος γεμάτος από την ζωή, χωρίς απωθημένα, συνομιλεί με τον νεαρό Ανατόλ, μιλούν σαν φίλοι για τις περιπέτειές του. Τον συμβουλεύει και τον καθοδηγεί.
Ο Πέρης Μιχαηλίδης έχει μια αφοπλιστική σκηνική άνεση και φυσικότητα στο παίξιμό του. Μια δυναμική, όπως πάντα, ερμηνεία.
Τα πολυτελή φορέματα της Κας Τζούλης Σούμα είναι υψηλής ραπτικής. Είναι μοναδικά, ενδιαφέροντα και εντυπωσιακά κομμάτια και τραβούν την προσοχή. Όμορφα και τα κοστούμια των δύο ανδρών, φέρουν την υπογραφή του Δημήτρη Ντάσιου.
Μου άρεσε ιδιαίτερα και η μουσική επιλογή της παράστασης του Γιώργου Τσιρίκου. Κλασικά Βιεννέζικα βαλς που προσωπικά με ταξίδευαν στην Βιέννη του τότε και του τώρα.
Η αιώνια πάλη των δυο φύλων σε μια παράσταση υψηλού κάλους και αισθητικής. Στο αγαπημένο Θέατρο Αλκμήνη!
Ταυτότητα Παράστασης
Θέατρο Αλκμήνη
Ανατόλ ή η μάχη των φύλων
Παίζουν:
Μαξ: Πέρης Μιχαηλίδης
Οι εφτά γυναίκες του έργου: Τζούλη Σούμα
Ανατόλ: Λευτέρης Βασιλάκης
Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Βούρος
Μετάφραση Επιλόγου: Γιάννης Καλιφατίδης
Κοστούμια: Δημήτρης Ντάσιος
Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Γιάννης Βούρος
Φωτισμοί: Γιώργος Φρέντζος
Επιμέλεια κίνησης: Φρόσω Κορρού
Βοηθός σκηνοθέτη: Τζωρτζίνα Κώνστα
Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Τσιρίκος
Μακιγιάζ: Βαγγέλης Θώδος
Κομμώσεις : Μαριάννα Λαβάζου
